Ο Γάλλος πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί πέρασε τρεις εβδομάδες υπό κράτηση στις φυλακές La Santé αυτό το φθινόπωρο. Τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Ημερολόγιο ενός Κρατουμένου» θα κυκλοφορήσουν αύριο (10/12) και το Politico προδημοσίευσε μέρος τους
Ο Νικολά Σαρκοζί έγινε ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της σύγχρονης Γαλλίας που φυλακίστηκε επειδή κρίθηκε ένοχος ότι επέτρεψε σε «στενούς συνεργάτες» και «ανεπίσημους μεσάζοντες» να προσπαθήσουν να εισπράξουν χρήματα για την προεκλογική του εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 2007 από τον Λίβυο ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι.
Το βιβλίο του με τίτλο «Ημερολόγιο ενός φυλακισμένου» (Le journal d’un prisonnier), πρόκειται να εκδοθεί στις 10 Δεκεμβρίου από τον οίκο Fayard, ο οποίος ελέγχεται από τον δεξιό δισεκατομμυριούχο Vincent Bolloré, του οποίου το δυναμικό περιλαμβάνει το ισχυρό τηλεοπτικό κανάλι CNews και ο οποίος θεωρείται ότι ασκεί αυξανόμενη επιρροή στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης και την πολιτική.
«Στη φυλακή, δεν υπάρχει τίποτα να δεις και τίποτα να κάνεις», έγραψε ο Σαρκοζί στο X, ανακοινώνοντας την έκδοση του βιβλίου. «Ξεχνάω τη σιωπή που δεν υπάρχει στη φυλακή La Santé, όπου υπάρχουν τόσα πολλά να ακούσεις. Ο θόρυβος είναι -δυστυχώς- συνεχής. Όπως η έρημος, η εσωτερική ζωή κάποιου ενδυναμώνεται στη φυλακή», πρόσθεσε, δίνοντας μια γεύση από τον τόνο του βιβλίου. Έχει 216 σελίδες και θα πωλείται στην τιμή των 20,90 ευρώ, ανακοίνωσε ο εκδοτικός οίκος.
Υπενθυμίζεται ότι ο Σαρκοζί (φυλακή αριθμός 320535) πέρασε 20 ημέρες στη φυλακή και το βιβλίο του έχει 216 σελίδες, δηλαδή λίγο λιγότερο από 11 σελίδες ανά ημέρα φυλάκισης, όπως σημειώνει το Politico που προδημοσιεύει αποσπάσματα του βιβλίου.
«Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν είναι μυθιστόρημα», γράφει ο Σαρκοζί στην εισαγωγή, διαψεύδοντας έτσι κάθε ελπίδα ότι το βιβλίο θα μπορούσε να έχει μια ενδιαφέρουσα αφηγηματική αλληλουχία αντί να είναι μια αφήγηση της παραμονής ενός άνδρα στη φυλακή για λιγότερο από τρεις εβδομάδες με δύο σωματοφύλακες στο διπλανό κελί. Όσον αφορά την αγωνία, υπάρχει ελάχιστη, καθώς ο Σαρκοζί περιγράφει το κελί της φυλακής του ως «ξενοδοχείο χαμηλού κόστους».
Η προσαρμογή του Γάλλου πρώην προέδρου στη ζωή πίσω από τα κάγκελα παρέχει μια αρκετά καλή εικόνα για έναν άνθρωπο που έχει απολαύσει τον πλούτο και τη φήμη. Στην αρχή προσπαθεί να ανοίξει ένα παράθυρο και «το μετάνιωσε αμέσως» λόγω του θορύβου που προκάλεσε. «Ένας κρατούμενος χτυπούσε ασταμάτητα τα κάγκελα του κελιού του με ένα μεταλλικό αντικείμενο. Αυτή η φασαρία διήρκεσε αρκετά λεπτά. Μου φαινόταν ατελείωτη. Η ατμόσφαιρα ήταν απειλητική. Καλώς ήρθατε στην κόλαση!»
