Η παρουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις ΗΠΑ και η συνάντηση που είχε με τον Ντόναλντ Τραμπ δεν θα μπορούσε να μην απασχολήσει τον Ενές Καντέρ, ο οποίος είναι πασίγνωστος για τον αγώνα που κάνει κατά του καθεστώτος της Τουρκίας. “Είμαι η φωνή των αθώων” αναφέρει σε δηλώσεις του, την ώρα που η “Washington Post” φιλοξένησε δικό του κείμενο.
Την ημέρα που Ντόναλτ Τραμπ και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συναντήθηκαν στο Λευκό Οίκο, ο… πολέμιος του “Σουλτάνου”, Ένες Καντέρ βρέθηκε στο Αμερικανικό Κογκρέσο για να υποστηρίξει δύο Αμερικανούς γερουσιαστές, οι οποίοι πρότειναν νομοθεσία που “προτρέπει την απελευθέρωση κρατουμένων συνείδησης και πολιτικών κρατουμένων, προωθεί την ελευθερία του τύπου, του διαδικτύου και του κράτους δικαίου” στην Τουρκία.
As Turkish President Erdogan arrived in the United States for a White House meeting on Wednesday with President Trump, Senators Edward Markey and Ron Wyden held up NBA player Enes Kanter as a victim of the Turkish government’s targeting of political rivals https://t.co/AFcoF44sEl pic.twitter.com/zI74MaX8In
— Reuters (@Reuters) November 13, 2019
Ο Καντέρ είναι γνωστός εχθρός του Τούρκου Προέδρου, κάτι που του έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα. Το τουρκικό του διαβατήριο του παίκτη των Σέλτικς έχει ανακληθεί και δεν μπορεί να επιστρέψει στη γείτονα χώρα, για να δει την οικογένειά του.
Ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του ως καθηγητής και η αδελφή του, που τελείωσε στην ιατρική σχολή, δεν μπορεί να βρει δουλειά. Η τουρκική κυβέρνηση κατηγόρησε τον Καντέρ ότι είναι ύποπτος τρομοκράτης και έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης του.
Ο Καντέρ πάντως συνεχίζει τον αγώνα του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τάχθηκε και πάλι κατά του Ερντογάν στις τελευταίες του δηλώσεις:
«Μου λένε να βουλώσω το στόμα μου, να βγάλω απλά τα λεφτά μου και να έχω μια ευτυχισμένη ζωή. Με ρωτάνε γιατί να μιλάω για αυτά τα θέματα. Όταν θίγεις αυτά τα προβλήματα ποτέ δεν θα πάρεις μεγάλα συμβόλαια και σημαντικές συμφωνίες. Αυτό επηρεάζει εμένα και την οικογένεια μου. Ο πατέρας μου απολύθηκε, η αδερφή μου δεν μπορεί να βρει δουλειά.
Είναι μεγαλύτερο από μένα, από το μπάσκετ, από το ΝΒΑ. Αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία είναι τραγωδία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στις φυλακές και υποφέρουν. Υπάρχει πρόβλημα. Όταν κάνω tweet για αυτό, πάντα παίρνει μεγάλη έκταση. Μπορώ να είμαι η φωνή αθώων ανθρώπων.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 17.000 αθώες γυναίκες στη φυλακή. Υπάρχουν πάνω από 1.000 μωρά που μεγαλώνουν στις φυλακές μαζί με τις μητέρες τους. Για εμένα είναι σημαντικό. Με επηρεάζει εμένα και την οικογένεια μου. Αλλά πρέπει να στηρίξω όλους αυτούς τους αθώους ανθρώπους”.“Οι πιο ειλικρινείς δημοσιογράφοι και ακτιβιστές της Τουρκίας εξουθενώνονται στις φυλακές”
Ο Ενές Καντέρ δεν έμεινε μόνο σε αυτές τις δηλώσεις, αλλά ήταν “καταπέλτης” κατά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και στο κείμενο – γνώμη που φιλοξενήθηκε στην Washington Post.
Enes Kanter writes in Opinions: Here’s what Trump should say to Erdogan at the White House https://t.co/Zy3evJIlOa
— The Washington Post (@washingtonpost) November 13, 2019
“Όταν ο Πρόεδρος Τραμπ συναντηθεί με τον Τούρκο ομόλογό του στο Λευκό Οίκο την Τετάρτη, θα πρέπει να του καταστήσει σαφές ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ δεν είναι άνευ όρων. Η συμμαχία μεταξύ των δυο χωρών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να υποστηριχτεί, όταν ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει βάλει τόσα πολλά εμπόδια” ανέφερε αρχικά ο Καντέρ.
