Πληροφορίες για το τι θα λέει το κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης μετά την επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας
Όλα τα βλέμματα της Χριστιανοσύνης είναι στραμμένα στην Τουρκία όπου την Πέμπτη θα βρεθεί ο Πάπας Λέων ΙΔ.
Την Παρασκευή στη Νίκαια και το Σάββατο στην Κωνσταντινούπολη αναμένεται να αποτυπωθούν οι προθέσεις του Βατικανού και του Φαναρίου σχετικά με την πολυθρύλητη ενότητα των Χριστιανών. Όπως το Newsbomb ανέφερε σε προηγούμενη ενημέρωση, πριν από αυτό το πολυαναμενόμενο ταξίδι στην Τουρκία ο Πάπας Λέων ξεκαθάρισε τις προθέσεις του τουλάχιστον όσον αφορά το θεολογικό κομμάτι της επίσκεψης και εξέδωσε την Αποστολική Επιστολή «In unitate fidei» (μτφρ «Εν τη ενώσει της πίστεως») για την επέτειο των 1700 χρόνων από την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει να αφήσουν πίσω οι Χριστιανοί τις δογματικές διαφορές και να πορευτούν με πυξίδα όσα τους ενώνουν, τα οποία κατά τον ίδιο, είναι περισσότερα από όσα τους χωρίζουν.
Μήνυμα από Μαδρίτη
Ωστόσο εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει ένα σαφές μήνυμα που δεν ήρθε ούτε από Ρώμη ούτε από Κωνσταντινούπολη, αλλά από την Μαδρίτη! Ο Καθεδρικός Ναός της Αλμουδένα ήταν προ μιας εβδομάδας το επίκεντρο του οικουμενικού εορτασμού για την 1700ή επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας. Η Θεία Λειτουργία συγκέντρωσε εκπροσώπους της Καθολικής Εκκλησίας, των Ορθόδοξων Εκκλησιών (Ρουμανικής, Σερβικής, Ρωσικής και του Οικουμενικού Πατριαρχείου), της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας, της Αγγλικανικής Εκκλησίας και διαφόρων ευαγγελικών κοινοτήτων.
Η κεντρική στιγμή της συνάντησης ήταν η δημόσια παρουσίαση της Οικουμενικής Διακήρυξης για το Σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινουπόλεως όπου αναφέρεται «να συνεχιστεί η προώθηση της πλήρους και ορατής Κοινωνίας μεταξύ όλων των Χριστιανών». Πρόκειται για ένα κείμενο που έχει εγκριθεί από τους επισκόπους της Μόνιμης Επιτροπής της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και το οποίο έχει προετοιμαστεί και συμφωνηθεί από την Επισκοπική Υποεπιτροπή για τις Διαομολογιακές Σχέσεις και τον Διαθρησκευτικό Διάλογο, υπό την προεδρία του μονσινιόρ Ραμόν Βαλδίβια.
Στον χαιρετισμό του ο Καρδινάλιος Χοσέ Κόμπο, Αρχιεπίσκοπος Μαδρίτης, υπενθύμισε ότι ο Πάπας Λέων, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και άλλοι ηγέτες θα συναντηθούν για τον ίδιο σκοπό: « Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να συγκεντρώσουμε με έναν ζωντανό και νέο τρόπο αυτόν τον σπόρο της Συνόδου της Νίκαιας, έναν σπόρο που αναπτύσσεται ως πρότυπο για την αποδοχή όχι μόνο των συμπερασμάτων της, αλλά και αυτής της ίδιας της χειρονομίας. Ήταν μια στιγμή ακρόασης, διάκρισης και θάρρους, που φτάνει σε εμάς σήμερα. Υπήρξαν εντάσεις και δυσκολίες, αλλά ήταν ένα σημάδι του έργου του Αγίου Πνεύματος, που μας προσκαλεί να κοιτάξουμε πέρα από τις διαφορές μας, που μας προσκαλεί να δούμε ότι ο Θεός είναι Ένας, αλλά ότι είναι Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Ό,τι μας έχει φέρει στην Εκκλησία Του, στο Μυστικό Του Σώμα, μέσω του βαπτίσματος».
«Και αυτός είναι ο χώρος όπου η ποικιλομορφία εναρμονίζεται», τόνισε ο Καρδινάλιος Χοσέ Κόμπο.
