Τα νέα ευρήματα καταρρίπτουν την άποψη ότι οι Νεάντερταλ ζούσαν κυρίως στην ενδοχώρα
Απολιθωμένα ίχνη που χρονολογούνται πριν από περίπου 78.000 και 82.000 χρόνια στις ακτές του Αλγκάρβε στην Πορτογαλία ανοίγει ένα νέο παράθυρο για τους Νεάντερταλ και η ανακάλυψη έγινε από μία διεθνή επιστημονική ομάδα.
Με επικεφαλής τον Carlos Neto de Carvalho του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας και τον Fernando Muñiz του Πανεπιστημίου της Σεβίλλης, με συνεργάτες σε όλη την Ευρώπη και την Κίνα, η ομάδα χρησιμοποίησε προηγμένες τεχνικές χρονολόγησης για να αναλύσει την άμμο που διατήρησε τα ίχνη.
Αυτά τα ευρήματα τοποθετούν την Πορτογαλία στον χάρτη των βασικών τοποθεσιών του Νεάντερταλ, επεκτείνοντας την ιστορία της ανθρώπινης προϊστορίας κατά μήκος της άκρης του Ατλαντικού της Ευρώπης.
Τα ίχνη των Νεάντερταλ στην παραλία δείχνουν σημάδια περπατήματος σε ανηφόρα και κατηφόρα, με αλλαγές στον βηματισμό και το βάδισμα.
Ένα μονοπάτι δείχνει ανοδική κίνηση με ταχύτητα περπατήματος, ενώ ένα άλλο δείχνει κάθοδο με ταχύτερο ρυθμό.
Αυτές οι δυναμικές αλλαγές αντικατοπτρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι Νεάντερταλ περπατούσαν σε ένα απότομο, αμμώδες έδαφος. Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς, οι πατημασιές μας επιτρέπουν να δούμε «ένα στιγμιότυπο της ζωής πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια».
Κοινωνική ζωή γραμμένη στην άμμο
Η ομάδα υπολόγισε το ύψος του σώματος από τα μήκη του αποτυπώματος χρησιμοποιώντας καθιερωμένους τύπους. Ορισμένες διαδρομές πιθανότατα ανήκουν στον ίδιο ενήλικο άνδρα με ύψος περίπου 1,7 μέτρα.
Ένα μικρότερο μεμονωμένο αποτύπωμα υποδηλώνει ένα παιδί ηλικίας 7 έως 9 ετών, ύψους περίπου 1,13 μέτρα. Ένα άλλο πολύ μικρό αποτύπωμα, μήκους μόλις 11 εκατοστών , πιθανότατα προήλθε από ένα μικρό παιδί κάτω των δύο ετών.
Στην τοποθεσία Praia do Telheiro, ένα μόνο αποτύπωμα μήκους 22,6 εκατοστών και πλάτους 7,6 εκατοστών φαίνεται να προέρχεται από έφηβο ή ενήλικα, πιθανότατα θηλυκό.
Το μέγεθος, ο αριθμός και η διάταξη των αποτυπωμάτων αποκαλύπτουν λεπτομέρειες για τα άτομα που είναι παρόντα, από παιδιά έως ενήλικες, και ακόμη και υπαινίσσονται την κοινή χρήση εργασιών, όπως κυνηγετικά πάρτι.
Μικρές πατημασιές υπογραμμίζουν την παρουσία μωρών και παιδιών, των οποίων τα λείψανα σπάνια σώζονται σε αρχαιολογικά αρχεία.
Πέρα από τα ίχνη, η μελέτη ανακατασκεύασε τα διατροφικά πρότυπα και ανέδειξε προτίμηση των Νεάντερταλ σε ελάφια, άλογα και λαγούς, που αποτελούσαν τον πυρήνα της διατροφής τους.
Αυτές οι πορτογαλικές ανακαλύψεις ταιριάζουν σε μια ευρύτερη ιστορία αποτυπωμάτων ανθρωποειδών σε όλο τον κόσμο. Τοποθεσίες όπως το Le Rozel στη Γαλλία και το Matalascañas στην Ισπανία δείχνουν ότι οι Νεάντερταλ δεν ήταν ξένοι στην παράκτια ζωή.
Τα ίχνη που βρέθηκαν στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή αποκάλυψαν ομοίως στιγμές συμπεριφοράς που διαφορετικά χάνονταν στο χρόνο. Κάθε τοποθεσία συνεισφέρει ένα κομμάτι στο παζλ του τρόπου με τον οποίο οι αρχαίοι άνθρωποι αλληλεπιδρούσαν με το περιβάλλον τους.
Αυτό που κάνει τις αποκαλύψεις του Αλγκάρβε τόσο σημαντικές είναι η σπανιότητα και το πλαίσιό τους. Τα ίχνη υποβαθμίζονται γρήγορα, συχνά διαγράφονται από τις καιρικές συνθήκες ή το νέο ίζημα.
Το να επιβιώσουν για περισσότερα από 70.000 χρόνια είναι αξιοσημείωτο. Η διατήρησή τους επιτρέπει στη σύγχρονη επιστήμη να ανακατασκευάσει όχι μόνο πού στέκονταν οι Νεάντερταλ, αλλά και πώς μετακινούνταν, κυνηγούσαν και ζούσαν μαζί.
Μαζί, αυτά τα ίχνη διαλύουν παλαιότερες ιδέες για τους Νεάντερταλ ως αυστηρά εγκατεστημένους στην ενδοχώρα. Επιβεβαιώνουν ότι οι Νεάντερταλ περπατούσαν, κυνηγούσαν και ζούσαν κοντά στη θάλασσα.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Scientific Reports.