Η διατροφή έχει σημαντική επίδραση στα οστά ακόμα και χωρίς άσκηση


Τι ενισχύει περισσότερο τα οστά, μια διατροφή με περισσότερο ασβέστιο, άλλα μέταλλα και πρωτεΐνες ή η άσκηση;

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Michigan εξέτασαν το ρόλο των ανόργανων συστατικών και της άσκησης σε ποντίκια και βρήκαν το εκπληκτικό αποτέλεσμα ότι η διατροφή έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην οστική μάζα και την άσκηση. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS ONE.

Ακόμα και μετά τη διακοπή της άσκησης, τα ποντίκια δυνάμωσαν τα οστά τους εφόσον λάμβαναν συμπληρώματα με ανόργανα στοιχεία.

«Η μακροπρόθεσμη διατροφή συμπληρωμένη με μέταλλα οδηγεί όχι μόνο στην αύξηση της οστικής μάζας και της αντοχής, αλλά και στην ικανότητα να διατηρούνται αυτές οι αυξήσεις μετά τη διακοπή της άσκησης» δήλωσε ο David Kohn, καθηγητής στο τμήμα οδοντιατρικής και μηχανικής στο Πανεπιστημίου του Michigan.

Και πρόσθεσε: «Αυτό έγινε σε ποντίκια, αλλά αν σκέφτεστε τον άνθρωπο, η σωστή διατροφή είναι ευκολότερη για κάποιον με περασμένη ηλικία που σταματά να ασκείται».

Το σημαντικό συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι η διατροφή από μόνη της έχει ωφέλιμες επιδράσεις στα οστά, ακόμη και χωρίς την άσκηση. Αυτό εξέπληξε τον Kohn, ο οποίος ανέμενε ότι η άσκηση μαζί με μια υγιεινή διατροφή θα είχε μεγαλύτερα οφέλη στην οστική δύναμη, κάτι όμως που δεν συνέβη.

«Τα δεδομένα δείχνουν ότι η μακροχρόνια κατανάλωση μιας διατροφής με συμπληρώματα μετάλλων μπορεί να αποβεί επωφελής για την πρόληψη της απώλειας οστού, καθώς περνάει η ηλικία, ακόμα κι αν δεν κάνετε άσκηση» δήλωσε ο καθηγητής.

Προηγούμενες μελέτες εξέτασαν τα αποτελέσματα της αύξησης του ασβεστίου, ανέφερε ο Kohn. Η παρούσα μελέτη αύξησε το ασβέστιο και τον φώσφορο και βρήκε οφέλη και από τα δύο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να σπεύσουν να αγοράσουν συμπληρώματα ασβεστίου και φωσφόρου, δήλωσε ο Kohn. Τα ευρήματα δεν μεταφράζονται απευθείας από τα ποντίκια στους ανθρώπους, αλλά δίνουν στους ερευνητές ένα σημείο για να ξεκινήσουν.

Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι επιτυγχάνουν μέγιστη οστική μάζα όταν περάσουν την ηλικία των 20 και μετά αυτή μειώνεται. Το ερώτημα είναι πώς να μεγιστοποιηθεί η ποσότητα των οστών όταν είναι νέοι, έτσι ώστε όταν αρχίζουν οι μειώσεις, να έχουν ξεκινήσει από μια καλύτερη θέση, δήλωσε ο Kohn.

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