Γράφει η Ζήνα Κουτσελίνη
Όταν ήμουν μικρή δεν έκανα όνειρα στο παιδικό μου κρεβάτι. Περίμενα να ξημερώσει. Φοβόμουν τη νύχτα. Δεν ένοιωθα προστατευμένη στο σκοτάδι. Τα οικογενειακά απρόοπτα με φόβιζαν. Η ζωγραφική ήταν το καταφύγιο μου. Θυμάμαι τη μικρή Ζήνα να κάθεται δίπλα σ´ ένα σκαμνάκι στη ζωγράφο Γρέγκα που είχε έρθει για διακοπές στη Σκόπελο, άνοιξε τουριστικό μαγαζί δίπλα από το δικό μας και μετά ακολούθησε το όνειρο της να μαθαίνει ζωγραφική στα παιδιά, χειμώνα στο νησί.
Διαβάστε περισσότερα εδώ