Αυτή την εβδομάδα, οι κινηματογράφοι γεμίζουν ξανά ζωή με ταινίες Πρώτης Προβολής. Οι εν λόγω ταινίες φέρνουν μαζί τους ένα δυναμικό και πολυποίκιλο «μπουκέτο» επιλογών για όλα τα γούστα. Οι επιλογές είναι πολλές, από την τρυφερή ματιά στο τέλος της ζωής μέσα από την ισπανική δραματική ταινία «Λαμπυρίσματα», μέχρι την ελληνική δραμεντί «Kιούκα: Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού», και από το θρίλερ επιβίωσης «Βλέπω το Θάνατό σου 6: Δεσμοί Αίματος» μέχρι τη σπάνια επανέκδοση του κλασικού αριστουργήματος του Ζαν Ρενουάρ «Ο Κανόνας του Παιχνιδιού».
Αναλυτικά οι ταινίες πρώτης προβολής
«Λαμπυρίσματα» – Όταν η σιωπή λέει τα πάντα
(Los Destellos, Ισπανία, 2024 | Σκηνοθεσία: Πιλάρ Παλομέρο)
Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Πιλάρ Παλομέρο, μιας δημιουργού με τεράστια εμπειρία πίσω από τις κάμερες, έρχεται να συγκινήσει με την απλότητά της και τη συναισθηματική της δύναμη. Το φιλμ παρακολουθεί τη ζωή της Ιζαμπέλ, μιας γυναίκας που καλείται, μετά από δεκαπέντε χρόνια αποξένωσης, να φροντίσει τον πρώην σύζυγό της, Ραμόν, ο οποίος βρίσκεται στο τελικό στάδιο μιας ανίατης ασθένειας.
Βασισμένο σε ένα διήγημα της Άιντερ Ροντρίγκεζ, το έργο εστιάζει στην ανθρώπινη ευθραυστότητα και την αθέατη δύναμη της φροντίδας και της συγχώρεσης. Με λιγοστά λόγια και έντονα βλέμματα, η ταινία υφαίνει έναν συναισθηματικό καμβά γεμάτο παρελθόν, μνήμη και αξιοπρέπεια στο φινάλε της ζωής.
Η Πατρίθια Λόπες Αρνάιθ στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι εξαιρετική, αποτυπώνοντας με ακρίβεια την εσωτερική πάλη μιας γυναίκας που πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στο παρελθόν και στο καθήκον. Η σκηνοθέτιδα, με ελλειπτικό τρόπο, χωρίς να εξηγεί τα πάντα, μεταφέρει στο κοινό μια αίσθηση αυθεντικής ανθρώπινης εμπειρίας.
Χωρίς φανφάρες, αλλά με συγκινητική ειλικρίνεια, το «Λαμπυρίσματα» μιλά για το τέλος της ζωής με σεβασμό και ποιητική διάθεση. Η ομορφιά του φιλμ δεν έγκειται τόσο στην πλοκή όσο στη συναισθηματική του ατμόσφαιρα, στις σιωπές και στις μικρές στιγμές που φωτίζουν τις μεγάλες αλήθειες.
Και οι υπόλοιπες πρεμιέρες:
«Kιούκα: Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού»
Μια ελληνική κομεντί με δραματικές αποχρώσεις που αποτυπώνει τις αλλαγές σε μια μικρή κοινωνία λίγο πριν το κλείσιμο της τουριστικής σεζόν.
«Βλέπω το Θάνατό σου 6: Δεσμοί Αίματος»
Η δημοφιλής σειρά τρόμου επιστρέφει με νέα παγίδα, νέες ανατροπές και τον γνώριμο θανατηφόρο τόνο που λατρεύει το μαζικό κοινό.
«Η Απόφαση» (γαλλικό θρίλερ με τον Βενσάν Λιντόν)
Μια πολιτικο-ψυχολογική ιστορία με έντονο σασπένς και κοινωνικούς υπαινιγμούς.
«Ο Κανόνας του Παιχνιδιού» (επανέκδοση)
Η διαχρονική δημιουργία του Ζαν Ρενουάρ από το 1939 επιστρέφει σε αποκατεστημένη κόπια, για να θυμίσει την τέχνη της μεγάλης αφήγησης και της κοινωνικής σάτιρας.
