Tο Ισραήλ ελέγχει τη ροή τροφίμων στη Γάζα. Έχει υπολογίσει πόσες θερμίδες χρειάζονται οι Παλαιστίνιοι για να επιβιώσουν. Τα δεδομένα του δείχνουν ότι μόνο ένα κλάσμα επιτρέπεται να εισέλθει, σημειώνει ο Guardian
Τα μαθηματικά της πείνας είναι απλά στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να φύγουν, ο πόλεμος έχει τερματίσει τη γεωργία και το Ισραήλ έχει απαγορεύσει την αλιεία, επομένως σχεδόν κάθε θερμίδα που καταναλώνει ο πληθυσμός του πρέπει να εισάγεται από το εξωτερικό. Το Ισραήλ γνωρίζει πόσα τρόφιμα χρειάζονται. Ρυθμίζει την πείνα στη Γάζα εδώ και δεκαετίες, αρχικά υπολογίζοντας τις αποστολές για να ασκήσει πίεση αποφεύγοντας παράλληλα την πείνα.
«Η ιδέα είναι να μειώουμε τα τρόφιμα για τους Παλαιστίνιους, αλλά όχι να τους κάνουμε να πεθάνουν από την πείνα», δήλωσε το 2006 ένας ανώτερος σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού, Εχούντ Ολμέρτ. Ένα ισραηλινό δικαστήριο διέταξε την δημοσιοποίηση εγγράφων που δείχνουν τις λεπτομέρειες αυτών των μακάβριων ποσών δύο χρόνια αργότερα.
Η Cogat, η ισραηλινή υπηρεσία που εξακολουθεί να ελέγχει τις αποστολές βοήθειας προς τη Γάζα, υπολόγισε τότε ότι οι Παλαιστίνιοι χρειάζονταν κατά μέσο όρο 2.279 θερμίδες ανά άτομο την ημέρα, οι οποίες θα μπορούσαν να παρασχεθούν μέσω 1,836 κιλών τροφίμων.
Σήμερα, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ζητούν ακόμη μικρότερη ελάχιστη μερίδα: 62.000 μετρικούς τόνους ξηρών και κονσερβοποιημένων τροφίμων για την κάλυψη βασικών αναγκών 2,1 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε μήνα, ή περίπου 1 κιλό τροφίμων ανά άτομο την ημέρα.
Καθώς η Γάζα έχει βυθιστεί σε λιμό αυτό το καλοκαίρι, Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν αρνηθεί ποικιλοτρόπως την ύπαρξη μαζικής λιμοκτονίας, έχουν ισχυριστεί χωρίς αποδεικτικά στοιχεία ότι η Χαμάς κλέβει και συσσωρεύει βοήθεια ή έχουν αποδώσει την πείνα στις αποτυχίες διανομής του ΟΗΕ, κοινοποιώντας φωτογραφίες από παλέτες βοήθειας που περιμένουν παραλαβή εντός των συνόρων.
Επισήμαναν τις θανατηφόρες και χαοτικές διανομές τροφίμων από το Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Γάζας (GHF), μια νεοσύστατη επιχείρηση εφοδιασμού που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ως απόδειξη ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν πρόσβαση σε τρόφιμα.
Ωστόσο, τα δεδομένα που συγκέντρωσε και δημοσίευσε η ίδια η κυβέρνηση του Ισραήλ καθιστούν σαφές ότι η Γάζα λιμοκτονεί. Μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου, το Ισραήλ επέτρεψε την είσοδο μόλις 56.000 τόνων τροφίμων στην περιοχή, σύμφωνα με τα αρχεία της Cogat, λιγότερο από το ένα τέταρτο των ελάχιστων αναγκών της Γάζας για την περίοδο αυτή.
Ακόμα κι αν κάθε σακούλα αλεύρου του ΟΗΕ είχε συλλεχθεί και διανεμηθεί, και το GHF είχε αναπτύξει ασφαλή συστήματα για δίκαιη κατανομή, η λιμοκτονία θα ήταν αναπόφευκτη. Οι Παλαιστίνιοι δεν είχαν αρκετά να φάνε. Το «χειρότερο σενάριο» λιμού εκτυλίσσεται τώρα στη Γάζα, δήλωσαν αυτή την εβδομάδα ειδικοί σε θέματα επισιτιστικής ασφάλειας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ.
Οι παραδόσεις τροφίμων είναι «πολύ χαμηλότερες από αυτές που χρειάζονται», εν μέσω «δραστικών περιορισμών στην είσοδο προμηθειών», ανέφερε η Ολοκληρωμένη Ταξινόμηση Φάσης Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC) σε έκθεση που επικαλείται ισραηλινά στοιχεία για την βοήθεια. Η Επιτροπή Εξέτασης Λιμού, μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων που εξετάζει τις ειδοποιήσεις της IPC, δήλωσε ότι οι αποστολές τροφίμων «ήταν εξαιρετικά ανεπαρκείς».
Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο η Γάζα βρισκόταν υπό πλήρη πολιορκία, χωρίς να εισέρχονται τρόφιμα. Στα μέσα Μαΐου, ο Νετανιάχου δήλωσε ότι οι αποστολές θα ξαναρχίσουν λόγω της διεθνούς πίεσης για μια «κρίση λιμού». Μόλις λίγες εβδομάδες επιπλέον αποστολών βοήθειας κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους παρείχαν αρκετές θερμίδες για να επαναφέρουν τη Γάζα από το χείλος του λιμού, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ.
Ωστόσο, τον Μάιο επέστρεψε μόνο μια μικρή ποσότητα τροφίμων, σε ποσότητες που χρησίμευσαν μόνο για να επιβραδύνουν την πτώση της Γάζας στον λιμό, όχι να τον σταματήσουν. Δύο μήνες αργότερα, η κλίμακα των δεινών έχει πυροδοτήσει έναν ακόμη γύρο διεθνούς αγανάκτησης, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων από τον Ντόναλντ Τραμπ να δοθεί «κάθε ουγγιά τροφής» στα πεινασμένα παιδιά.
Σε απάντηση, ο Νετανιάχου υποσχέθηκε μόνο «ελάχιστη» επιπλέον βοήθεια. Ο αριθμός των φορτηγών τροφίμων που εισέρχονται στην περιοχή έχει αυξηθεί, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ κάτω από το ελάχιστο που απαιτείται για να σιτιστούν οι Παλαιστίνιοι εκεί, πόσο μάλλον να αντιστραφεί ένας λιμός.
Οι αεροπορικές ρίψεις, που χρησιμοποιούνταν κατά διαστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, έχουν επίσης ξαναρχίσει, με τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τα ΗΑΕ μεταξύ των χωρών που ανακοίνωσαν πτήσεις, παρόλο που η μεταφορά τροφίμων με αλεξίπτωτο είναι ακριβή, αναποτελεσματική και περιστασιακά θανατηφόρα.
Πέρυσι, τουλάχιστον 12 άνθρωποι πνίγηκαν προσπαθώντας να ανακτήσουν τρόφιμα που έπεσαν στη θάλασσα και τουλάχιστον πέντε σκοτώθηκαν όταν έπεσαν πάνω τους παλέτες. Στους πρώτους 21 μήνες του πολέμου, 104 πτήσεις παρείχαν στη Γάζα το ισοδύναμο μόλις τεσσάρων ημερών τροφίμων, σύμφωνα με ισραηλινά στοιχεία, με κόστος που ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Με τον ίδιο προϋπολογισμό να δαπανάται σε φορτηγά, θα παρείχε πολύ περισσότερα τρόφιμα, αλλά η τιμή αυτών των πτήσεων δεν είναι μόνο χρηματική.
Επιτρέπουν στο Ισραήλ και τους συμμάχους του να παρουσιάζουν την πείνα ως καταστροφή που προκλήθηκε από την εφοδιαστική αλυσίδα, όχι ως κρίση που δημιουργήθηκε από την κρατική πολιτική.
Οι αεροπορικές ρίψεις συνήθως διατάσσονται ως έσχατη λύση για την τροφοδοσία ανθρώπων σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπου εχθρικές ένοπλες δυνάμεις ή η γεωγραφία καθιστούν αδύνατες τις οδικές παραδόσεις. Στη Γάζα, τα μόνα εμπόδια στην προώθηση της βοήθειας πέρα από τα σύνορα είναι οι περιορισμοί που επιβάλλονται από το Ισραήλ, σύμμαχο πολλών δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, και οπλισμένο με βρετανικά και αμερικανικά όπλα.
Δύο ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα το Ισραήλ δήλωσαν αυτή την εβδομάδα ότι το Ισραήλ διέπραττε γενοκτονία στη Γάζα, με αναφορές να επικαλούνται στοιχεία όπως η οπλοποίηηση της πείνας. Η B’tselem περιέγραψε μια «επίσημη και ανοιχτά δηλωμένη πολιτική» μαζικής λιμοκτονίας.
Η κυβέρνηση του Ισραήλ γνωρίζει πόσα τρόφιμα χρειάζονται οι κάτοικοι της Γάζας για να επιβιώσουν και πόσα τρόφιμα εισάγονται στην περιοχή, και στο παρελθόν χρησιμοποίησε αυτά τα δεδομένα για να υπολογίσει πόσα τρόφιμα χρειάζονταν για να αποφευχθεί η πείνα.
Το τεράστιο χάσμα μεταξύ των θερμίδων που χρειάζεται η Γάζα και των τροφίμων που έχουν εισαχθεί από τον Μάρτιο καθιστά σαφές ότι οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι κάνουν διαφορετικούς υπολογισμούς σήμερα. Δεν μπορούν να μεταθέσουν την ευθύνη για αυτόν τον ανθρωπογενή λιμό σε κανέναν άλλο, ούτε και οι σύμμαχοί τους.