Ο 63ος γύρος των διερευνητικών, τα λάθη της Αθήνας και η προκλητικότητα των Τούρκων


Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με ψυχραιμία.

Το ότι ξεκινά ο 63ος γύρος των διερευνητικών επαφών εν μέσω τουρκικών προκλήσεων (βλέπε μπαράζ υπερπτήσεων πάνω από τα νησιά του Αιγαίου και ανακοινώσεις του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών ότι η Ελλάδα είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου) δεν σημαίνει ότι ξεκινούν διαπραγματεύσεις.

Για πολλοστή φορά αξίζει να επισημάνουμε ότι είναι άλλο πράγμα οι διαπραγματεύσεις κι άλλο πράγμα οι διερευνητικές. Πάμε παρακάτω.

Ο 63ος γύρος πέφτει ολόκληρος στις πλάτες του Παύλου Αποστολίδη κι αυτό σημαίνει πολλά. Δεν υπάρχει απέναντι στον Καλίν καμία Σουρανή και κανένας γραφειοκράτης δημόσιος υπάλληλος. Ο Αποστολίδης είναι ένας σκληρός διπλωμάτης – διαπραγματευτής, πρώην διοικητής της ΕΥΠ με τεράστια εμπειρία σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Επίσης, μετά την συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας, γεωστρατηγικά αλλάζουν πολλά πράγματα και η Τουρκία έρχεται με την πλάτη στον τοίχο, όπως βρεθήκαμε και εμείς με το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο. Η πρόσφατη ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. δείχνει ότι οι γείτονες βρίσκονται σε vertigo. Η Γαλλία δεν είναι μια τυχαία δύναμη. Για την ακρίβεια δεν είναι Γερμανία…

Πάμε παρακάτω. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είπε ποτέ στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ στην Ανδριάνα Παρασκευοπούλου και στο Νίκο Αλιάγα ότι είναι διατεθειμένος να κάνει υποχωρήσεις στο Αιγαίο. Στην διπλωματία ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες και στις ακριβείς διατυπώσεις.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε: «Εγώ έχω διαμηνύσει ότι είμαι διατεθειμένος να συζητήσω αν χρειαστεί και οι δύο πλευρές να μπούμε σε διαδικασία αμοιβαίων υποχωρήσεων, σεβόμενοι πάντα το δίκαιο της θάλασσάς και το διεθνές δίκαιο, όπως κάναμε και με την Ιταλία».

Δεν χρειάζεται να διαστρεβλώνουμε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού. Αυτό ακριβώς είπε και τίποτα παραπάνω, υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία δεν αποδέχεται το δίκαιο της θάλασσας έτσι κι αλλιώς. Δεν είπε κάτι καινούργιο δηλαδή ο Μητσοτάκης.

Τρίτο σημείο που αξίζει να σταθούμε. Δεν είναι μόνο η στρατηγική συμφωνία με την Γαλλία. Τις τελευταίες ώρες υπάρχει μια τεράστια συζήτηση για την ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ- Ελλάδας. Και μάλιστα οι Αμερικανοί δεν θέλουν κατ’ έτος ανανέωση όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Θέλουν επ’ αόριστον ανανέωση. Αυτό ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως και όχι κατ΄ανάγκη αρνητικά. Οι ΗΠΑ μας έχουν υποχρέωση τρόπον τινά επειδή αγοράσαμε φρεγάτες από Γαλλία, ενώ οι ίδιοι άρπαξαν μέσα από τα χέρια τη δουλειά που είχε κλείσει ο Εμανουέλ Μακρόν στην Αυστραλία. Από την άλλη μεριά επειδή δήθεν είναι δυσαρεστημένη που αγοράσαμε από το Μακρόν, μας ζητούν ανανέωση της αμυντικής συνεργασίας. Θυμίζω για την Ιστορία ότι οι ΗΠΑ έχουν να ασχοληθούν τόσο στενά με την Ελλάδα για το θέμα των βάσεών τους από την εποχή του Αντρέα Παπανδρέου….

Τέταρτο σημείο. Ο ντόρος που δημιουργήθηκε εδώ και χρόνια για τον East Med και ο οποίος άνοιξε την όρεξη των Τούρκων στο Αιγαίο, φαίνεται να πηγαίνει… κουβά. Εγώ συγκρατώ μια φράση του Αμερικανού Πρέσβη Τζέφρι Πάιατ ότι το μέλλον του αγωγού θα το κρίνουν οι αγορές! Τι σημαίνει αυτό; Ότι πάει άκλαυτος, σενάριο που δεν είναι τόσο αρνητικό, όσο φαίνεται, καθότι θα μειωθούν οι προκλητικές κινήσεις τον Τούρκων. Αν και για να πω τη μαύρη αλήθεια δεν είμαι σίγουρος ότι τον ήθελαν τόσο πολύ οι Αμερικανοί. Ο East Med ήταν μάλλον ένα διαπραγματευτικό όπλο μήπως και σταματήσει η ολοκλήρωση του Nord Stream 2 που μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική.