Kιούκα: Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού
Κομεντί, ελληνικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Κωστή Χαραμουντάνη, με τους Συμεών Τσακίρη, Έλσα Λεκάκου, Κωνσταντίνο Γεωργόπουλο, Έλενα Τοπαλίδου, Στάθη Αποστόλου κα.
Στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, ο ικανός μικρομηκάς Κωστής Χαραμουντάνης, φέρνει το καλοκαιράκι στο ελληνικό σινεμά, τολμώντας να κάνει ένα σκηνοθετικό μακροβούτι, παρακάμπτοντας την πολυπόθητη άνοιξη.
Ο ταλαντούχος 30άρης σκηνοθέτης, αφήνοντας κατά μέρος της νόρμες και τις συνταγές θα κάνει το πρώτο του θαρραλέο βήμα, με το δικό του προσωπικό βλέμμα, χωρίς αντιγραφές ευρωπαϊκών ή ανεξαρτητοαμερικάνικων κινηματογραφικών τσιτάτων, για να μιλήσει με χιούμορ και ευαισθησία για τη συναισθηματική αδεξιότητα και τα υπαρξιακά αδιέξοδα της νέας γενιάς, αλλά και τα πατρικά πρότυπα που πρέπει να επεξεργαστεί, να χωνέψει και ενίοτε να ξεράσει.
Η ταινία, που κέρδισε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και προβλήθηκε στο παράλληλο τμήμα στις Κάννες, διαθέτει μία πολυσυλλεκτική φόρμα, την οποία ο σκηνοθέτης ταυτόχρονα αγαπά και αμφισβητεί, ενώ απλώνεται και σε έναν πειραματισμό, με τόλμη, έστω κι αν διακινδυνεύει την αποδοχή, το άπλωμά της σε ένα ευρύτερο κοινό.
Ένα μικρό ιστιοφόρο βάζει πλώρη για τον Πόρο. Το πλήρωμα συνθέτουν, ο μονίμως αγχωμένος πατέρας, μανιώδης ψαράς και τα δυο παιδιά του, στο τέλος της εφηβείας τους. Η Έλσα, μια ευάλωτη κοπέλα, δείχνει πιο φιλική και συνεργάσιμη, εν αντιθέσει με τον Κωνσταντίνο, τον αδελφό της, που δέχεται την αδιόρατη επικριτική ματιά του πατέρα, επειδή είναι γκέι. Τα αδέλφια, δεμένα με τον ισχυρό δεσμό των διδύμων, έχουν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Κι ενώ όλα δείχνουν ότι θα ξαναπεράσουν ένα ακόμη ξένοιαστο καλοκαίρι, με τη συνηθισμένη «αρρώστια» του πατέρα για το ψάρεμα και τα αντρικά πρότυπα που θέλει να επιβάλλει, η εμφάνιση μιας μυστηριώδους γυναίκας, θα τα αλλάξει όλα, καθώς αποδεικνύεται η απούσα μητέρα των παιδιών, που θέλει να αποκτήσει ξανά μία επαφή μαζί τους.
Δομημένη σε δυο μέρη η ταινία, ξεκινά σαν μια ανέμελη θαλασσινή περιπλάνηση, ένα κολάζ καλοκαιρινών αναμνήσεων, για να ξανοιχτεί σε βαθιά κινηματογραφικά νερά και στο δεύτερο μέρος, να περάσει σε μια ενδιαφέρουσα πειραματική φόρμα, χωρίς, ωστόσο, να χάνει την αφηγηματική της συνοχή.
Ο κόσμος των μεγάλων έρχεται σε αντιπαράθεση με αυτόν των νέων, καθώς ήρθε η ώρα της ενηλικίωσης για τα δυο παιδιά. Με το θαλασσινό αεράκι να δροσίζει τα πλάνα, η αθωότητα των παιδιών κερδίζει τη συμπάθεια του θεατή, απέναντι στην σκληρότητα και την ανωριμότητα των ενηλίκων, με την αμείλικτη πραγματικότητα να κάνει την εμφάνισή της, παρά τα στοιχεία του φανταστικού, με βίντεο, φωτογραφίες από προηγούμενη δουλειά του σκηνοθέτη και νοσταλγικές πινελιές από το σινεμά προηγούμενων δεκαετιών.
