Οι άγνωστοι ήρωες των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα – Η πολύτιμη βοήθεια των Ενόπλων Δυνάμεων


Οι «σωτήρες» με τα μπλε και οι «φύλακες άγγελοι» με τα χακί – Όταν κάποιοι αμφισβητούν το έργο και την προσφορά, θα πρέπει να λαμβάνουν ανάλογες απαντήσεις.

Πριν λίγες μέρες, κατά τη διάρκεια μια συνάντησης με φίλους, η συζήτηση άρχισε να περιστρέφεται γύρω από το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα και τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, αλλά και την ηπειρωτική χώρα.

Αφορμή στάθηκε η περίπτωση του διασώστη σε πλοία διαφόρων ΜΚΟ κ. Ιάσονα Αποστολόπουλου, του οποίου η παρασημοφόρηση από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ακυρώθηκε τελευταία στιγμή, όταν πιθανότατα ενημερώθηκε το Προεδρικό Μέγαρο για τις θέσεις που έχει διατυπώσει κατά καιρούς για την ελληνική Πολιτεία, τους Λιμενικούς, την Αστυνομία και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Μάλιστα, ο ίδιος υποστήριξε πως το ελληνικό Λιμενικό δεν διασώζει ναυαγούς, όπως είναι υποχρεωμένο να κάνει από τις διεθνείς συμβάσεις, αλλά τους δημιουργεί από το μηδέν. «Υπάρχουν περιπτώσεις που Έλληνες Λιμενικοί όταν εντοπίζουν ανθρώπους να έχουν ήδη φτάσει στα ελληνικά νησιά δεν τους καταγράφουν, αλλά τους κρατάνε προσωρινά σε μυστικά μέρη και το βράδυ υπό την απειλή των όπλων, τους πετάνε στα ανοιχτά της θάλασσας με την προοπτική το κύμα να τους σπρώξει στα τουρκικά ύδατα».

Μάλιστα τόνισε: «Αυτά για τα οποία μιλάμε τόση ώρα είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Έτσι κι άλλως δεν θα δεχόμουν να πάρω το παράσημο υπό αυτές τις συνθήκες». Είναι προφανές ότι ο κ. Αποστολόπουλος θεωρεί ότι η Ελλάδα «διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Κατά τη διάρκεια λοιπόν της συζήτησης με τους φίλους, υπήρξαν ορισμένοι που αναρωτήθηκαν, «ρε, μήπως αυτά έχουν δόση αλήθειας; Μήπως οι Λιμενικοί μας πετούν στη θάλασσα μετανάστες;».

Την απάντηση στην ακατάσχετη, αστήριχτη και συκοφαντική μπουρδολογία, τη δίνουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν παρανόμως στην Ελλάδα και με το που πάτησαν το πόδι τους σε κάποιο νησί του ανατολικού Αιγαίου δέχτηκαν τη φροντίδα όχι μόνο των ελληνικών Αρχών, αλλά και των κατοίκων των ακριτικών νησιών μας.

Ποιος άραγε σώζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες από τα κύματα του Αιγαίου; Ποιος τους μεταφέρει με ασφάλεια στη στεριά; Ποιος τους προσφέρει το πρώτο μπουκάλι νερό με το που πατάνε το πόδι τους στα ελληνικά νησιά; Ποιος δίνει ένα κομμάτι ψωμί και γάλα στα παιδιά τους; Είναι οι Έλληνες Λιμενικοί, που με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, ρισκάροντας πολλές φορές τη ζωή τους, πέφτουν στη θάλασσα για να σώσουν μάνες με παιδιά στην αγκαλιά που με το ζόρι κρατιούνται στην επιφάνεια φορώντας το ψεύτικο σωσίβιο που τους δίνουν οι Τούρκοι δουλέμποροι, ηλικιωμένες γυναίκες και ταλαιπωρημένους άνδρες.

Η διαδικασία γνωστή σε όλους τους Έλληνες Λιμενικούς… πρώτα τα μωρά, μετά οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας και στο τέλος οι ενήλικοι. Ένας – ένας μετανάστης ή πρόσφυγας ανεβαίνει την ανεμόσκαλα της σωτηρίας. Με πόδια παγωμένα, μουδιασμένα, αδύναμα ακόμα και να σταθούν όρθια. Άλλοι παραπατούν, άλλοι καταρρέουν, άλλοι σφίγγουν τα χέρια των λιμενικών για να μείνουν απλά όρθιοι, άλλοι τρέμουν από την υποθερμία, άλλοι φιλούν το κατάστρωμα του σκάφους ευχαριστώντας το θεό και τους Έλληνες Λιμενικούς που είναι ζωντανοί. Πρέπει όλοι να φτάσουν σώοι στη στεριά και από ‘κει και πέρα θα αναλάβουν οι υπόλοιπες Αρχές το πού θα τοποθετηθούν.

