Η Αγία Μαρίνα, (γνωστή και ως Αγία Μαργαρίτα της Αντιόχειας στην Καθολική Εκκλησία) ήταν Μικρασιάτισσα Χριστιανή αγία και μάρτυρας, που έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα στην Αντιόχεια Πισιδίας της Μικράς Ασίας.
Συχνά συγχέεται με την Αγία Πελαγία (καθώς «Μαρίνα» είναι το λατινικό αντίστοιχο του ελληνικού ονόματος «Πελαγία»), η οποία ήταν γνωστή ως Μαργαρίτα. Όμως στην πραγματικότητα η Αγία Μαρίνα δεν έχει σχέση με την Αγία Πελαγία καθώς η πρώτη προερχόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας και η δεύτερη από την Αντιόχεια της Συρίας.
Η Αγία Μαρίνα Γεννήθηκε στην Αντιόχεια Πισιδίας της Μικράς Ασίας. Η μητέρα της πέθανε λίγο μετά από τη γέννησή της. Ο πατέρας της, ο οποίος ήταν ειδωλολάτρης, ανέθεσε την ανατροφή της σε μια χριστιανή γυναίκα. Η γυναίκα αυτή δίδαξε στην Αγία Μαρίνα τον χριστιανισμό.
Σε ηλικία 15 ετών αποκάλυψε στον πατέρα της ότι ήταν χριστιανή. Ο πατέρας της την έδιωξε.
Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.
Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής. Ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.
Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Μεγάλη η σημερινή εορτή
Κάθε χρόνο, στις 17 Ιουλίου, μικρά χωριά και μεγάλες πόλεις σε ολόκληρη την Ελλάδα «ανασαίνουν» με την ευωδία της πίστης και της ελπίδας. Είναι η μέρα που τιμάται η Αγία Μαρίνα, η νεαρή μάρτυρας της Ορθοδοξίας, γνωστή κυρίως για τη θαυματουργή της παρέμβαση σε θέματα υγείας – ιδιαίτερα παιδιών – αλλά και για την προστασία από «κακά πνεύματα».
Πιστοί κάνουν λόγο για μικρά θαύματα που ξεπερνούν τις προσδοκίες. Κάθε ιστορία κουβαλά τη δική της συγκίνηση, ένα «ευχαριστώ» που μετατρέπεται σε λαμπάδα, τάμα ή απλώς ένα βλέμμα προς τον ουρανό.
Στην Κρήτη, την Ήπειρο, τη Μακεδονία και τα νησιά του Αιγαίου, η μορφή της Αγίας Μαρίνας είναι παντού – σε παρεκκλήσια χτισμένα πάνω σε βράχια, σε εικόνες που στολίζονται με βασιλικούς και μαρτυρίες για τη «βοήθειά» της. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η Αγία εμφανίζεται σε όνειρα ή αφήνει «σημάδια» – ένα άρωμα, μια απάντηση, ένα χτύπημα στην πόρτα της ελπίδας.
Οι γιαγιάδες λένε ότι αν ένα παιδί έχει φοβίες ή ξυπνάει έντονα τη νύχτα, η επίκληση στην Αγία Μαρίνα βοηθά. Κάποιοι ακόμη φέρνουν τα βρέφη στο ξωκλήσι, κάνουν τον σταυρό τους και φεύγουν ήσυχοι, σαν να παρέδωσαν ένα μικρό άγχος στην προστατευτική της σκέπη.
Φυσικά, η Εκκλησία αντιμετωπίζει με σεβασμό αυτά τα φαινόμενα, χωρίς υπερβολές. Δεν τα βαφτίζει “θαύματα” με την αυστηρή έννοια, αλλά αναγνωρίζει την πίστη του λαού ως ισχυρό παράγοντα παρηγοριάς και ψυχικής ενδυνάμωσης.
Στις μέρες μας, με την καθημερινότητα να τρέχει πιο γρήγορα από την προσευχή, η Αγία Μαρίνα θυμίζει ότι κάποιες φορές, ένα μικρό ανάβλεμμα πίστης, ένα «σ’ ευχαριστώ» ή ένα «βοήθα με», μπορεί να κάνει τη διαφορά. Μπορεί να μη λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά ίσως… να γαληνέψει την ψυχή.
Τα θαύματά της
Θάσος – Το παιδάκι που θεραπεύτηκε από επιληψία
Στην Παναγία Θάσου υπάρχει παλιό ξωκλήσι αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα. Σύμφωνα με τοπική αφήγηση, ένα παιδί με βαριά επιληψία θεραπεύτηκε μετά από τάμα της μητέρας του. Η ίδια είχε ανάψει λαμπάδα ίσα με το ύψος του παιδιού και προσκύνησε την εικόνα. Λίγες μέρες μετά, η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται, και σε λίγους μήνες οι κρίσεις εξαφανίστηκαν.
Η Αγία Μαρίνα και τα παιδιά με φοβίες (σε πολλά χωριά της Κρήτης και της Μακεδονίας)
Συχνή παράδοση θέλει την Αγία να προστατεύει τα μικρά παιδιά από «τρομάρες», βασκανίες ή απότομες αλλαγές συμπεριφοράς. Οι γιαγιάδες οδηγούν τα παιδιά στα ξωκλήσια της Αγίας, κάνουν τον σταυρό στο μέτωπο και λένε μια σύντομη ευχή. Σε πολλές περιπτώσεις, λένε οι ντόπιοι, «το παιδί ησύχασε» μέσα σε λίγες μέρες.
Μυτιλήνη – Όραμα σε νέα μητέρα
Μια μητέρα, σύμφωνα με διήγηση τοπικού ιερέα, είχε επιλόχεια κατάθλιψη και σοβαρή ψυχική αναστάτωση. Είδε σε όραμα μια νεαρή γυναίκα να της κρατάει το παιδί και να της λέει: «Δεν είσαι μόνη σου. Κράτα το φως». Το γεγονός αυτό ερμηνεύτηκε ως παρέμβαση της Αγίας Μαρίνας και αποτέλεσε σημείο παρηγοριάς.
Σαλαμίνα – Το «παιδί της Αγίας Μαρίνας»
Σε ένα μικρό ξωκλήσι στη Σαλαμίνα, μια γυναίκα άτεκνη επί 10 χρόνια έκανε τάμα να ανάβει καντήλι κάθε μέρα για 40 ημέρες. Λίγους μήνες μετά έμεινε έγκυος και το παιδί βαφτίστηκε «Μαρίνα». Η ίδια κάθε χρόνο πηγαίνει και ανάβει το κερί της, «για το θαύμα», όπως λέει.
Ήπειρος – Η Αγία Μαρίνα και το παιδί με τον όγκο
Το 2020, σε ορεινό χωριό της Ηπείρου, μια οικογένεια ανέφερε ότι το παιδί τους διαγνώστηκε με καλοήθη όγκο στον εγκέφαλο. Αφού έκαναν προσευχή στην Αγία Μαρίνα και επισκέφθηκαν εκκλησάκι της σε νησάκι της περιοχής, στην επανεξέταση ο όγκος είχε υποχωρήσει. Η οικογένεια απέδωσε την αλλαγή στην πνευματική παρέμβαση της Αγίας.
Απολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον
Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος, τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.
