Τι κάνουμε όταν τα παιδιά εκφράζουν την αδυναμία τους στον έναν από τους δύο γονείς; Καταρχάς, αν είμαστε στη θέση του γονιού που το παιδί δεν… προτιμά, δεν χρειάζεται να νιώθουμε μειονεκτικά ούτε να ανησυχήσουμε για τη μεταξύ μας μελλοντική σχέση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το φαινόμενο είναι παροδικό, ωστόσο αν η αδυναμία είναι έντονη και επιμένει υπάρχουν τρόποι να την διαχειριστείτε.
Τι να κάνετε αν το παιδί έχει αδυναμία στον έναν γονιό
1ο βήμα: Παρατηρήστε τη σχέση του συντρόφου και του παιδιού σας
Κάποιες φορές, ο λόγος που τα παιδιά δείχνουν προτίμηση στον έναν γονιό είναι γιατί εκείνος είναι λιγότερος αυστηρός ή έχει τον τρόπο του με τα μικρά. Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να κάνετε είναι να αποστασιοποιηθείτε, να πάρετε τη θέση του παρατηρητή και να δείτε πόσο διαφορετικά αλληλεπιδρά ο σύντροφός σας με το παιδί. Μπορεί για παράδειγμα να βάζει λιγότερα όρια απ’ όσα βάζετε εσείς, να είναι «ελαστικός» ή πολύ απλά, να έχει βρει έναν… έξυπνο τρόπο διαπαιδαγώγησης που να… «πιάνει» χωρίς να διαταραχθούν οι ισορροπίες με το παιδί. Σ’ αυτό το βήμα περιοριστείτε στην (όσο το δυνατόν) πιο αντικειμενική παρατήρηση και καταγράψτε τις συμπεριφορές του συντρόφου σας που θα θέλατε να υιοθετήσετε, αλλά και εκείνες που πιστεύετε ότι είναι λάθος.
2ο βήμα: Μιλήστε με τον άλλον γονιό
Μετά την… καταγραφή των στοιχείων, μιλήστε στο σύντροφό σας για να εκφράσετε τους προβληματισμούς σας και να βρείτε μία μέση λύση. Αν θεωρείτε ότι είναι υπερβολικά «χαλαρός» με το παιδί και γι’ αυτό εκείνο του έχει αδυναμία, θα πρέπει να συμφωνήσετε από κοινού στα όρια που θα βάζετε στο μικρό σας έτσι ώστε να μην φαίνεστε εσείς η «δύσκολη» και αυστηρή μαμά. Η τακτική του κακού και καλού γονιού δεν βοηθά τα παιδιά, τα μπερδεύει και οδηγεί σε καταστάσεις όπως αυτή.
Αντίστοιχα, αν υπάρχουν στοιχεία που θέλετε να υιοθετήσετε, αντιγράψτε τα και συμφωνήστε σε έναν τρόπο διαπαιδαγώγησης που θα εφαρμόζετε από κοινού με νέα δεδομένα- να θυμάστε ωστόσο, πως τα όρια και η πειθαρχία δεν πρέπει να λείπουν σε καμία περίπτωση. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να κερδίσετε την εύνοια του παιδιού, αλλά να θέσετε νέες και σταθερές βάσεις στη σχέση που έχει και με τους δύο γονείς.
3ο βήμα: Περάστε χρόνο όλοι μαζί
Ένας τρόπος να πλησιάσετε το παιδί είναι να μην παραδώσετε τα όπλα και να
σκεφτείτε κάποιες δραστηριότητες που θα μπορούσατε να κάνετε όλοι μαζί. Έτσι και το παιδί δεν θα στερηθεί τον γονιό στον οποίο έχει αδυναμία και εσείς θα έχετε την ευκαιρία να δεθείτε μαζί του χωρίς να σας απορρίπτει. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι ν’ ακούς από τα χείλη του μικρού σου «μαμά δεν θέλω να παίξω μαζί σου- ο μπαμπάς έχει περισσότερη πλάκα». Ο άλλος γονιός, φυσικά, θα πρέπει να είναι σύμμαχός σας και να διευκολύνει την κατάσταση με τον δικό του τρόπο.
4ο βήμα: Περάστε ποιοτικό χρόνο μόνοι σας με το παιδί
Μπορεί να αφιερώνετε πολύ χρόνο στη φροντίδα του παιδιού- να του μαγειρεύετε καθημερινά τα φαγητά που προτιμά, να το κάνετε μπάνιο, να φροντίζετε να έχει πάντα καθαρά ρούχα, να πηγαίνετε μαζί στον παιδίατρο κ.ο.κ. όμως, έχετε αναρωτηθεί αν περνάτε ποιοτικό χρόνο μαζί του; Σίγουρα το παιδί αναγνωρίζει ότι το περιποιείστε, όμως έχει ανάγκη να κάνετε μαζί και πράγματα πιο ουσιαστικά. Φροντίστε να πάτε οι δυο σας στην παιδική χαρά ή ακόμα να του διαβάσετε το αγαπημένο του παραμύθι το βράδυ πριν τον ύπνο ή να δείτε κινούμενα σχέδια στο κρεβάτι ένα σαββατιάτικο πρωινό. Μ’ αυτές τις μικρές κινήσεις θα το πλησιάστε και σταδιακά θα έρθετε πιο κοντά. Φυσικά, δεν πρέπει να του στερήσετε τον αντίστοιχο χρόνο που θα περάσει και με τον άλλο γονέα.
Τι δεν πρέπει να κάνετε
Η παγίδα στην οποία δεν πρέπει να πέσετε είναι να κατηγορήσετε τον σύντροφό σας, ότι εκείνος φταίει για την αδυναμία που του δείχνει το παιδί και να δείξετε σημάδια ζήλειας. Στην ίδια κατεύθυνση, δεν πρέπει να τον κακολογήσετε στο παιδί. Το μόνο που θα καταφέρετε σ’ αυτή την περίπτωση είναι να έχετε τα αντίθετα αποτελέσματα και τελικά να εντείνετε το πρόβλημα.