Την Παρασκευή θα βρεθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης ο διευθυντής της καρδιοχειρουργικής κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Αθηνών, Δημήτρης Λυμπεριάδης, σε βάρος του οποίου ασκήθηκε ποινική δίωξη για δωροληψία, κατηγορούμενος για απαίτηση «φακέλου» από συγγενή ασθενούς.
Ο Δημήτρης Λυμπεριάδης συνελήφθη την Τρίτη (9/9) επ’ αυτοφώρω με προσημειωμένα χαρτονομίσματα, έπειτα από καταγγελία συζύγου ασθενούς ότι του ζήτησε «φακελάκι».
Σύμφωνα με όσα κατέθεσε η σύζυγος του ασθενούς που είχε υποβληθεί σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς, ο γιατρός προσπάθησε να την καθησυχάσει κάνοντάς της «έκπτωση» και λέγοντας: «Συνήθως παίρνω 5.000 ευρώ, αλλά από εσένα θα πάρω μόνο 3.000».
Αμέσως μετά, όταν η γυναίκα βγήκε από το γραφείο του, οι αστυνομικοί της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων μπήκαν στο χώρο και βρήκαν πάνω του τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα.
Κατά τη σύλληψή του, ο γιατρός φέρεται να ισχυρίστηκε: «Δεν ζήτησα χρήματα. Μου τα έδωσε ως δώρο και μου τα έβαλε στο παντελόνι».
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ο καρδιοχειρουργός είχε αναπτύξει συστηματική πρακτική ζητώντας φακελάκι για να παρακολουθεί στενά ασθενείς μετά από χειρουργείο, με τα ποσά να αγγίζουν έως και τις 5.000 ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι ο γιατρός έχει ήδη καταδικαστεί πρωτόδικα για αντίστοιχη υπόθεση σε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή, ενώ εκκρεμεί η δίκη του σε δεύτερο βαθμό.
Η ανάρτηση του Πέτρου Τατσόπουλου
Με δημόσια τοποθέτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος αναφέρθηκε στην προσωπική του εμπειρία με τον Δημήτρη Λυμπεριαδη, ο οποίος το 2019 τον χειρούργησε στο Ιπποκράτειο, σώζοντας – όπως ο ίδιος παραδέχεται – τη ζωή του.
Ο Τατσόπουλος σημείωσε ότι αυτή είναι «μια από τις πιο αμήχανες αναρτήσεις των τελευταίων χρόνων», καθώς ο ίδιος τον θεωρεί «την ενσάρκωση του απόλυτου καλού», υπογραμμίζοντας: «Χωρίς αυτόν θα βρισκόμουν κάτω από το χώμα εδώ και έξι χρόνια».
Ανέφερε ακόμη ότι εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του αφιερώνοντας στον γιατρό το βιβλίο του «Είσαι και Φαίνεσαι», αλλά και σε κεφάλαια του πρόσφατου «Παιδί του Διαβόλου», όπου περιγράφει λεπτομερώς την «ανεκτίμητη συμβολή» του.
Ο συγγραφέας τόνισε: «Για μένα ήταν και παραμένει ο ανιδιοτελής φύλακας άγγελός μου. Μπορεί όμως ο ίδιος άνθρωπος να εκμεταλλευόταν συστηματικά και ανάλγητα ασθενείς; Δεν γνωρίζω, ούτε προδικάζω. Εμπιστεύομαι την κρίση της ελληνικής δικαιοσύνης και περιορίζομαι να θυμίσω πως “γηράσκω αεί διδασκόμενος”».
