Από τον πόλεμο στην Ουκρανία η αμερικανική γραφειοκρατία θα ήταν ευτυχισμένη αν κατάφερνε να περιθωριοποιήσει τη Ρωσία του Πούτιν, να στείλει ισχυρό μήνυμα στην Κίνα για το ποιος είναι το παγκόσμιο αφεντικό και να επιτύχει την εξασθένηση της Ευρώπης.
Έπειτα από τρία χρόνια Ρώσο-ουκρανικού πολέμου, οι ΗΠΑ με νέο πρόεδρο να λαμβάνει τις αποφάσεις στην Ουάσιγκτον, κάνουν στροφή 180 μοιρών αποφασίζοντας να συνεννοηθούν με τη Ρωσία.
Ο Ζελένσκι, που ως μέτριος κωμικός -κατά την άποψη του Τραμπ– μάλλον άργησε να αντιληφθεί ότι το σενάριο έχει αλλάξει, φαίνεται πως λειτούργησε κάπως σαν τον χρήσιμο… ηλίθιο που έμαθε τελευταίος τι παίζεται. Πήγε στην Ουάσιγκτον σχεδόν αφοπλισμένος, δεν κατάλαβε πώς έπρεπε να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό, κατηγορήθηκε ότι οδηγεί τον πλανήτη σε παγκόσμιο πόλεμο, απειλήθηκε με απόλυτη καταστροφή χωρίς τα αμερικανικά όπλα, εκδιώχθηκε και λιγότερο από 100 ώρες μετά, παραδόθηκε ταπεινωμένος άνευ όρων.
Τραμπ και Πούτιν ετοιμάζουν νέα Γιάλτα και στο νέο πλανητικό μοίρασμα το ουκρανικό μοιάζει με παρωνυχίδα.
Έπειτα από τρία χρόνια πολέμου, εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, ξεριζωμένους και μια χώρα σχεδόν κατεστραμμένη, τον λογαριασμό καλείται να πληρώσει η Ευρώπη που υποδέχτηκε 6 εκατ. πρόσφυγες, είδε τον πόλεμο να δεκαπλασιάζει τις τιμές στους λογαριασμούς ενέργειας και να εκτοξεύει το κόστος ακόμη και για αγαθά πρώτης ανάγκης και τώρα αντιλαμβάνεται ότι επί της ουσίας δεν παίζει κανένα ρόλο στον δυτικό κόσμο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πέτυχαν να εξασφαλίσουν σπάνιες γαίες και άλλα ορυκτά της Ουκρανίας αξίας τουλάχιστον 500 δισ, η Ρωσία θα προσαρτήσει τμήματα της Ουκρανίας και η Ευρώπη θα αναρωτιέται μέρα-νύχτα αν αποτελεί στόχο για τη ρωσική αρκούδα.
Η νέα πολεμική οικονομία
Με τη νέα πολεμική οικονομία που θα αποφασιστεί την Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, οι 27 κάνοντας την επιλογή να δαπανήσουν 800 δις για κανόνια, προφανώς ρίχνουν τίτλους τέλους στο αποκαλούμενο βούτυρο. Καμία οικονομία δεν μπορεί να σηκώσει και βούτυρο και κανόνια, όποτε μάλλον αντιλαμβάνεστε τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια με τις κοινωνικές δαπάνες σε όλη την Ευρώπη, δεδομένης της απόφασης για στροφή στις αμυντικές επενδύσεις που μοιάζουν σαν αυτονόητη προϋπόθεση για την επιβίωση.
Εκτός από την μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική, οι δασμοί που ανακοινώθηκαν από τον Τραμπ στα ευρωπαϊκά προϊόντα που εξάγονται στις ΗΠΑ θα έρθουν να πλήξουν ακόμη περισσότερο την ευρωπαϊκή οικονομία, στενεύοντας τα όρια για παροχές που κατευθύνονταν κυρίως στους μη έχοντες.
Η διπλωματία είναι κυνική και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν δημόσια ότι δεν τους καίγεται καρφί για τα προβλήματα της Ευρώπης και την ΕΕ την οποία αντιμετωπίζουν απαξιωτικά σαν μια βραδυκίνητη και αναποτελεσματική γραφειοκρατία. Επιπλέον, το αν θα διαλυθεί το ΝΑΤΟ και επίσημα μοιάζει απλώς με λεπτομέρεια.
Το πλανητικό παιγνίδι σοβαρεύει
Το πλανητικό παιγνίδι σοβαρεύει επικίνδυνα και η κάθε χώρα πρέπει να σχεδιάσει σοβαρά τις κινήσεις της. Μάλλον είναι η στιγμή για ανοίγματα προς τη Μόσχα και επούλωση των πληγών στις διμερείς σχέσεις με τη ρωσική πλευρά, αν είσαι τυχερός και έχεις ακόμη φίλους που συνομιλούν και με τον Πούτιν, όπως για παράδειγμα το Ισραήλ.
Τα δημοκρατικά ιδεώδη παραπέμπουν σε παράξενο, εξωτικό φρούτο μάλλον άγευστο και αδιάφορο. Ισως είναι ώρα για πιο στοχευμένες κινήσεις από τα τηλεφωνήματα με τον Ζελένσκι που δεν είναι πλέον παίκτης και μάλλον άκομψα στοχεύουν να δείξουν ότι με κάποιον μιλάμε κι εμείς.
Κι αν ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας επιχειρήσει να μην επικυρώσει τη συμφωνία ειρήνευσης που θα του υπαγορεύσουν ΗΠΑ και Ρωσία είναι βεβαιον ότι ταχύτατα θα αντικατασταθεί από άλλον πρόθυμο να αναγνωρίσει τη νέα πραγματικότητα. Το επιχείρημα θα είναι απλό: πρέπει να σωθεί ό,τι σώζεται για το καλό του ουκρανικού λαού, ακόμη και με βαριές απώλειες.
Οι Αμερικανοί με τον Τραμπ μαγειρεύουν και οι Ευρωπαίοι καλούνται να πλύνουν τα πιάτα. Επειδή οι έξυπνοι μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων προτού υποχρεωθούν να εκπαιδευτούν από τα δικά τους, καλό είναι να μελετήσουμε δύο και τρεις φορές όσα γίνονται, κάνοντας άμεσα τις αναγκαίες προσαρμογές. Βλέπετε, οι εποχές αλλάζουν και όπως διδάσκει η φύση, η προσαρμογή είναι όρος επιβίωσης.