Δεν είναι σαφές εάν ο κρατούμενος που έκανε θόρυβο ήταν επίσης ο «γειτονικός κρατούμενος [που] περνούσε μέρος του χρόνου του τραγουδώντας τον «Βασιλιά των Λιονταριών» ή ο άλλος που χτυπούσε τα κάγκελα του κελιού του με ένα κουτάλι». Ευτυχώς, παρά τον θόρυβο και την ανεπάρκεια του κρεβατιού — «Δεν είχα νιώσει ποτέ πιο σκληρό στρώμα, ούτε καν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας» ενώ «τα μαξιλάρια ήταν φτιαγμένα από ένα παράξενο υλικό, ίσως πλαστικό, και οι κουβέρτες ήταν κουβέρτες μόνο κατ’ όνομα», ο Σαρκοζί κατάφερε να κοιμηθεί μέχρι τις 7 το πρωί την πρώτη του νύχτα πίσω από τα κάγκελα.
Αυτό παρά το γεγονός ότι γνώριζε ότι «οι μελλοντικοί μου γείτονες θα ήταν, ανάλογα με την περίπτωση, ισλαμιστές τρομοκράτες, βιαστές, δολοφόνοι ή έμποροι ναρκωτικών. Μια υπέροχη προοπτική!» Υπάρχουν λεπτομέρειες στο βιβλίο, όπως ότι το κελί του Σαρκοζί είχε προσαρμοστεί για «κρατούμενους με μειωμένη κινητικότητα, για παράδειγμα, άτομα σε αναπηρικά αμαξίδια». Ως αποτέλεσμα, «ο καθρέφτης ήταν σταθερά στερεωμένος στον τοίχο σε ύψος που μου επέτρεπε να βλέπω καθαρά όλες τις λεπτομέρειες της ζώνης του παντελονιού μου. Από την άλλη πλευρά, έπρεπε να σκύψω στα δύο για να χτενίσω τα μαλλιά μου ή να κόψω τα γένια μου».
O Νικολά Σαρκοζί χέρι-χέρι με την Κάρλα Μπρούνι η οποία τον συνοδεύει στην φυλακή
Reuters
Υπάρχουν επίσης λεπτομέρειες για την καθημερινή του ρουτίνα. «Ξυπνούσα νωρίς. Έστρωνα αμέσως το κρεβάτι. Πλενόμουν, ξυριζόμουν, ντυνόμουν σωστά. Χωρίς πιτζάμες, χωρίς αμέλεια». Το μεσημεριανό γεύμα σερβιριζόταν σκανδαλωδώς νωρίς στις 11:30 π.μ., «και πραγματικά δεν είχα όρεξη. Δεν νομίζω ότι έχασα πολλά αρνούμενος το γεύμα που προσφερόταν σε μικρούς πλαστικούς δίσκους, οι οποίοι, χωρίς να προσβάλω όποιον τους είχε ετοιμάσει, δεν ήταν και πολύ ελκυστικοί».
Αργότερα λέει ότι η μυρωδιά των δίσκων με το φαγητό τον έκανε να νιώθει «ναυτία» και καταδικάζει την «μουσκεμένη μπαγκέτα» που προσφερόταν το μεσημέρι. Περνούσε την ημέρα του διαβάζοντας. Πριν από τη φυλάκισή του, ο Σαρκοζί δήλωσε στην εφημερίδα Le Figaro ότι θα έπαιρνε μαζί του ένα αντίτυπο του «Κόμη του Μόντε Κρίστο» του Αλέξανδρου Δουμά, την ιστορία ενός άνδρα που δραπετεύει από τη φυλακή αφού κατηγορήθηκε ψευδώς για προδοσία και φυλακίστηκε χωρίς δίκη — μαζί με μια βιογραφία του Ιησού Χριστού.
