Η σοβιετική 63η Μεραρχία Τυφεκιοφόρων (ΜΤ) ήταν μια από τις μεγάλες μονάδες 5ης Στρατιάς, αποτελώντας το άκρο δεξιό της διάταξής της. Η 63η ΜΤ διέθετε τρία συντάγματα πεζικού, ένα σύνταγμα πυροβολικού και ήταν ενισχυμένη με ένα τάγμα πυροβόλων εφόδου.
Πριν την επίθεση ενισχύθηκε με ένα επιπλέον σύνταγμα πυροβόλων εφόδου, ένα σύνταγμα καταστροφέων αρμάτων, έναν σύνταγμα ελαφρού πυροβολικού, ένα σύνταγμα πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών και δύο συντάγματα βαρέων οβιδοβόλων!
Στην αρχική φάση της μεγάλης σοβιετικής επίθεσης στη Λευκορωσία (Επιχείρηση Bagration), η 63η ΜΤ επρόκειτο να επιτεθεί επί μετώπου μήκους μόλις 3,3 χλμ. στον τομέα της Γερμανικής 299ης Μεραρχίας Πεζικού (ΜΠ) του VI Σώματος Στρατού (ΣΣ). Διοικητής της 299ης ΜΠ ήταν ο αντιστράτηγος Χανς Γιούνγκ.
Η γερμανική μεραρχία είχε εγκατασταθεί αμυντικά σε μια ισχυρά οργανωμένη τοποθεσία με δύο από τα συντάγματα της – των δύο ταγμάτων το καθένα – στην πρώτη γραμμή άμυνας και το τρίτο σε εφεδρεία. Ο Σοβιετικός διοικητής της 63ης ΜΤ, ο υποστράτηγος Λάσκιν είχε αποφασίσει να επιτεθεί και με τα τρία του συντάγματα στην πρώτη γραμμή, δύο στο δεξιό του πλευρό και ένα στο αριστερό.
Τα 2/3 των πυροβόλων εφόδου και των καταστροφέων αρμάτων του τα τήρησε σε εφεδρεία, ενώ το υπόλοιπο 1/3 το διέθεσε προς άμεση υποστήριξη του πεζικού του. Ύστερα από βομβαρδισμό 25 λεπτών οι δυνάμεις της 63ης ΜΤ επιτέθηκαν.
Η πρώτη γερμανική τοποθεσία κατελήφθη ταχύτατα, πριν οι αμυνόμενοι προλάβουν να αντιδράσουν. Μέχρι το απόγευμα οι δυνάμεις της 63ης ΜΤ είχαν καταλάβει όλα τα γερμανικά σημεία στηρίγματος και είχαν καταλάβει μια γέφυρα επί ενός μικρού ποταμού που διέσχιζε την γερμανική τοποθεσία.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή η 63η ΜΤ είχε διαβεί δύο σοβαρά υδάτινα κολλήματα, είχε διαλύσει πέντε γερμανικά τάγματα και είχε κυριεύσει πλήθος από τα γερμανικά βαρέα όπλα. Η Γερμανική 299η ΜΠ είχε πάψει ουσιαστικά να υφίσταται, αφήνοντας ένα τεράστιο ρήγμα στο κέντρο της διάταξης του Γερμανικού VI ΣΣ. Ο δρόμος για την περικύκλωση του Βίτεμπσκ ήταν πια ανοικτός και από τα νότια.
Την ίδια ώρα νότια του Βίτεμπσκ, μετά την διάλυση της Γερμανικής 299ης ΜΠ, ήταν η σειρά της 197ης να δεχτεί το βάρος της σοβιετικής εφόδου. Και αυτής το μέτωπο διασπάστηκε και τα υπολείμματά της υποχώρησαν. Ένας διάδρομος πλάτους 20 χλμ. και πλέον είχε ανοίξει μεταξύ των υπολειμμάτων του Γερμανικού VI ΣΣ και του αγκιστρωμένου, από την ισχυρογνωμοσύνη του Χίτλερ και τη δουλικότητα του επικεφαλής της Ομάδας Στρατιών “Κέντρο”, στρατάρχη Μπους, LIII ΣΣ, στο Βίτεμπσκ.