Η συνταξιοδότηση με 35ετία ή μέσω της δωρεάν προσμέτρησης χρόνου ανεργίας για τη συμπλήρωση της 40ετίας, μπορεί να φαίνεται πιο εύκολη λύση, ωστόσο κρύβει σοβαρές παγίδες.
Με 35 χρόνια ασφάλισης, ακόμη και στο 60ό έτος, το ποσοστό της ανταποδοτικής σύνταξης περιορίζεται στο 37,31%, αντί για 50,01% που ισχύει με την 40ετία. Επιπλέον, για κάθε ένα έτος δωρεάν αναγνώρισης πλασματικών χρόνων, η απώλεια στο ποσοστό υπολογισμού της σύνταξης ανέρχεται σε 2,55%.
Αυτό σημαίνει ότι για κάθε 1.000 ευρώ συντάξιμου μισθού, ο ασφαλισμένος χάνει 127 ευρώ τον μήνα αν συνταξιοδοτηθεί με 35ετία, ή 25,5 ευρώ όταν αναγνωρίζεται χρόνος επιδοτούμενης ανεργίας. Σε περίπτωση που ο συντάξιμος μισθός είναι περίπου 3.000 ευρώ (μέσος όρος μικτών αποδοχών από το 2002 έως τη συνταξιοδότηση), οι μηνιαίες απώλειες φτάνουν τα 381 ευρώ και 76,5 ευρώ αντίστοιχα.
Στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης με 25ετία ή με μειωμένη σύνταξη, οι απώλειες μπορεί να ξεπεράσουν ακόμη και το 50% της τελικής σύνταξης.
Επιπλέον, όταν κάποιος βγει στη σύνταξη με λιγότερα από 40 χρόνια και χαμηλότερο συντάξιμο μισθό, ακόμη και αν συνεχίσει να εργάζεται ως συνταξιούχος, η προσαύξηση που θα λάβει είναι μικρή και δεν αναπληρώνει το χαμένο ποσοστό της αρχικής ανταποδοτικής σύνταξης.
Παράδειγμα 1
Οι ασφαλισμένοι σε Ειδικά Ταμεία (π.χ. ΔΕΚΟ, τράπεζες, ΕΛΤΑ) που είχαν θεμελιώσει δικαίωμα με 25ετία το 2010-2012 και αποχώρησαν μέσω εθελουσίας εξόδου, αν σήμερα συνταξιοδοτηθούν στο 62ο έτος με 35ετία, θα έχουν απώλειες έως και 381 ευρώ κάθε μήνα (για συντάξιμο μισθό 3.000 ευρώ).
Αυτό συμβαίνει γιατί με 35 χρόνια το ποσοστό αναπλήρωσης είναι 37,31%, ενώ με 40 χρόνια φτάνει στο 50,01%.
Γι’ αυτό, ακόμη και αν υπάρχει θεμελίωση με ευνοϊκό καθεστώς, συμφέρει να συγκεντρώνονται όσο το δυνατόν περισσότερα έτη ασφάλισης, ώστε να βελτιώνεται το ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης.
Σε πολλές περιπτώσεις, είναι πιο αποδοτική η αναγνώριση «φθηνών πλασματικών ετών» για να συμπληρωθεί η 40ετία, ακόμη κι αν μειώνεται λίγο ο μέσος όρος αποδοχών, γιατί το κλάσμα ανταπόδοσης είναι αυτό που τελικά καθορίζει το ύψος της σύνταξης.
Παράδειγμα 2
Αν ένας εργαζόμενος έχει μικτό μισθό 3.000 ευρώ, η αναγνώριση 5 πλασματικών ετών κοστίζει περίπου 36.000 ευρώ – ποσό απαγορευτικό.
Ωστόσο, αν αναλάβει για έναν μήνα εργασία με αποδοχές στο 50%, τότε το κόστος εξαγοράς μειώνεται στο μισό. Αυτό συμβαίνει επειδή η τιμή εξαγοράς των πλασματικών ετών υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές του τελευταίου μήνα πριν από την αίτηση.
Παρά το γεγονός ότι τα πλασματικά έτη μειώνουν τον μέσο όρο αποδοχών, το ποσοστό ανταπόδοσης βελτιώνεται, και αυτό είναι που τελικά συμφέρει τον ασφαλισμένο.
Οφέλη από τον στρατό
Σε αυτή την περίπτωση, η αναγνώριση του χρόνου στρατιωτικής θητείας είναι η πιο συμφέρουσα επιλογή.
Με την αναγνώριση 20 μηνών στρατού, ο ασφαλισμένος συμπληρώνει ουσιαστικά 2 πλασματικά έτη, καθώς για τον στρατό υπολογίζονται 30 ημέρες ανά μήνα, ενώ ο ΕΦΚΑ αναγνωρίζει μήνα ασφάλισης με 25 ημέρες και έτος με 300 ημέρες.
Έτσι, η αναγνώριση του στρατού γίνεται με μια «έκπτωση» της τάξης του 20%, καθιστώντας την την πιο οικονομική και αποδοτική επιλογή.