Η λεπτομέρεια της ανακάλυψης
Στη δεκαετία του 1970 και του 1980, γεωλόγοι παρατήρησαν ασυνήθιστες στρώσεις σε αρχαίους βράχους ηλικίας περίπου 230 εκατομμυρίων ετών.
Στις Ανατολικές Άλπεις, μια ομάδα μελέτησε μια στρώση πυριτικών ιζημάτων που είχε αποθέσει σε ανθρακικούς βράχους. Ταυτόχρονα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο γεωλόγος και εγκληματολόγος Αλάστερ Ράφελ εξέτασε μια στρώση γκρίζου βράχου μέσα σε έναν διάσημο κόκκινο σχιστόλιθο της περιοχής.
Και οι δύο αυτές ανακαλύψεις, μαζί με πολλές άλλες από τότε, υποδηλώνουν ένα πράγμα: περίπου πριν από 232 εκατομμύρια χρόνια, η Γη πέρασε από μια περίοδο ξηρασίας σε ακραίες βροχοπτώσεις.
Τα γκρίζα ψαμμίτης και τα πυριτικά ιζήματα αποτίθεντο σε μεγάλη διάρκεια, πριν ακόμα την αρχή της εποχής των δεινοσαύρων, υποδηλώνοντας μια ασυνήθιστα υγρή περίοδο που διήρκησε περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια.
Η λεπτομέρεια της ανακάλυψης
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η υγρή αυτή περίοδος ίσως ήταν «ο καταλύτης που επέτρεψε στους δεινόσαυρους, και ενδεχομένως σε άλλα είδη της σύγχρονης ξηράς, να διαφοροποιηθούν και να κυριαρχήσουν στη γη».
Η περίοδος αυτή, γνωστή ως Carnian Pluvial Event, έχει πλέον παρατηρηθεί σε βράχους σε όλο τον κόσμο. Αιτία της ασυνήθιστης βροχόπτωσης φαίνεται να ήταν μια ξαφνική αύξηση της υγρασίας, πιθανώς λόγω μιας τεράστιας ηφαιστειακής έκρηξης στην περιοχή Wrangellia Large Igneous Province, που εκτείνεται από το νότιο-κεντρικό Αλάσκα έως τις ακτές της Βρετανικής Κολομβίας.
Μονοπάτια βροχών στην Παγγαία
Την εποχή εκείνη, η Παγγαία, η υπερ-ήπειρος της Γης, ήδη αντιμετώπιζε μονοσήμαντες βροχοπτώσεις.
Οι μονσόνες προκαλούνται όταν υγρά ρεύματα αέρα από τις θάλασσες μεταφέρονται προς την ξηρά, ψύχονται και πέφτουν ως έντονες βροχές. Καθώς οι θάλασσες θερμαινόταν σε θερμοκρασίες σχεδόν «σούπας», όπως ανέφερε ο ερευνητής Πολ Ουίγναλ στη New Scientist, η υψηλή υγρασία ενίσχυσε τόσο τις μονσόνες όσο και τις βροχές.
Πολλά είδη εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του φαινομένου, αλλά όταν τελείωσε, υπήρξαν σαφείς κερδισμένοι.
Η αρχή της εποχής των δεινοσαύρων
Οι δεινόσαυροι ήταν οι κύριοι ωφελημένοι αυτής της περιόδου, εξαπλώθηκαν γρήγορα και διασχίζοντας τη Γη από τη Νότια Αμερική μέχρι την Ασία. Ήταν ίσως ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία της ζωής.
Όχι μόνο σηματοδότησε την έναρξη της εποχής των δεινοσαύρων, αλλά έδωσε επίσης το έναυσμα για τη γέννηση των περισσότερων ειδών που συνθέτουν τη σύγχρονη ξηρά: αμφίβια, τετράποδα, χελώνες, κροκόδειλοι, σαύρες και θηλαστικά.