“Συνειδητές Επιλογές Ασυνείδητων” του Κώστα Χρονόπουλου


Πολλοί νομίζουν πως το διαζύγιο των δύο κυβερνητικών  εταίρων -ΣΥΡΙΖΑ /ΑΝΕΛ οφείλεται σε ασυμφωνία χαρακτήρων ή αταίριαστες  πολιτικές θέσεις.

του Κώστα Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)

Κάποιοι θεωρούν πως υπήρχε σημαντική ποσοτική απόσταση ανάμεσα  στο “ηθικό πλεονέκτημα” που έκαστος διέθετε, καθώς και στον διαφορετικό βαθμό  πατριωτισμού τους. Φαίνεται όμως πως υπάρχει μειονέκτημα /έλλειμμα νοημοσύνης – IQ.

(Αδιαφιλονίκητα η συγκολλητική /συνεκτική ύλη της εξουσίας, οι προσωπικές φιλοδοξίες, οι κομματικές αγκιστρώσεις και το -υποκριτικό- αντινεοφιλελεύθερο  μένος βοήθησαν).

Προσωπικά -αν και απέναντι προς το φαιδρό (sic) Κ.Δ. Πολίτευμα, γενικά και ενσυνείδητα- δεν υποστηρίζω συγκεκριμένη κομματική παράταξη. Έχω πάντως  άποψη για το ποιά βλάπτει περισσότερο την πατρίδα μου.

Ασφαλώς και υφίσταμαι, ως  πολίτης της χώρας , τις συνέπειες από τις εκλογικές επιλογές των συμπολιτών μου.

Αποδέχομαι το εκάστοτε αποτέλεσμα.   Εύχομαι δε, στον όποιο Κυβερνήτη να επιτύχει για το καλό όλων μας. 

Όπως θα θυμούνται οι αναγνώστες των κειμένων μου (Σ.Σ Όχι όλοι, αφού κάποιοι ιστότοποι δεν αναρτούν όλα τα άρθρα μου, όταν δεν τους συμφέρει κομματικά) έδωσα  συγχαρητήρια το 2015 στους Συγκυβερνήτες και τους ευχήθηκα κάθε επιτυχία.

Η αθέτηση όμως των υποσχέσεων, η αχαλιναγώγητη ψευδολογία, η ντροπή του ΟΧΙ/ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα και η κατάπτυστη /επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών – μεταξύ άλλων- με απογοήτευσαν.

Είχα έγκαιρα προειδοποιήσει ότι η συγκυβέρνηση δεν επρόκειτο να μακροημερεύσει. Επίσης ότι οι δύο Αρχηγοί το μόνο που θα επιτύχουν θα ήταν την συρρίκνωση των κομμάτων τους.

Δικαιώθηκα.  Ο ένας διέλυσε (περί εξαερώσεως πρόκειται) το κόμμα του. Ο άλλος αγωνίζεται – όχι να ξανακυβερνήσει, αλλά να … περιορίσει το μέγεθος της ήττας του (!).

Δεν επιχαίρω για την δικαίωσή μου. Δεν διεκδίκησα ποτέ δάφνες μάντη ή προφήτη. Αντίθετα λυπήθηκα, επειδή όταν αποτυγχάνει η -όποια – κυβέρνηση, όταν φτωχοποιείται ο λαός, τότε η μιζέρια, η υποβάθμιση του επιπέδου ζωής μας αγγίζει /επηρεάζει /αφορά όλους!

Υπάρχει όμως κάτι απολύτως κατακριτέο/καταδικαστέο.

Δεν αναφέρομαι στο ανύπαρκτο , φαντασιακό: “Ηθικό πλεονέκτημα” του ΣΥΡΙΖΑ (προσφέρεται για νούμερο επιθεώρησης). 

Αναφέρομαι σε κάτι άλλο. Στο νηπιακού επιπέδου I.Q /ευφυΐα των “πολιτικών” μας.

