Λουκία Παπαδάκη: «Μεγάλωσα τον γιο μου εντελώς μόνη μου»


Η Λουκία Παπαδάκη αναφέρεται στο γιο της και στο μεγάλωμά του.

Τον μεγάλωσε μόνη της, κι εξηγεί ότι επιστράτευσε και τα αντρικά χαρακτηριστικά της.

Πήρες την απόφαση να αφήσεις το φυσι­κό χρώμα των μαλλιών σου και να σταματή­σεις να τα βάφεις.

Επειδή είμαι ξανθιά, οι ξανθοί άνθρωποι δεν ασπρίζουν, ασημίζουν, οπότε το χρώμα των μαλλιών μου δεν είναι γκρι, είναι πλατινέ. Εί­μαι πολύ ευτυχής που δεν βάφω πλέον τα μαλ­λιά μου κι έχω κρατήσει το φυσικό χρώμα των μαλλιών μου. Γιατί να μην το κάνω; Είναι κάτι που μου πηγαίνει, είναι όμορφο, φωτίζει το πρόσωπο μου. Έχω αφήσει στο φυσικό χρώμα τα μαλλιά μου τα τελευταία 2 χρόνια.

Είσαι μητέρα ενός 20χρονου αγοριού;

Είναι φοιτητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο Ιστορικό, στην Κέρκυρα, κάνει φλάουτο, γαλλικά, δουλεύει, είναι ένας φοβερός τύπος. Νιώθω εξαιρετικά για το γιο μου. Είμαστε αμφότεροι περήφανοι, εκείνος για μένα κι ενώ για εκείνον. 

Μεγαλώνοντας,   ποια   αλλαγή υπάρχει στη σχέση μάνας – γιου;

Είναι ό,τι καλύτερο, γιατί εγώ μεγά­λωσα το γιο μου εντελώς μόνη μου. Επιστράτευσα όλα μου τα αντρικά στοιχεία, τα οποία έχω έντονα σαν χαρακτήρας, μαζί με τα γυναικεία μου κι αυτή ήταν μια δύσκολη ισορροπία, αλλά μάλλον πέ­τυχε έκ του αποτελέσματος. Τελικά, είναι αυτό που πρέπει να ονειρεύεται κάποιος για όλους τους ανθρώπους, να βγει ένας καινούργιος άνθρωπος στον κόσμο, ανεξάρτητος, αυτόνομος, στιβαρός, με δομή και αρχές.

 Είχες διπλή ευθύνη στο μεγάλωμα του γιου σου, αφού ήσουν μόνη σου, καθώς βρισκόσουν σε δύο ρόλους ζωής ταυτό­χρονα, εκείνου της μητέρας, αλλά και του πατέρα μαζί.

Τεράστια ευθύνη και να μην είναι «μαμάκιας», να μην είναι ένα κακομαθημένο τσογλανόπαι­δο, αλλά να είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος. Αυτό μεγάλωσα, έναν ελεύθερο άνθρωπο. 

Σκέφτεσαι στην πορεία της ζωής του το μεγάλωμα του, το γάμο του, αλλά και το εν­δεχόμενο να γίνεις γιαγιά;

Ναι, αμέ,, μόνο να με αξιώσει ο θεός να ζήσω.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου ως γιαγιά;

Τρελή. Ο γιος μου μου το έχει πει στην ηλικία των 8 χρονών: «Μαμά, είσαι λίγο διαφορετική από τις άλλες μαμάδες, είσαι λίγο… τρελόγκα». Αυτό ήταν το καλύτερο κομπλι­μέντο που μου έχει κάνει. Επίσης, πρόσφατα μου είπε: «Μάνα, όλα τα έκανες καλά, μην ανησυχείς καθόλου».

Πηγή: Λοιπόν


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