Ανοίγει η αυλαία για την επόμενη φάση των ειδικών πρωταθλημάτων στο μπάσκετ, τόσο για το πανελλήνιο πρωτάθλημα κορασίδων και παίδων, όσο και για την άνοδο στην Α2 γυναικών, αλλά και στη Γ’ Εθνική ανδρών.
Πρωταθλήτριες ομάδες νομών θα αναμετρηθούν σε ουδέτερο έδαφος και οι κορυφαίες ομάδες θα περάσουν στην τελική φάση των πρωταθλημάτων (κορασίδες, παίδες) ή θα πάρουν το εισιτήριο ανόδου για τη μεγαλύτερη κατηγορία (γυναίκες, άνδρες).
Το θέμα δεν είναι η πρωτιά, αλλά η ευκαιρία που δίνουν αυτές οι διοργανώσεις σε κάθε φίλαθλο να παρακολουθήσει τη δουλειά βάσης που γίνεται από τους πραγματικούς εργάτες του αθλητισμού, σε πολλές περιοχές της χώρας μας και να τους ανταμείψει με ένα ζεστό χειροκρότημα.
Γιατί αυτό είναι ο πραγματικός αθλητισμός και το πραγματικό μπάσκετ και όχι τα κοτόπουλα και τα εσώρουχα στους πάγκους, για να πικαριστούν οι αντίπαλοι, οι πολεμικές ανακοινώσεις και συχνά και ανάλογα «έργα» που τις ακολουθούν.
Εκεί που είναι ζήτημα αν υπάρχει ένα κλειστό για ένα νησί και οι υποδομές προπονούνται στα τσιμέντα, εκεί που γίνεται ρεφενές για να βγουν τα έξοδα για ένα ταξίδι, εκεί που ο ιδρώτας των αθλητών/ριων δεν έχει χορηγούς, εκτός από μερικές μικρές τοπικές επιχειρήσεις.
Εκεί που γονείς, προπονητές, διοικήσεις, τοπικές κοινωνίες, είναι μία παρέα, που συνεχώς αγωνίζεται και δημιουργεί.
Η είσοδος είναι ελεύθερη και μακάρι να υπάρξει και η ανάλογη προσέλευση, κάτι που σπανίως έχει συμβεί στα πολλά χρόνια που παρακολουθούμε τέτοιες διοργανώσεις.