Έκανε όμως και το συνηθισμένο διάλειμμα για άσκηση. «Οι βόλτες στην αυλή ήταν σουρεαλιστικές», γράφει ο Σαρκοζί. «Αντάλλασσα λίγα λόγια. Κάθε άντρας παρέμεινε κλειδωμένος στις σκέψεις του, στη δική του ιστορία. Ο πόνος έχει έναν τρόπο να κάνει τους ανθρώπους να σωπαίνουν. Η ταλαιπωρία σπάνια αρέσει στον θόρυβο».
Όπως εξομολογείται χρησιμοποιούσε τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου καθημερινά, φανταζόμενος τον εαυτό του να τρέχει στο δάσος του Saint-Léger-en-Yvelines ή στην παραλία του Cap Nègre. Δυστυχώς όμως, το ντους μετά την προπόνηση ήταν μια πρόκληση. «Ίσως από φόβο μήπως κάποιος κρατούμενος κρεμαστεί, δεν υπήρχε κεφαλή ντους, μόνο μια λεπτή σταγόνα νερό». Προσθέτει: «Το χειρότερο ήταν ότι αυτή η λεπτή ροή νερού σταματούσε πολύ γρήγορα, σαν χρονόμετρο. Έπρεπε συνεχώς να βρίσκεις το κουμπί και να το πατάς».
Πριν φτάσουν οι αναγνώστες στη φυλακή, υπάρχουν πολύτιμες στιγμές της ζωής πριν από τη φυλακή. Τα πρώτα λόγια της συζύγου του, Κάρλα Μπρούνι, μόλις ξύπνησε ήταν: “Τι εφιάλτης! Τι κάναμε και αξίζουμε όλη αυτή τη φρίκη;” Ο Σαρκοζί γράφει επίσης για τη συνάντησή του με τον νυν πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, λίγες μέρες πριν μπει στη φυλακή. «Δεν είχα τίποτα να του πω και δεν είχα ιδιαίτερη επιθυμία για μια φιλική συζήτηση».
Ο Μακρόν, ωστόσο, είπε στον Σαρκοζί ότι θα τον μετέφερε σε μια άλλη, υποτίθεται ασφαλέστερη, φυλακή. Ο Σαρκοζί δεν το δέχτηκε και αρνήθηκε την «προνομιακή μεταχείριση» – εκτός από τους σωματοφύλακες της διπλανής πόρτας. Η Μπρούνι τον επισκεπτόταν φυσικά τακτικά, αλλά ο Σαρκοζί αποκαλύπτει ότι και ο πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ ζήτησε επίσκεψη. Έχοντας υπάρξει ο εκπρόσωπος της ΕΕ για το Brexit, ο Μπαρνιέ έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει απίστευτα ζοφερές συνθήκες.
Πολλές άλλες πολιτικές προσωπικότητες τέλος λαμβάνουν μνεία. Ο Σαρκοζί ευχαριστεί την ηγέτιδα της ακροδεξιάς, Μαρίν Λεπέν για την υποστήριξή της, και τον ακροαριστερό ηγέτη Ζαν-Λικ Μελανσόν που δεν είπε τίποτα. Αλλά κατακεραυνώνει την εκλογική του αντίπαλο Σεγκολέν Ρουαγιάλ επειδή «ισχυρίστηκε, χωρίς ίχνος ειρωνείας, ότι έχασε τις εκλογές του 2007 λόγω των χρημάτων του Καντάφι!» και λέει ότι ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Μπρουνό Ρεταϊγιό «με καλούσε τακτικά, αλλά δεν έκανε τίποτα περισσότερο δημόσια».
«Ευτυχώς, μετά από αυτές τις 20 ημέρες «κόλασης», η έφεση του Σαρκοζί έγινε δεκτή, αποφυλακίστηκε και μπόρεσε να αρχίσει να γράφει τα ημερολόγιά του από τη φυλακή — ακριβώς στην ώρα που θα γίνουν (ίσως) χριστουγεννιάτικα best seller..» καταλήγει το Politico