Το φινάλε ξεκαθαρίζει τις προθέσεις της ταινίας, με την ήττα του μεγαλομανούς και αθεράπευτα ρομαντικού ήρωα, στέλνοντας το ιστιοφόρο στο καρνάγιο, όπως και το τέλος της αθωότητας.
Το στιλιζάρισμα, οι θεατρικές ορισμένες φορές ερμηνείες, οι επιτηδευμένες ατάκες, οι μικρές ατέλειες, έρχονται και ισοφαρίζονται από την αυθεντικότητα της αλήθειας και τον Χαραμουντάνη να αποδεικνύει ότι μπορεί να γίνει ένας καπετάνιος αν συνεχίσει να πιστεύει στο δικό του σινεμά, αποκτώντας εμπειρίες κι έχοντας ένα σενάριο, που δεν χρειάζεται καλούπωμα στο καρνάγιο της συγγραφής.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας πατέρας με τα δίδυμα ενήλικα παιδιά του ταξιδεύουν στον Πόρο για τις καλοκαιρινές τους διακοπές με το οικογενειακό ιστιοφόρο. Χωρίς να το γνωρίζουν, τα αδέλφια συναντούν τη βιολογική τους μητέρα η οποία τα εγκατέλειψε όταν ήταν μωρά.
Η Απόφαση
(“Le Choix”) Δραματικό θρίλερ, γαλλικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ζιλ Μπουρντός, με τον Βενσάν Λιντόν.
Έχοντας ως σκηνικό το εσωτερικό ενός αυτοκινήτου, έναν ηθοποιό – μα τι ηθοποιό – κι έναν δρόμο που οδηγεί σε καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή του ήρωα, ο Ζιλ Μπουρντός, θα πλάσει ένα δραματικό ψυχολογικό θρίλερ, ως μία κινηματογραφική άσκηση, που θα φτάσει κοντά στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σε 75 λεπτά μόλις, ο Μπουρντό («Ρενουάρ»), έχοντας οδηγό τον ακμαίο Βενσάν Λιντόν, έναν εκπληκτικό ηθοποιό, επέλεξε να αφηγηθεί την ιστορία του, σε μια ενότητα τόπου και σε σχεδόν πραγματικό χρόνο, με τους υπόλοιπους ηθοποιούς να ακούγονται μόνο ως φωνές στο κινητό τηλέφωνο του πρωταγωνιστή.
Το φιλμ, ριμέικ του ιδιαιτέρως καλού βρετανικού δράματος «Σε Λάθος Χρόνο» με τον Τομ Χάρντι, ανεβάζει στροφές όσο περνά η ώρα και κρατά το ενδιαφέρον της μέχρι το τέλος, αν και ο Μπουρντός είναι φανερό, με την επιτηδευμένη σκηνοθεσία του, ότι ορισμένες φορές θέλει να αποσπάσει το χειροκρότημα από τον Λιντόν.
Παντρεμένος και πατέρας δυο αγοριών, ο Τζόζεφ, πολιτικός μηχανικός, είναι ένας αξιόπιστος άνθρωπος στην εργασία, όπως και στην προσωπική του ζωή. Τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει την τακτοποιημένη ζωή του. Κι όμως, ένα βράδυ κι ενώ θα λάβει ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα, θα φύγει από το εργοτάξιο του εμβληματικού έργου του, οδηγώντας για το Παρίσι και θα πρέπει να αντιμετωπίσει τρεις έκτακτες καταστάσεις. Να καθησυχάσει μια γυναίκα, να παρηγορήσει μία άλλη και να διαχειριστεί από το τηλέφωνο την κατάρρευση του κατασκευαστικού γιγάντιου έργου του.
Κλειστοφοβικό, με την κάμερα καρφωμένη πάνω στον πρωταγωνιστή, το φιλμ δημιουργεί την απαιτούμενη ένταση, προκαλώντας έναν μεταφυσικό στοχασμό πάνω στο θάρρος, το αίσθημα ευθύνης και την επιλογή που μπορεί να αλλάξει μια ζωή. Απ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές της ζωής, που έρχονται όλα τα προβλήματα μαζί και μπορεί να πνίξουν έναν άνθρωπο, αν δεν καταφέρει να καθαρίσει το μυαλό του και να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει.