Επειδή έχω ασχοληθεί με το ζήτημα, θα πρέπει να σας ομολογήσω πως δεν κατόρθωσα να ανακαλύψω το ειδικό όργανο μέτρησής του. 

Όμως κατέληξα – και κατέταξα – τους  Κομματανθρώπους  ως  εξής:

Όσο πιο ηλίθιους μας θεωρούν, τόσο βλάκες είναι οι ίδιοι ! 

Μόνο ένα -πρόσφατο- παράδειγμα:

Ο κος Πρωθυπουργός χύνει κροκοδείλια δάκρυα μετάνοιας για την μεσαία τάξη που τόσο αδίκησε. (Σ.Σ Στην ουσία επειδή του γύρισε την πλάτη στις ευρωεκλογές). Επαναστατεί η συνείδηση του για το κακό που της προξένησε. Αλλά (οποία ανακούφισης) θα επανορθώσει – φροντίζοντας την-  την επόμενη τετραετία. Πήρε, είπε, το μήνυμα. 

Πως  άραγε  συμβιβάζεται  η συνειδησιακή  πρωθυπουργική κρίση και πως εξηγείται να πήρε – μετευρωεκλογικά – το μήνυμα όταν: 

Ο αποχωρήσας οικονομολόγος  υπουργός του στην Βουλή, μίλησε για : “Συνειδητή κυβερνητική επιλογή φτωχοποίησης” (παραφράζω, κυριολεκτώντας όμως) της μεσαίας  τάξης , για να ανακουφιστούν οι ασθενέστερες τάξεις;

Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:

Ή ο κος Πρωθυπουργός υποκρίνεται, ψευδόμενος ενσυνείδητα  (Σ.Σ Κάτι που δεν συνάδει με το “ηθικό πλεονέκτημα” της Αριστεράς)

ή  υπάρχει έλλειμμα IQ το οποίο δεν του επιτρέπει να προσεγγίσει ορθολογικά την πραγματικότητα. 

Βέβαια  πιθανότητες  έχει και η παράμετρος του  εγγενούς πολιτικαντισμού. 

Διαπιστώσεις: 

  1. Μόνο  α σ υ ν ε ί δ η τ ο ι  επιλέγουν – ενσυνείδητα – να φτωχοποιήσουν κάποιους (ολίγα ή ολίγιστα  έχοντες) προκειμένου να ανακουφίσουν άλλους πενόμενους.
  2. Δεν έγιναν  οι -ενδεδειγμένες /επιβεβλημένες -επενδύσεις. 
  3. Δεν  επιβαρύνθηκαν όσο έπρεπε οι (πολλά) έχοντες. 
  4. Προφανώς οι “πανέξυπνοι” κρατούντες δεν κατενόησαν  – ή δεν θέλουν να παραδεχτούν – ότι υπολείπονται σε νοημοσύνη από την πλειονότητά τουλάχιστον του λαού. 
  5. Εκτίθενται  αυτοαποκαλυπτόμενοι. 

    Πως   θα γίνει  πιστευτός ο Κυβερνήτης,  ο οποίος μετάνιωσε, επειδή δεν κατάλαβε  ότι στραγγάλισε την μεσαία τάξη; Ποιος θα τον λυπηθεί για το (ηθελημένο συνειδητό) “λάθος” του, όταν τον εκθέτει η ειλικρινής, κυνική  ομολογία του Υπουργού του; 

(Αλήθεια  ποιός – πλην ψηφοθηρίας -τους επέτρεψε να καταστρέψουν μερικά εκατομμύρια Ελλήνων;). 

ΥΓ Κανένα μήνυμα επομένως δεν πήραν. Δώστε  τους λοιπόν ακόμη μια ευκαιρία.  Εξάλλου δεν έχετε τίποτα  να χάσετε, αφού είναι δεδομένο ότι είστε χαμένοι από χέρι!…


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