Η ανακάλυψη, που χρονολογείται από τη δεκαετία του ’90, επιβεβαιώθηκε με βεβαιότητα 99.99% από τον ερευνητή του Μπαχ, Δρ. Πέτερ Βόλνι
Ως «σπουδαία στιγμή για τον κόσμο της μουσικής» χαρακτηρίστηκαν από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γερμανίας, Βόλφραμ Βάιμερ, δύο μουσικά κομμάτια γραμμένα από τον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τα οποία παρουσιάστηκαν πρόσφατα για πρώτη φορά στην ιστορία, περισσότερα από 300 χρόνια μετά τη σύνθεσή τους.
Και τα δύο έργα πιστεύεται ότι χρονολογούνται από την πρώιμη καριέρα του μεγάλου συνθέτη, όταν εργαζόταν ως δάσκαλος οργάνου στη Θουριγγία.
Η επίμονη ανακάλυψη και η επιβεβαίωση
Η ιστορία της ανακάλυψης ξεκινά τη δεκαετία του 1990, όταν ο Πέτερ Βόλνι (Peter Wollny), Βέλγος ερευνητής του Μπαχ, βρήκε τα κομμάτια στη Βασιλική Βιβλιοθήκη των Βρυξελλών. Έφεραν τίτλο «Σακόν σε Ρε ελάσσονα» (Chaconne in D minor) και «Σακόν σε Σολ ελάσσονα» (Chaconne in G minor), ήταν ανυπόγραφα και αχρονολόγητα. Ο Βόλνι υποψιάστηκε αμέσως ότι θα μπορούσαν να ανήκουν στον Μπαχ. Κάτι τέτοιο επιβεβαιώθηκε μερικές δεκαετίες μετά. Ο αρχειονόμος, ο οποίος σήμερα είναι διευθυντής του Αρχείου Μπαχ στη Λειψία, ήθελε να είναι απολύτως σίγουρος.
«Στιλιστικά, τα έργα περιέχουν επίσης χαρακτηριστικά που μπορούν να βρεθούν στα έργα του Μπαχ από αυτή την περίοδο, αλλά όχι σε εκείνα κανενός άλλου συνθέτη», δήλωσε ο Βόλνι στο BBC, προσθέτοντας ότι είναι «99.99% βέβαιος ότι ο Μπαχ έγραψε τα δύο κομμάτια».
Η πρεμιέρα στη Λειψία
Μετά την επίσημη αναγνώρισή τους με τους αριθμούς καταλόγου BWV 1178 και BWV 1179, τα έργα ερμηνεύτηκαν για πρώτη φορά έπειτα από περίπου 320 χρόνια. Ο Ολλανδός οργανοπαίκτης Τον Κούπμαν (Ton Koopman) είχε την τιμή να τα παρουσιάσει στην Εκκλησία του Αγίου Θωμά στη Λειψία, τον ιστορικό χώρο όπου ο Μπαχ εργάστηκε ως κάντορας για 27 χρόνια.
Ο Κούπμαν δήλωσε υπερήφανος που ήταν ο πρώτος που τα έπαιξε, περιγράφοντάς τα ως «πολύ υψηλής ποιότητας» και ιδανικά τόσο για μεγάλα όσο και για μικρά εκκλησιαστικά όργανα.
Η αιώνια κληρονομιά του Μπαχ
Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ θεωρείται αδιαμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους συνθέτες στην ιστορία της μουσικής, με τον ανώτερο κριτικό κλασικής μουσικής των New York Times να τον αποκαλεί «τον σπουδαιότερο». Η επιρροή του είναι τεράστια:
-
Ήδη από το 1802 υπήρχαν βιογραφίες του.
-
Ο Κλοντ Ντεμπυσί τον περιέγραψε ως «έναν καλοκάγαθο Θεό» στον οποίο οι μουσικοί πρέπει να προσεύχονται πριν ξεκινήσουν τη δουλειά τους.
-
Τρία έργα του Μπαχ συμπεριλήφθηκαν στον Χρυσό Δίσκο των διαστημικών σκαφών Voyager της NASA.
Η πρόσφατη ανακάλυψη προστίθεται σε μια σειρά παρόμοιων ιστορικών ευρημάτων, όπως η πρόσφατη εκτέλεση ενός χαμένου έργου του Μότσαρτ 200 ετών σε συναυλία στην Αυστρία.
*Με πληροφορίες από goodnewsnetwork