– Επιτέλους σήμανε η ώρα της δικαίωσης.
Ήρθε η ώρα της εθνικής μας καταξίωσης.
Εκείνο το “πανί που έραψε μια ράφτρα”,
άστραψε, έγινε σύμβολο η εθνική μας άφτρα.
του Κώστα Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
– Σε δύσκολους, δύστηνους, δυσπερίγραπτους καιρούς,
οι της προοδευτικής οπισθοδρόμησης, αναδεικνύουν, τους προκλητικά γυμνούς … πισινούς.
Ίσως και να σήμανε η ώρα του … (ξε) σηκωμού,
του πανσεξουαλισμού, του αχαλιναγώγητου σεξισμού.
– Θαυμάζω την σύλληψη των Κομματανθρώπων τη σατανική,
προκειμένου να αντιμετωπιστεί η απειλή η τουρκική.
Τώρα που η υπομονή μας εξαντλείται /πνέει τα λοίσθια
θα τους συντρίψουμε με τα (σημαιοστολισμένα) οπισθογεμή μας οπίσθια (!).
– Έφτασε αδέρφια η ώρα του γιορτασμού; του σημαιοστολισμού,
όχι των κτηρίων αλλά του (κάθε) πισινού.
Εκείνος ο …σημαιοφόρος, τσίτσιδος “αγωνιστής”, μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη,
συγκίνησε τον κάθε αγνό Έλληνα Πατριώτη.
– Δεν είναι όλοι οι Νεοέλληνες ηττοπαθείς, δειλοί, κιοτήδες.
Υπάρχουν -όπως μας (τα) έδειξαν – και ετοιμοπόλεμοι μερακλήδες.
Ζούμε μεγάλες στιγμές, εθνικά φορτισμένες, συγκινητικές.
Δεν έχουν χρησιμότητα τα ενδύματα.
Οι σημαίες είναι αρκετές.
-Τασσόμαστε όλοι υπό την σημαία της σεξουαλικής απελευθέρωσης.
Παίρνουμε άδεια από την σημαία της απόλαυσης.
Σηκώνουμε τη δική μας σημαία ευκαιρίας /ηδονής /ευκολίας.
Κρατάμε ψηλά τη σημαία της παρακμής, της σήψης, της παραλυσίας.
-Όλες οι κομματικές δηλώσεις … συμπαράστασης και συμπαράταξης,
οι παρουσίες στελεχών της “πρόσω ολοταχώς με την … όπισθεν” μάζωξης,
αναδεικνύουν το … εθνικώς σημαίνον: τα πισινά τα τροφαντά.
Βιώνουμε -καιρός ήταν – την “Δημοκρατία των οπισθίων“, τρανταχτά.
ΥΓ Δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί η οικονομική δυσπραγία, το χρέος, η κάθε εξωτερική απειλή. Είμαστε πανέτοιμοι να υποδεχτούμε τους Οθωμανούς, με αφράτους, σημαιοστολισμένους, πρόθυμους -που τα θέλουν- πισινούς !