Αν εξαιρέσουμε την προσπάθεια εντυπωσιασμού από τον Μπουρντός, που σκηνοθετικά ορισμένες φορές δείχνει φλύαρος, το φιλμ βρίσκει τον στόχο του, κυρίως λόγω του Λιντόν, που καταφέρνει να μοιραστεί με τον θεατή, την ένταση, το χάος που επικρατεί στο κεφάλι του, τα συναισθήματά του, ενώ το βλέμμα, η φωνή και το σώμα του καλύπτουν από μόνα τους το κινηματογραφικό σκηνικό.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Ζοζέφ Κρος είναι δυνατός και αξιόπιστος, όπως το σκυρόδεμα που γεμίζει τα θεμέλια των πύργων που χτίζει. Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, προσωπικό ή επαγγελματικό, έχει τη λύση. Ένα βράδυ, μετά από ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα, μπαίνει στο αυτοκίνητό του και φεύγει από το εργοτάξιο του πιο διάσημου κατασκευαστικού έργου της καριέρας του.
Guns Up
(“Guns Up”) Περιπέτεια, αμερικάνικης παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Έντουαρντ Ντρέικ, με τους Κέβιν Τζέιμς, Κριστίνα Ρίτσι, Λουίζ Γκουζμάν, Μελίσα Λίο, Τίμοθι Μέρφι, Σόλομον Χιουζ, Ρομπ Γκαφ κα.
Στην πρώτη του ταινία, έπειτα από εννέα συνεργασίες με τον Μπρους Γουίλις, ο Έντουαρντ Ντρέικ, επιστρέφει σε αυτό που νομίζει ότι γνωρίζει καλά, τη δυναμική, ολίγον κωμική, περιπέτεια, με πρωταγωνιστικό ζευγάρι τον Κέβιν Τζέιμς και την Κριστίνα Ρίτσι.
Ο Ντρέικ, Αυστραλός σκηνοθέτης που εδώ και χρόνια εργάζεται στο Χόλιγουντ, έχει αποκτήσει τη φήμη του αρπακολατζή, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει αναδειχθεί ως ο χειρότερος σκηνοθέτης της χρονιάς. Εδώ και χρόνια διασύρει τον Μπρους Γουίλις, ενώ τώρα βάζει στο στόχαστρό του το «πρόθυμο» πρωταγωνιστικό ντουέτο.
Ένας πρώην αστυνομικός που δουλεύει πλέον ως μπράβος σε νυχτερινά μαγαζιά, καθώς χρωστάει στον υπόκοσμο, όταν στραβώσει μια δουλειά έχει μόλις μία νύχτα στη διάθεσή του για να φυγαδεύσει την οικογένειά του, που χωρίς να το γνωρίζει απειλείται από εγκληματίες.
Ο μεγαλόσωμος Τζέιμς, τα κάνει γυαλιά καρφιά, η κλωτσοπατινάδα πάει σύννεφο, στο πέρασμά του αφήνει ανθρώπινα ερείπια, έχοντας ως σύμμαχό του, «ανέλπιστα» και τη σύζυγό του, που αποδεικνύεται σκληρό καρύδι.
Χαρακτηριστικό δείγμα σαματατζίδικης δυναμικής περιπέτειας, με κωμικά στοιχεία, τις περισσότερες φορές χοντροκομμένα, που ορισμένες φορές προκαλεί το γέλιο, μάλλον ένοχα, ενώ στο βάθος υπάρχει και το αμερικάνικο αξίωμα «πάνω απ’ όλα η οικογένεια». Και ως εκ τούτου ο σύγχρονος μασίστας δικαιολογείται για όσα κάνει.
Μια ταινία που απευθύνεται σε αμερικάνικους στρατώνες για στιγμές εκτόνωσης.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Όταν μια δουλειά στραβώσει, ένας πρώην αστυνομικός που τις νύχτες δουλεύει ως μπράβος έχει μόλις ένα βράδυ στη διάθεσή του για να απομακρύνει την οικογένειά του από την πόλη.
Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:
Βλέπω το Θάνατο σου 6: Δεσμοί Αίματος
(“Final Destination: Bloodlines”) Το τελευταίας εσοδείας κεφάλαιο του εμπορικότατου φραντσάιζ τρόμου, έρχεται, μετά από 14 χρόνια από το προηγούμενο, για τους απανταχού φαν του είδους, σε σκηνοθεσία των πρωτοεμφανιζόμενων Ζακ Λιπόβσκι και Άνταμ Στάιν. Ένα φιλμ, που χάνεις το μέτρημα από διαμελισμένα θύματα, ξεκινά με πλακατζίδικη διάθεση για να ακολουθήσει με συνέπεια τη γνωστή συνταγή σπλάτερ του φραντσάιζ.