Το κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης
Το κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης για το Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως, όπως παρουσιάστηκε στη Μαδρίτη, επιβεβαίωσε την κοινή πίστη στην Τριαδική πίστη και ανακτά το πνεύμα της Κοινωνίας που ενέπνευσε τη σύνοδο που πραγματοποιήθηκε το 325.
Η οικουμενική διακήρυξη τόνισε την κοινή επιθυμία των Εκκλησιών να «μπορούν να λένε μαζί «πιστεύουμε», προκειμένου να συνεχίσουν να προωθούν την πλήρη και ορατή Κοινωνία μεταξύ όλων των Χριστιανών. Το κείμενο ξεκινά διακηρύσσοντας την πίστη σε «έναν Θεό, Πατέρα παντοκράτορα, δημιουργό ουρανού και γης, ορατών τε και αοράτων πάντων» και αναλύει το νόημά του στον σημερινό κόσμο.
Οι υπογράφοντες έχουν εκφράσει ότι η πίστη στον Θεό, τον Δημιουργό, φωτίζει τη χριστιανική κατανόηση του ανθρώπου, που δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού» και κλήθηκε να συμμετάσχει στη ζωή του: «Έχουμε την εμπειρία και την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είναι εγγενώς θρησκευόμενος, ανοιχτός στην υπέρβαση και διαθέτει μια δίψα για τον Θεό που δεν μπορεί να σβήσει χωρίς να αρνηθεί την αλήθεια της φύσης του. Για τον λόγο αυτό, επιβεβαιώνουμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ομολογεί τη θρησκεία του και να την έχει σεβαστή στη συνείδησή του ως ουσιώδες αγαθό», αναφέρεται.
Επιπλέον, έχει επιβεβαιωθεί η «άπειρη και αναφαίρετη» αξιοπρέπεια κάθε ατόμου, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, και έχει γίνει έκκληση για «εργασία για την προάσπιση κάθε ανθρώπινου όντος και τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του , ειδικά εκεί που παραβιάζεται η αξιοπρέπεια των αδελφών μας: όπου η ζωή δεν γίνεται σεβαστή ως ιερό δώρο από την αρχή μέχρι το τέλος· όπου τα ανθρώπινα όντα υφίστανται διακρίσεις και διώκονται για την πίστη τους· όπου οι λαοί υποφέρουν από τις συνέπειες της βίας και του πολέμου· όπου η ανισότητα και η αδικία οδηγούν στην εκμετάλλευση των φτωχότερων· όπου οι μετανάστες απορρίπτονται και δεν γίνονται δεκτοί ως αδελφοί και αδελφές ή όπου, μέσω της «εμπορίας ανθρώπων», η ανθρώπινη ζωή διακινείται».
Στιγμιότυπο από τον οικουμενικό εορτασμό για την 1700ή επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας στη Μαδρίτη
Η διακήρυξη τόνισε την αποκάλυψη του Ιησού ως προσώπου του ελεήμονα Πατέρα. Αυτό το έλεος, επιβεβαιώνει, καθιστά δυνατή την οικοδόμηση «ισχυρών κοινωνιών, ικανών να συγχωρούν, να ξεπερνούν την πόλωση και τις αντίθετες θέσεις και να εργάζονται για το καλό όλων, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων».
«Η πίστη μας ωθεί στην φιλανθρωπία και την αλληλεγγύη με τα βάσανα των αδελφών μας και συνεχίζει να μας κινητοποιεί απέναντι στο σκάνδαλο της πείνας στον κόσμο μας», αναφέρει ακόμη η διακήρυξη.
Έχει επίσης τονιστεί ότι η διακήρυξη του Αναστημένου Χριστού «αντηχεί σαν μια χαρούμενη ηχώ σε όλη την ιστορία και ανανεώνεται σε κάθε εποχή. Αυτός είναι που αποκαθιστά τη χαρά, αυτός που μας κάνει να βιώνουμε τη ζωντανή και αναστημένη παρουσία του στη συγκεντρωμένη κοινότητα, στη διακήρυξη του Λόγου, στον τελούμενο των μυστηρίων, στην υπηρεσία των φτωχών και της φιλανθρωπίας, ακόμη και στους διωγμούς και τα βάσανα».
Η σημασία της Διακήρυξης
Δεν είναι ακόμη σαφές αν η Κοινή Δήλωση που αναμένεται να υπογράψουν Πάπας Λεών και Οικουμενικός Πατριάρχης το προσεχές Σάββατο θα είναι ακριβώς η ίδια με την ανωτέρων Διακήρυξη, ωστόσο το ύφος και οι προθέσεις δεν μπορεί να διαφέρουν.
