Η Κίνα ανακοίνωσε ότι εξετάζει την πιθανότητα εμπορικών διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ, την ώρα που η ΕΕ φέρεται έτοιμη να προσφέρει συμφωνίες ύψους 50 δισ. ευρώ στον Τραμπ για μία συμφωνία στους δασμούς
Η ΕΕ εξετάζει το ενδεχόμενο να αυξήσει τις αγορές αμερικανικών προϊόντων κατά 50 δισ. δολάρια, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα των εμπορικών σχέσεων με τις ΗΠΑ, δήλωσε ο Ευρωπαίος επίτροπος Εμπορίου και βασικός διαπραγματευτής των Βρυξελλών Μάρος Σέφκοβιτς στους Financial Times.
«Αν το προσεγγίσουμε ως πρόβλημα (εμπορικού) ελλείμματος ύψους 50 δισ. ευρώ, πιστεύω πως θα μπορούσαμε πραγματικά (…) να το επιλύσουμε πολύ γρήγορα με αγορές υγροποιημένου φυσικού αερίου, ή ορισμένων αγροτικών προϊόντων, όπως η σόγια», διευκρίνισε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα. Η ΕΕ διεξάγει διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ για να εξασφαλίσει την άρση των επιπρόσθετων τελωνειακών δασμών που επέβαλε ο Αμερικανός πρόεδρος.
Στη συνέντευξή του στους FT, ο Σέφκοβιτς είπε ότι η ΕΕ δεν θα δεχτεί ωστόσο να διατηρήσει η Ουάσιγκτον δασμούς 10% στα αγαθά της ως δίκαιη λύση στις εμπορικές συνομιλίες. Οι ΗΠΑ επέβαλαν δασμούς 25% σε αυτοκίνητα, χάλυβα και αλουμίνιο της ΕΕ τον Μάρτιο και δασμούς 20% σε άλλα προϊόντα της ΕΕ τον Απρίλιο. Στη συνέχεια, μείωσε στο μισό το επιτόκιο του 20% μέχρι τις 8 Ιουλίου, θέτοντας ένα παράθυρο 90 ημερών για συνομιλίες για την επίτευξη μιας πιο ολοκληρωμένης συμφωνίας για τους δασμούς.
Σε απάντηση, η ΕΕ ανέστειλε τα δικά της σχέδια για επιβολή αντιποίνων σε ορισμένα προϊόντα των ΗΠΑ και πρότεινε μηδενικούς δασμούς για όλα τα βιομηχανικά αγαθά και στις δύο πλευρές.
Την ίδια στιγμή στο άλλο «καυτό μέτωπο» του εμπορικού πολέμου, εκπρόσωπος του υπουργείου Εμπορίου της Κίνας ανακοίνωσε ότι το Πεκίνο αξιολογεί την πιθανότητα διαπραγματεύσεων για τους δασμούς με τις ΗΠΑ. Ήταν η είδηση που ο υπόλοιπος κόσμος περίμενε να ακούσει, καθώς οι εκπληκτικά υψηλοί δασμοί – έως και 245% σε ορισμένες κινεζικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ – στραγγαλίζουν το εμπόριο μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, εγείροντας τον κίνδυνο ύφεσης.
«Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα εκφράσει την προθυμία τους να διαπραγματευτούν με την Κίνα για τους δασμούς», δήλωσε ο εκπρόσωπος στους δημοσιογράφους. «Η θέση της Κίνας είναι συνεπής. Αν πολεμήσουμε, θα πολεμήσουμε μέχρι το τέλος. Αν μιλήσουμε, η πόρτα είναι ανοιχτή… Αν οι ΗΠΑ θέλουν να μιλήσουν, θα πρέπει να δείξουν την ειλικρίνειά τους και να είναι έτοιμες να διορθώσουν τις λανθασμένες πρακτικές τους και να ακυρώσουν τους μονομερείς δασμούς».
Η δήλωση έρχεται μια μέρα αφότου ένας λογαριασμός στο Weibo που συνδέεται με τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ανέφερε ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ξεκινήσουν συζητήσεις και μια εβδομάδα αφότου ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι οι συζητήσεις βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη – μια υπόδειξη που το Πεκίνο αρνήθηκε. Το ερώτημα δεν είναι αν αυτές οι συζητήσεις θα πραγματοποιηθούν, αλλά μάλλον πότε, υπό ποιες συνθήκες και με εντολή τίνος.
Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν τη διαμάχη ως παιχνίδι ισορροπίας μεταξύ του Τραμπ και του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, καθώς και οι δύο άνδρες προσπαθούν να σώσουν την υπόληψή τους ενώ παράλληλα επιδιώκουν κρυφά ένα αμοιβαία επωφελές αποτέλεσμα – δηλαδή, μια αποκλιμάκωση του εμπορικού πολέμου.