Βασανισμένη από έναν βίαιο εφιάλτη που όλο επανέρχεται, η Στέφανι αναζητά το μοναδικό άτομο που μπορεί να σπάσει τον φαύλο κύκλο και να σώσει την οικογένεια της από την αναπόδραστη, φρικτή μοίρα.
Στο φιλμ, αμερικάνικης παραγωγής 2025, παίζουν οι Κέιτλιν Σάντα Χουάνα, Τέο Μπριόνες, Ρίτσαρντ Χάρμον, Όουεν Πάτρικ Τζόινερ, Αννα Λορ, Γκαμπριέλ Ρόουζ κα.
Πειθαρχική Μεραρχία 999
Μια σχεδόν άγνωστη ιστορία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που αφορά και την Ελλάδα, φωτίζει το εξόχως ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του Κώστα Σταματόπουλου (ελληνικής παραγωγής 2025). Το φιλμ αναφέρεται σε μια βαθιά συγκινητική και ορισμένες φορές συνταρακτική πτυχή της ιστορίας, με την περιπέτεια μιας μονάδας του γερμανικού στρατού πολιτικών κρατουμένων και αντιφασιστών, που είχαν χαρακτηριστεί «ανάξιοι να υπηρετήσουν», εστάλησαν στην Ελλάδα το 1943, λιποτάκτησαν και ενώθηκαν με τον ΕΛΑΣ, συμμετέχοντας ενεργά στην αντίσταση.
Μέσα από πλούσιο αρχειακό υλικό, μαρτυρίες επιζώντων και απογόνων και επιστημονικά τεκμηριωμένη ιστορική έρευνα, που διήρκεσε οχτώ χρόνια, η ταινία καταγράφει για πρώτη φορά τον ρόλο των «Πειθαρχικών Ταγμάτων 999». Μια ιστορία αντίστασης, ανθρώπων που πλήρωσαν με τη ζωή τους το δικό τους «Όχι» στους Γερμανούς ναζιστές, ένα επίκαιρο μήνυμα ελπίδας.
Ο Κανόνας του Παιχνιδιού
(“La Regle Du Jeu”) Το αριστούργημα που γύρισε το 1939 ο μέγας Ζαν Ρενουάρ, σε ψηφιακά επεξεργασμένη επανέκδοση. Ένα φιλμ, που όπως είπε εύστοχα και ο Τριφό, «αποτελεί σύμβολο της πίστεως για κάθε σινεφίλ» και πυροδότησε την καριέρα των περισσότερων σημαντικών σκηνοθετών.
Όλα ξεκινούν σαν μια ανάλαφρη φάρσα, μια κωμωδία δωματίου, όπου τα φλερτ και τα ερωτικά μυστικά κινητοποιούν την ίντριγκα, μέχρι να φανερωθεί το σκοτεινό υποκριτικό πρόσωπο της γαλλικής μπουρζουαζίας, που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από φυσαλίδες σαμπάνιας και πανάκριβες κουρτίνες.
Με όρους ταξικής σύγκρουσης, αναρχική διάθεση, ιδιοφυούς σκηνοθεσίας και βάζοντας νέους κανόνες στην κομεντί, ο Ρενουάρ θα αναδείξει, με απαράμιλλη κομψότητα, τα διαβρωμένα ήθη της λεγόμενης αριστοκρατίας και το τέλος εποχής της – ένα χρόνο μόλις πριν το Παρίσι υποταχθεί στις ναζιστικές δυνάμεις.
Τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια ομάδα Γάλλων αριστοκρατών μαζί με τους υπηρέτες τους συγκεντρώνονται σε ένα κάστρο για ένα κυνηγετικό σαββατοκύριακο.
Έξοχες ερμηνείες από τους Μαρσέλ Νταλιό, Νόρα Γκρέγκορ, Πολέτ Ντιμπόστ, Ρολάν Τουτέν, Ζουλιέν Καρέτ, σε μια ταινία, που απαγορεύτηκε από την τότε γαλλική κυβέρνηση, αλλά ακόμη και σήμερα παραμένει διαχρονική και κυρίως πανέμορφη.