Τέλος, στο πνεύμα της Συνόδου της Νίκαιας, η διακήρυξη υπενθύμισε ότι η ενότητα είναι ένα δώρο που πρέπει να διαφυλαχθεί, να διακηρυχθεί και να βιωθεί με ελπίδα: «Προσπαθώντας να είμαστε χαρούμενοι μάρτυρες του Ευαγγελίου, διακηρύσσοντας την πίστη μας όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις, θα αναζητήσουμε δημιουργικά νέους τρόπους για να βιώσουν οι άνδρες και οι γυναίκες του αιώνα μας την προσωπική τους συνάντηση με τον Ιησού Χριστό».
Η ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Στο μεταξύ εν αναμονή του ποντίφικα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε σχετική ανακοίνωση για το πρόγραμμα των ημερών:
Μετά πλείστης χαρᾶς ἀνακοινοῦται, ὅτι ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, τῇ καί Θρονικῇ Ἑορτῇ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἡ Α. Ἁγιότης, ὁ Πάπας Ρώμης Λέων ΙΔ’, ἐπισκεπτόμενος ἐπισήμως τήν Ἐκκλησίαν ΚΠόλεως καί τήν Α.Θ. Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον, θά ἀφιχθῇ εἰς Φανάριον μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, τό προσεχές Σάββατον, 29ην Νοεμβρίου, καί περί ὥραν 3:30 μ.μ..
Ἐκ τῆς εἰσόδου τῶν Πατριαρχείων ὁ Πάπας μετά τοῦ Πατριάρχου θά κατευθυνθοῦν εἰς τόν Π. Πατριαρχικόν Ναόν, ἔνθα θά τελεσθῇ Δοξολογία, παρουσίᾳ τῆς Α.Θ. Μακαριότητος, τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεοδώρου Β’, τῆς Ἱεραρχίας τῶν Ἐκκλησιῶν Ρώμης καί ΚΠόλεως, τῶν ἐνταῦθα Διπλωματικῶν Ἀρχῶν καί ἄλλων ἐπισήμων.
Μετά τήν Δοξολογίαν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, θά ἐπακολουθήσουν ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου ἡ ὑπογραφή τῆς Κοινῆς Δηλώσεως ὑπό τῶν δύο Προκαθημένων καί ἐν συνεχείᾳ ἡ παρουσίασις τῶν Ἱεραρχῶν ἑκατέρωθεν, ὡς καί τῶν λοιπῶν μελῶν τῆς Παπικῆς Συνοδείας, καί ἡ κατ’ ἰδίαν συνάντησις τοῦ Πάπα καί τοῦ Πατριάρχου ἐν τῷ Πατριαρχικῷ Γραφείῳ.
Κατόπιν τούτων, τελεσθήσεται Μέγας Ἑσπερινός, χοροστατούσης τῆς Α.Θ. Μακαριότητος, τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας, τήν δέ ἐπομένην, Κυριακήν, 30ήν ἰδίου, ἡ καθιερωμένη Πατριαρχική καί Συνοδική Θεία Λειτουργία, προεξαρχούσης τῆς Α.Θ. Παναγιότητος, ἐν συλλειτουργίᾳ μετά τῆς Α.Θ. Μακαριότητος.
Κατ’ αὐτήν θά παραστῇ ἡ Α. Ἁγιότης, ὁ Πάπας Ρώμης, μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, ἐκπρόσωπος, ὡς κατ’ ἔτος, τῆς ἐντίμου Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, αἱ ἐνταῦθα Διπλωματικαί Ἀρχαί καί ἄλλοι ἐπίσημοι.
Εἰς τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας θά ἀνταλλαγοῦν ἐπίσημοι λόγοι μεταξύ τοῦ Πάπα καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, καί θά ἐπακολουθήσῃ ἡ εὐλογία τοῦ πληρώματος ὑπ’ Αὐτῶν ἀπό τοῦ ἐξώστου τοῦ Πατριαρχικοῦ Οἶκου.
Ἔναρξις Ὄρθρου ὥρα 7:30 π.μ.
Κατά τήν Δοξολογίαν καί τήν Θείαν Λειτουργίαν ἡ εἴσοδος εἰς τό Φανάριον θά γίνεται κατόπιν ἐπιδείξεως τῆς εἰδικῆς διά τάς ἡμέρας ταύτας προσκλήσεως.