Το άγνωστο έργο των Ενόπλων Δυνάμεων

Η μεταναστευτική κρίση ανάγκασε όλο τον κρατικό μηχανισμό να ενεργοποιηθεί για την αμεσότερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών της κατάστασης και την ταχεία παροχή πλήρους ανθρωπιστικής βοήθειας στους πληγέντες πληθυσμούς που κατέφθαναν με κάθε μέσο στον ελλαδικό χώρο.

Οι προκλήσεις όμως ήταν τεράστιες και για το λόγο αυτό κρίθηκε αναγκαία η παρέμβαση ενός αποτελεσματικού μηχανισμού που διέθετε τους πόρους, τις γνώσεις, τις ικανότητες, τις δομές και το προσωπικό για να ανταπεξέλθει σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση και να ενισχύσει τους πληθυσμούς που έχρηζαν άμεσης βοήθειας.

Έναντι λοιπόν μιας τέτοιας κρίσης, ήταν προφανές ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις θα καλούνταν να συνεισφέρουν σε αυτό το δράμα μέσα από διαδικασίες όπως η εύρεση κατάλληλων καταλυμάτων και υποδομών για τη στέγαση των προσφύγων και των μεταναστών.

Η κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων άλλωστε, αποτελεί μια πολύτιμη υπηρεσία προς την Πολιτεία και επιβεβαιώθηκε ακόμα μία φορά με τη συνδρομή τους κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής κρίσης. Υλικοτεχνικές υποδομές στήθηκαν μέσα σε ελάχιστες ώρες από τα στελέχη και τους στρατιώτες του Στρατού Ξηράς σε όλα τα νησιά. Από σκηνές που διαμορφώθηκαν ως πρόχειρα καταλύματα, με κρεβάτια του Στρατού και φωριαμούς για να βάλουν τα όποια υπάρχοντά τους, μέχρι πρόχειρα ιατρεία αποτελούμενα από γιατρούς και νοσηλευτές των Ενόπλων Δυνάμεων και φάρμακα από αυτά που προορίζονται για τα ελληνικά στρατόπεδα.

Παράλληλα, το ΓΕΕΘΑ έθεσε στη διάθεση της Πολιτείας ολόκληρα στρατόπεδα για να δημιουργηθούν οι δομές προσφύγων και μεταναστών, στις οποίες τοποθετήθηκαν κοντέινερς και διαμορφώθηκαν ολόκληρα προσφυγικά «χωριά». Χαρακτηριστικά παραδείγματα, το Κέντρο Εκπαίδευσης στην Κόρινθο, ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα στη χώρα και το στρατόπεδο «Γερακίνη» στην Μαλακάσα, με τον Στρατό Ξηράς επίσης να σπεύδει να διαμορφώσει και ορισμένα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης.

Παράλληλα, οι Ένοπλες Δυνάμεις, μέχρι και σήμερα φροντίζουν για τη σίτιση χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, παρέχοντας πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό και βραδινό. Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης συνδρομής και του κεντρικού συντονιστικού ρόλου που έχουν αναλάβει οι Ένοπλες Δυνάμεις για την εύρυθμη λειτουργία, τοπικά, των δομών φιλοξενίας προσφύγων, διαμένουν σε 24 δομές διαχείρισης ΕΔ, 18.276 μετανάστες/πρόσφυγες, με δυνατότητα φιλοξενίας 32.448 ατόμων (οι δομές φιλοξενίας Σάμου και Ελαιώνα έχουν υπεράριθμους μετανάστες/πρόσφυγες σύμφωνα με την κατανομή προσφύγων που γίνεται από τους αρμόδιους φορείς).

Κάποιος έσπευσε να μου πει, «μα είναι δουλειά των Ενόπλων Δυνάμεων να φροντίσουν αυτούς τους ανθρώπους». Όχι, η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι αυτή και καλό θα είναι πριν κάποιοι σπεύσουν να πουν πως «δεν κάνουν και κάτι σημαντικό», ας διαβάσουν πρώτα για την αποστολή τους και ας ρωτήσουν για το πολύτιμο έργο και τη βοήθεια που προσφέρουν στην Πολιτεία.

Πριν ορισμένοι κύριοι των ΜΚΟ ανοίξουν το στόμα τους και επιδοθούν σε ψέματα και μπούρδες ανυπόστατες να ρωτήσουν, να διαβάσου, να μάθουν. Γιατί εκτίθενται και ρεζιλεύονται όταν έχουν γλώσσα μεγαλύτερη από το μπόι τους. Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας δεν έχουν ανάγκη από καμία επιβεβαίωση του έργου τους, όμως όταν κάποιοι σπεύδουν να το αμφισβητήσουν ή ακόμα και να το καπηλευτούν, πρέπει να λαμβάνουν ανάλογες απαντήσεις.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.


Πηγή


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