Πάμε τώρα στην ταμπακιέρα. Θα μου πείτε η ελληνική κυβέρνηση τα έχει όλα καλώς καμωμένα; Όχι βέβαια. Η κυβέρνηση έχει εδώ και μήνες αποκρύψει ότι έχει χάσει την ιστορία με το Τουρκολιβυκό μνημόνιο το οποίο αναρτήθηκε και πρωτοκολλήθηκε στον ΟΗΕ και εδώ στην Ελλάδα δεν το ξέρει κανείς αυτό! Από πέρσι η κυβέρνηση μας λέει ότι δεν τρέχει τίποτα με αυτό το μνημόνιο και είναι παράνομο και διάφορα άλλα παραμύθια της Χαλιμάς. Το Τουρκολιβυκό πέρασε και ισχύει 100% σε αντίθεση με την δεύτερη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για την εναπομείνασα ΑΟΖ η οποία είναι στα αζήτητα. Για την ακρίβεια κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει ή τι πρόκειται να συμβεί… Ο Ερντογάν βέβαια συνεχίζει ακάθεκτος τις επιθέσεις φιλίας προς την Αίγυπτο.

Παράλληλα, η τουρκική ηγεσία συνεχίζει να κινείται στη γραμμή των προκλήσεων με την έκδοση και δεύτερης Navtex για την περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, όπου μετά το ερευνητικό Bilim 2 θα κατευθυνθεί και το ερευνητικό Yunus S για ερευνητικές δραστηριότητες μέχρι τις 9 Οκτωβρίου. Στο θέμα της ελληνογαλλικής συμφωνίας η πρώτη αντίδραση της Τουρκίας διατυπώθηκε από τον υπουργό Άμυνας, Χ. Ακάρ, με γραπτή ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται ότι «τo τoυρκικό ναυτικό είναι ένα από τα ισχυρότερα της περιοχής, υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας στη “γαλάζια πατρίδα” και κυματίζει την τουρκική σημαία από τον Ατλαντικό μέχρι και τον Ινδικό Ωκεανό».

Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσθέσουμε ότι έχουν δίκιο όσοι κατηγορούν την κυβέρνηση της ΝΔ ότι δεν διαχωρίζει τις έννοιες Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο στις επίσημες ανακοινώσεις. Κάτι τέτοιο μόνο κακό κάνει στην χώρα μας, αφού αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος του Ερντογάν. Να εξαλείψει τον όρο Αιγαίο και να επικρατήσει ο όρος ανατολική Μεσόγειος. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται και η συνεχής επίκληση του όρου «οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών». Είναι μέγα λάθος διότι οι θαλάσσιες ζώνες εμπεριέχουν στο εσωτερικό τους και ζητήματα κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αυτά τα πράγματα καλό είναι να μην λέγονται στο δημόσιο διάλογο.
Όπως καλό είναι να μην λέγονται δημοσίως, όταν είμαστε σε διαδικασίες διερευνητικών οι προθέσεις μας περί αμοιβαίων υποχωρήσεων!

Εδώ θα συμφωνήσω πλήρως με τους επικριτές της κυβέρνησης. Όταν επιθυμείς να μπεις κάποια στιγμή σε διαδικασία σκληρών διαπραγματεύσεων δεν διατυμπανίζεις από τα κανάλια ότι είμαι διατεθειμένος να κάνω και υποχωρήσεις. Βασικές αρχές διαπραγματεύσεων. Και θυμίζω ότι οι συμφωνίες χάραξης θαλασσίων ζωνών με Ιταλία και Αίγυπτο περιλαμβάνουν τον όρο «μειωμένη επήρεια» για κάποια νησιά. Είναι δυνατόν να αποκαλύπτουμε ότι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε κάτι τέτοιο για το Καστελόριζο με τους Τούρκους; Με την πλέον αναξιόπιστη και αφερέγγυα χώρα στον κόσμο;

Ποιος κανόνας διαπραγματεύσεων λέει ότι από την μία επενδύονται δισεκατομμύρια για την αμυντική θωράκιση της χώρας και από την άλλη να μιλάμε για «αμοιβαίες υποχωρήσεις», πριν κάτσουμε στο τραπέζι;
Κάτι δεν στέκει εδώ. Δεν μπορεί να αυξάνεις τη δύναμη πυρός και να μειώνεις τη δύναμη διαπραγμάτευσης. Όχι δεν στέκει… Κοντολογίς και ο 63ος των διερευνητικών θα γίνει απλά για να γίνει…

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Πηγή


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