Μια συμβουλή από καρδιάς έδωσε η Μαρίνα Ασλάνογλου.
Η ηθοποιός, η οποία έχει βιώσει τι θα πει εξωσωματική γονιμοποίηση, αναφέρθηκε σε αυτό το ζήτημα και έδωσε τη δική της συμβολή σε όλες τις γυναίκες που πασζίζουν να αποκτήσουν παιδάκι.
Η ίδια παραχώρησε συνέντευξη και ήταν ειλικρινής και αποκαλυπτική!
Γιατί αποφάσισες να μοιραστείς τώρα την ιστορία σου;
Γιατί τώρα ένιωσα έτοιμη ψυχολογικά. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, ήταν ακόμη νωπό στη μνήμη μου. Οι δικοί μου άνθρωποι το γνώριζαν, απλώς δεν είχα βγει να το πω δημόσια. Δεν είναι κάτι που έκρυψα, γιατί είμαι πάρα πολύ περήφανη για τον αγώνα που έδωσα. Είναι ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει στη ζωή μου και μου έχει φέρει τη μεγαλύτερη χαρά.
Τι μήνυμα θέλεις να περάσεις στις γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν παιδί και δεν τα καταφέρνουν;
Είμαι δίπλα σε αυτές τις γυναίκες. Να μην αισθάνονται ούτε ντροπή, ούτε σε μειονεκτική θέση, γιατί τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο! Μπήκα προχθές σε ένα φαρμακείο και ήταν : δίπλα μου μια κοπέλα που ζήτησε κάποια φάρμακα που έπαιρνα κι εγώ· στην εξωσωματική. Γυρίζω, την κοιτάω και της λέω «Μην αγχώνεσαι καθόλου, όλα θα πάνε καλά. Θέλει αγώνα, θέλει δύναμη, αλλά με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρεις».
Να μην απογοητεύονται οι γυναίκες αν δεν πιάσουν παιδί με την πρώτη εξωσωματική. Και να έχουν στο μυαλό τους ότι ορισμένες φορές υπάρχει μια ολόκληρη «βιομηχανία» από πίσω, γι» αυτό και θα πρέπει να έχουμε κάνει σχετική έρευνα πριν εμπιστευτεί κάποιον για αυτό τον σκοπό. Υπάρχουν κοπέλες που έχουν προβεί σε δεκάδες εξωσωματικές, δεν βλέπουν αποτέλεσμα, αλλά συνεχίζουν με τον ίδιο γιατρό. Για ποιο λόγο; Από την άλλη, καταλαβαίνω και την ανάγκ τους. Τι να πεις σε αυτή τη γυναίκα που το προσπαθεί τόσο πολύ;
Μαρίνα Ασλάνογλου
Και πάμε στη μέρα που γεννιέται ο Κωνσταντίνος.
14 Μαρτίου του 2018. Η μέρα που γεννήθηκε ο Κωνσταντίνο ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωή μου. Έπρεπε να βγει δύο εβδομάδα νωρίτερα από το κανονικό λόγω τοι διαβήτη κύησης που είχα. Το προηγούμενο βράδυ έκανα τον πιο ήρεμο και γαλήνιο ύπνο μαζί με τον άντρα μου. Μπήκα στο νοσοκομείο ,και ένιωθα σαν να έχω πρεμιέρα. Ήταν όλοι μου οι φίλοι από τις 9.00 το πρωι εκεί.
Η Θάλεια Ματίκα, ο Τάσος Ιορδανίδης, η Νικολέτα Κοτσαηλίδου,ο Σπύρος Παπαδόπουλος, η Ελισάβετ Μουτάφη, ο Μάνος Νιφλής, ο Θοδωρής Κατσαφάδος, ο Οδυσσέας Ιωάννου, οι γονείς μου, ο αδελφός μου, Οι κολλητές μου. Δενκαταλαβαίνειςτι γινόταν στο νοσοκομείο. Αφού όταν με έβγαλαν με το φορείο, τους βλέπω όλους μπροστά μου και λέω «Τι έγινε, ρε παιδιά, πρόβα έχουμε;».
Τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείγες τις ώρες
Δεν θα ξεχάσω πώς έτρεμαν τα χέρια μου από την ένταση, όπως και τη στιγμή που αποχαιρέτησα τον Δήμο για να μπω στο χειρουργείο και μου έβαλε πάνω μου ένα κομποσκοίνι από ένα μοναστήρι, γιατί είχα τάξει τον Κωνσταντίνο μου στον «Οσιο Μελέτιο. Εκεί δεν κρύβω πως φοβήθηκα! Και φυσικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα του γιυ μου, τη στιγμή που γεννήθηκε. Εκείνη την ώρα σκέφτηκα «Όλος μου ο αγώνας είναι μπροστά στα μάτια μου». Yστερα έσβησα.
Πηγή: People
