Προέρχεται από την Κίνα το φτερωτό λιοντάρι που δεσπόζει στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία;
Αυτή είναι μια υπόθεση που διατύπωσε μια ομάδα Ιταλών ερευνητών σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 4 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Antiquity. Το χάλκινο γλυπτό, σύμβολο της πόλης των Δόγηδων, έχει ένα στυλ που δεν αντιστοιχεί στις τοπικές συμβάσεις της εποχής. Και σύμφωνα με τους μελετητές, είχε μια προηγούμενη… ζωή πριν εγκατασταθεί: τα πρώτα του φτερά ήταν διαφορετικά, τα αυτιά του ήταν πιο κοντά και το κεφάλι του ήταν στολισμένο με κέρατα. «Δεν γνωρίζουμε πότε έφτασε στη Βενετία, πού ανακατασκευάστηκε, ποιος το δημιούργησε ή πότε ανεγέρθηκε στον κίονα όπου είναι ακόμα ορατός σήμερα», δήλωσε στο AFP ο καθηγητής Massimo Vidale του Πανεπιστημίου της Πάντοβα.
Το Φτερωτό Λιοντάρι της Βενετίας
Το άγαλμα αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα ιστορικό έγγραφο με ημερομηνία 14 Μαΐου 1293. Εκείνη την εποχή, είχε υποστεί ζημιές και χρειαζόταν επισκευή. Η μωβ γρανιτένια στήλη στην οποία στέκεται το λιοντάρι έφτασε στη Βενετία λίγο πριν το 1261. Οι επιστήμονες ανέλυσαν ισότοπα μολύβδου, τα οποία χρησιμοποιούνται στην αρχαιολογία ως γεωχημικοί ιχνηθέτες για να τα συνδέσουν με τα αρχικά ορυκτά κοιτάσματα. Ανακάλυψαν ότι ο χαλκός που χρησιμοποιήθηκε προερχόταν από εξόρυξη κατά μήκος του ποταμού Γιανγκτσέ. Αυτό μετακινεί την ιστορία του πολύ πιο ανατολικά από προηγούμενες υποθέσεις, οι οποίες υποδήλωναν ένα βενετσιάνικο χυτήριο του 12ου αιώνα, στην Ανατολία ή στη βόρεια Συρία κατά την ελληνιστική περίοδο (323–30 π.Χ.).
Κατασκευασμένο στην Κίνα
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι η ανασύνθεση ενός “zènmùshòu”, ενός “φύλακα τάφου”, από τη δυναστεία Τανγκ (618-907). Αυτά τα πλάσματα έχουν ρύγχος λιονταριού, φλεγόμενες χαίτες, κέρατα και όρθια φτερά προσαρτημένα στους ώμους, και μυτερά, υπερυψωμένα αυτιά, σύμφωνα με σύγχρονες περιγραφές. Μοιάζουν πραγματικά με το άγαλμα που βρέθηκε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου. Αν και είναι κατασκευασμένο από διαφορετικά υλικά, το σωζόμενο “zènmùshòu” μοιράζεται και άλλες στυλιστικές ομοιότητες με το βενετσιάνικο λιοντάρι, ιδιαίτερα το βολβώδες ρύγχος, την πλάγια θέση των αυτιών και την έντονη πτυχή στο μέτωπο.
Η άφιξη στη Βενετία
Πώς έφτασε το λιοντάρι στη Βενετία; Οι μελετητές υποθέτουν ότι βρισκόταν στις αποσκευές του Νικολό και του Μαφέο Πόλο, του πατέρα και του θείου του Μάρκο. Γύρω στο 1265, περιοδεύοντες έμποροι σύχναζαν στην αυλή του Μογγόλου αυτοκράτορα Κουμπλάι Χαν στο Χανμπαλίκ, το σημερινό Πεκίνο. Πιθανότατα βρήκαν εκεί ένα αποσυναρμολογημένο γλυπτό των Τανγκ και είχαν την «τολμηρή» ιδέα να το στείλουν στη Βενετία.