Η τοξικότητα δεν είναι μονάχα οι βρισιές ή οι φανερές επιθέσεις. Είναι πιο ύπουλη. Είναι οι άνθρωποι που:
1. Βλέπουν αρνητικά ακόμα και τις καλές σου πράξεις
Δεν τους νοιάζει η πρόθεσή σου, ούτε το πώς θα νιώσεις εσύ. Τους νοιάζει μόνο πώς θα νιώσουν οι ίδιοι, γιατί η καλοσύνη σου τούς ξεβολεύει. Τη μεταφράζουν σαν αδυναμία ή υποκρισία, γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι υπάρχει και αγνότητα χωρίς συμφέρον.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζαμπετάκης
2. Βγάζουν τον αρνητισμό τους εκεί που νομίζουν πως έχουν εξουσία
Συνήθως το κάνουν:
είτε γιατί πιστεύουν πως είναι ανώτεροι,
είτε γιατί θεωρούν πως εσύ είσαι «αδύναμος» και μπορούν να σε πατήσουν.
Σε κάθε περίπτωση, σκοπός τους είναι να θρέψουν τον εγωισμό τους και να επιβεβαιώσουν τη τυφλοδοξία τους. Θέλουν να νιώσουν ότι έχουν το «πάνω χέρι» – όχι γιατί το αξίζουν, αλλά γιατί το χρειάζονται για να υπάρξουν.
3. Φορούν μάσκες προσωρινής καλοσύνης
Δεν είναι πάντα τοξικοί. Ξέρουν να παίζουν καλά το ρόλο του «καλού» όταν χρειάζεται. Μα το κάνουν για να κερδίσουν εμπιστοσύνη. Μόλις τους ξανανοίξεις την πόρτα, η τοξικότητα ξαναγυρνά. Όχι γιατί άλλαξαν, αλλά γιατί ποτέ δεν έφυγαν.