«Ούτε η Ουάσινγκτον ούτε το Πεκίνο θέλουν να φαίνονται ότι είναι η πλευρά που υποχωρεί», λέει ο Ja Ian Chong, επίκουρος καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης. «[Αλλά] μια αποκλιμάκωση θα ήταν προς όφελος και των δύο πλευρών, επομένως υπάρχει κάποιο γενικό κίνητρο για να γίνει αυτό».
Ο Wen-Ti Sung, ακαδημαϊκός μέλος του Αυστραλιανού Κέντρου για την Κίνα στον Κόσμο, το θέτει με άλλο τρόπο: «Είναι σαν να έρχονται αντιμέτωπα δύο αγωνιστικά αυτοκίνητα : όποιος παρεκκλίνει πρώτος θα θεωρηθεί ως το πιο αδύναμο από τα δύο μέρη. Και σε αυτή τη συγκυρία, κανένα από τα δύο μέρη δεν θέλει να φαίνεται ήπιο». Ο ηγέτης που παραδέχεται ότι ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε συνομιλίες για τους δασμούς θα θεωρηθεί ως αυτός που θέτει σε κίνδυνο τη θέση του στις διαπραγματεύσεις.
«Όποιος φαίνεται απελπισμένος χάνει τη διαπραγματευτική του ισχύ», εξηγεί. «Και οι δύο πλευρές θέλουν να παρουσιάσουν την άλλη πλευρά ως την πιο απελπισμένη».
Αμερικανοί λιανοπωλητές όπως η Walmart, οι οποίοι βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις κινεζικές εισαγωγές, έχουν προειδοποιήσει για αυξήσεις τιμών και άδεια ράφια. Αυτό το ιδιόμορφο αδιέξοδο – όπου και τα δύο μέρη επιδιώκουν το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά κανένα δεν θέλει να είναι το πρώτο που θα το προτείνει – έχει οδηγήσει σε μια τακτική «εποικοδομητικής ασάφειας»: τη σκόπιμη χρήση γλώσσας τόσο αόριστης που κάθε μέρος θα μπορούσε αναμφισβήτητα να ισχυριστεί ότι έχει δίκιο.
Ένας τρόπος για να ξεφύγει κανείς από αυτό το αδιέξοδο είναι όταν ένα τρίτο μέρος μεσολαβήσει, προσφέροντας και στις δύο πλευρές μια λύση. Η άλλη επιλογή, εξηγεί ο Sung, είναι μια «πολύ πιο χαλαρή κατανόηση του τι σημαίνει ‘η άλλη πλευρά έχει επικοινωνήσει’». Στην περίπτωση του Τραμπ και του Σι, αυτό θα σήμαινε επίσης ότι οι διαπραγματεύσεις για τους δασμούς θα μπορούσαν να ξεκινήσουν, με τους δύο ηγέτες να ισχυρίζονται ότι έχουν πετύχει κάποιο είδους νίκη στον εμπορικό πόλεμο.
Στο εσωτερικό μέτωπο, και οι δύο ηγέτες αντιμετωπίζουν αντιξοότητες που προκαλούνται από τους δασμούς. Ο Τραμπ αυτή την εβδομάδα δυσκολεύτηκε να κατευνάσει τους φόβους για ύφεση, καθώς νέα στοιχεία έδειξαν ότι η οικονομία των ΗΠΑ συρρικνώθηκε στο πρώτο τρίμηνο για πρώτη φορά από το 2022.
Εν τω μεταξύ, ο Σι, ο οποίος πριν από τους δασμούς αντιμετώπιζε ήδη επίμονα χαμηλή κατανάλωση, κρίση ακινήτων και ανεργία – πρέπει να καθησυχάσει τον πληθυσμό της Κίνας ότι μπορεί να αντέξει τον εμπορικό πόλεμο και να προστατεύσει μια οικονομία που δυσκολεύεται να ανακάμψει μετά την πανδημία. «Και οι δύο [Τραμπ και Σι] αναγνωρίζουν ότι σε αυτό το σημείο του εμπορικού πολέμου, δεν πρόκειται πλέον ένας νικητής να τα πάρει όλα», καταλήγει ο Sung.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι ΗΠΑ δεν είχαν αρνηθεί τους ισχυρισμούς της Κίνας ότι προσπαθούν να ξεκινήσουν συνομιλίες. Αλλά το γεγονός ότι και οι δύο πλευρές έχουν πλέον κάνει αυτόν τον ισχυρισμό δείχνει ότι υπάρχει «κάποιο είδος επαφής», συμφωνούν οι αναλυτές. Με άλλα λόγια οι δύο πλευρές συνομιλούν. Και αυτό είναι ένα σημάδι ότι υπάρχει κάποια πιθανότητα να επιτευχθεί διευθέτηση