Όποιος έχει διαβάσει Αστερίξ δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξέρει οτι αρκετά συχνά ο Οβελίξ κουβαλάει ένα ή και περισσότερα μενίρ και μερικές φορές τα κάνει και δώρο. Τι είναι όμως τα μενίρ και τι χρησιμότητα είχαν στην αρχαιότητα;
Για αρχή πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η χρήση τους στο Αστερίξ είναι αναχρονιστική, αφού τα μενίρ είναι πολύ παλαιότερα από την εποχή που “ζουν” οι κάτοικοι του μικρού Γαλατικού χωριού.
Το μενίρ («μακριά πέτρα» (βρετονικό men=πέτρα) + hir=μακρύς) είναι ένας μακρόστενος ογκόλιθος, τοποθετημένος όρθια, που συνήθως συναντάται σε μέρη προϊστορικής προέλευσης.
Η πέτρα μπορεί να είναι λαξευμένη ή ακατέργαστη και το μέγεθός της ποικίλλει αρκετά. Μάλιστα έχουν βρεθεί μενίρ ύψους μερικών εκατοστών και άλλα που φτάνουν ως και τα 23 μέτρα.
Όταν μια γραμμή από πολλά μενίρ σχηματίζει κύκλο, τότε έχουμε ένα κρόμλεχ, ενώ αν τα μενίρ λειτουργούν σαν ορθοστάτες και στηρίζουν μια οριζόντια πλάκα σε σχήμα «Π»,τότε τα μνημεία ονομάζονται ντολμέν.
Ο ρόλος που έπαιζαν αυτά τα μνημεία δεν έχει ακόμα εξηγηθεί επαρκώς. Τον περασμένο αιώνα επικρατούσε η άποψη πως ήταν τόποι θυσιών και θρησκευτικών τελετουργιών, αλλά αργότερα αποκαλύφθηκε πως ο ταφικός χαρακτήρας αυτών ήταν πιο πιθανός.
Πλέον πιστεύεται πως τα μενίρ κατασκευάστηκαν ως επιτύμβιες στήλες σε σημεία ταφής προσώπων υψηλής σημασίας των τότε κέλτικων φυλών όπως και πως ο προσανατολισμός τους σχετίζεται είτε με ουράνιους αστερισμούς, είτε με κάποιο είδος πρώιμου ημερολογίου.