Ο 27χρονος παίκτης των Σέλτικς αναφέρθηκε στις πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις στα βόρεια σύνορα της Συρίας, εναντίον των Κούρδων, μια κίνηση που “επιταχύνθηκε” μετά την απόφαση των ΗΠΑ να.. κάνουν στην άκρη στην περιοχή και κάλεσε τον Ντόναλντ Τραμπ να… δράσει.
“Θα αφήσω την πτυχή της εξωτερικής πολιτικής σε άλλους. Στόχος μου είναι να επιστήσω την προσοχή στην κακομεταχείριση του Ερντογάν στον ίδιο του τον λαό. Θέλω να παροτρύνω το Τραμπ να πιέσει τον Ερντογάν να σταματήσει να διώκει την αντιπολίτευση και να τερματίσει τις αυταρχικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Τούρκων πολιτών.
Οι πιο ειλικρινείς δημοσιογράφοι και ακτιβιστές της Τουρκίας εξουθενώνονται στις φυλακές, οι εταιρείες των μέσων ενημέρωσης είτε κλείνουν είτε τους επιβάλλεται υποταγή, οι δάσκαλοι φυλακίζονται, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών απειλούνται και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λογοκρίνονται βαρύτατα. Οι επιθέσεις εναντίον κάθε διαφωνούντα φθάνουν σε τέτοιον βαθμό αυθαιρεσίας, ώστε όποιος αρθρώσει ακόμη και ήπια κριτική, μπορεί να δει το εσωτερικό του κελιού φυλακής.
Προτού ο Ερντογάν καταστεί όλο και πιο αυταρχικός μετά από μια απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, η Τουρκία δεν ήταν ίσως μια σταθερή και εδραιωμένη δημοκρατία, αλλά τουλάχιστον διέθετε ζωηρά μέσα ενημέρωσης, μια κάπως ανεξάρτητη δικαστική εξουσία και ζωντανή κοινωνία των πολιτών. Οι διαπραγματεύσεις της Άγκυρας σχετικά με την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι στενοί δεσμοί της με τις Ηνωμένες Πολιτείες διασφάλιζαν ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες των ανθρώπων θα ήταν σεβαστά.
Είναι κατανοητό ότι κάποια μέρα η Τουρκία θα μπορούσε να επιστρέψει σε αυτή την κατάσταση, αλλά αυτό δεν θα συμβεί εάν τα ελεύθερα έθνη δεν εστιάσουν στον απαίσιο απολογισμό του Ερντογάν στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” τόνισε μεταξύ άλλων.
Ο Τούρκος μπασκετμπολίστας αναφέρθηκε ακόμα στις δυσκολίες που περνά ο ίδιος και η οικογένεια του και μίλησε για το διαδικτυακό μήνυμα που προσπαθεί να περάσει.
“Παρακολούθησα με ανησυχία το γεγονός ότι ο Ερντογάν αγκάλιασε δικτατορικές μεθόδους και δεν έκλεισα το στόμα μου ασκώντας κριτική εναντίον του καθεστώτος.
Η μη ανεκτικότητα Ερντογάν απέναντι στη διαφωνία στο εσωτερικό της χώρας, εφαρμόζεται επίσης και στο εξωτερικό: Η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για εμένα, κατέθεσε «ερυθρό συναγερμό» (red alert) στην Ιντερπόλ ζητώντας να κρατηθώ σε άλλες χώρες, απειλούσαν την οικογένειά μου και συνέλαβαν τον πατέρα μου.
Η ανταπόκριση των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο ήταν τόσο εμπνευσμένη, ώστε αυτή την εβδομάδα ξεκίνησα ένα διαδικτυακό υπόμνημα με την ονομασία “You Are My Hope” [σ.σ. είστε η ελπίδα μου], με στόχο τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών με στόχο την ευαισθητοποίηση απέναντι στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πατρίδα μου.
Όταν ο στόχος επιτευχθεί, σκοπεύω να στείλω το υπόμνημα σε ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο Κογκρέσο, σε κάθε οργάνωση που θα μπορούσε να συμβάλει στην άσκηση πίεσης στο καθεστώς του Ερντογάν. Και, φυσικά, θα το στείλω [και] στον Λευκό Οίκο.”