Η ελληνική κυβέρνηση αξιοποιεί την ήπια ισχύ της Ορθοδοξίας
Η εκκλησιαστική διπλωματία αποτελεί βασικό πυλώνα της εξωτερικής πολιτικής που αναπτύσσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αξιοποιώντας το ορθόδοξο δόγμα ως εργαλείο ήπιας ισχύος (soft power).
Στόχος είναι η ενίσχυση των πρεσβυγενών Πατριαρχείων και η ανάδειξη της Ελλάδας ως κεντρικού παράγοντα στον Ορθόδοξο κόσμο, ειδικά σε μια περίοδο που η Ρωσία προσπαθεί να επιβάλει το δόγμα της “Τρίτης Ρώμης” και να επεκτείνει την επιρροή της στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Η Εκκλησιαστική Διπλωματία ως Στρατηγική
Η εκκλησιαστική διπλωματία της Ελλάδας στοχεύει στην προστασία της ελληνικής ορθόδοξης παράδοσης και την ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας. Μέσα από την υποστήριξη των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και της Ιεράς Μονής Σινά, η Ελλάδα επιδιώκει να διατηρήσει την ιστορική της παρουσία και να προωθήσει την πολιτισμική και θρησκευτική της κληρονομιά σε κρίσιμες περιοχές.
Οι πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης, όπως η αποστολή 600 κληρικών σε Μέση Ανατολή, Αφρική και Τουρκία, ενισχύουν τον ρόλο της Ελλάδας στην αντιμετώπιση της ρωσικής διείσδυσης και υπογραμμίζουν τη σημασία της Ορθοδοξίας ως εργαλείου πολιτισμικής διπλωματίας. Αυτές οι ενέργειες δείχνουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη βλέπει τη θρησκεία ως στρατηγικό μέσο προβολής ήπιας ισχύος και σταθεροποίησης του ρόλου της Ελλάδας στον Ορθόδοξο κόσμο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του newsbomb.gr τα δύο ζητήματα που απαιτούν λύση είναι ο ρυθμός με τον οποίον θα καλυφθούν οι 600 αυτές θέσεις καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα άμεσης κάλυψης και η επακόλουθη εξασφάλιση του απαιτούμενου δημοσιονομικού χώρου.
Η Ρωσική Επιρροή και το Δόγμα της “Τρίτης Ρώμης”
Η Ρωσία, μέσω του δόγματος της “Τρίτης Ρώμης”, επιχειρεί να καθιερωθεί ως ηγέτιδα δύναμη της Ορθοδοξίας, υπονομεύοντας τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία. Το δόγμα αυτό, που παρουσιάζει τη Μόσχα ως πνευματικό διάδοχο της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης, έχει οδηγήσει σε μια επιθετική πολιτική από πλευράς της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ιδιαίτερα στην Αφρική, η Ρωσία προσπαθεί να διεισδύσει μέσω της δημιουργίας παράλληλων εκκλησιαστικών δομών, προσελκύοντας κληρικούς από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με οικονομικά κίνητρα. Αυτή η τακτική που έφτασε μέχρι το σημείο να δηµιουργηθεί Πατριαρχική Εξαρχία στην Αφρική, αποτελούμενη από τις εκκλησιαστικές επαρχίες Βορείου και Νοτίου Αφρικής., εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική γεωπολιτικής επιρροής που συνδυάζει τη θρησκευτική και πολιτική ισχύ της Μόσχας.
Στήριξη στα Πατριαρχεία
Η ενίσχυση των ιστορικών Πατριαρχείων αποτελεί κεντρικό στόχο της ελληνικής εκκλησιαστικής διπλωματίας. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία 600 έμμισθων θέσεων κληρικών, μια κίνηση που προσφέρει στα Πατριαρχεία οικονομική σταθερότητα και υποστήριξη σε περιοχές που αντιμετωπίζουν πιέσεις από τη ρωσική παρουσία.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο καθώς και τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και η Ιερά Μονή Σινά έχουν ιστορικό ρόλο ως θεματοφύλακες της Ορθοδοξίας. Μέσω της ενίσχυσής τους, η Ελλάδα επιχειρεί να προστατεύσει τη θρησκευτική της κληρονομιά και να αποτρέψει τη ρωσική διείσδυση που επιχειρεί να αλλοιώσει την ταυτότητά τους.
Η Εκκλησιαστική Διπλωματία ως αντίβαρο στη Ρωσία
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αξιοποιεί την εκκλησιαστική διπλωματία για να αναχαιτίσει την αυξανόμενη ρωσική επιρροή και να ενισχύσει τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Οι κινήσεις αυτές, όπως η ενίσχυση της παρουσίας της Ελλάδας σε περιοχές γεωπολιτικής σημασίας και η στήριξη των Πατριαρχείων, αποδεικνύουν ότι η Ορθοδοξία δεν είναι απλώς θρησκεία, αλλά και στρατηγικό εργαλείο για την προβολή ισχύος και σταθερότητας.