Κίνηση Αποστράτων Αστυνομικών: Για το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967 και τη στρατιωτική δικτατορία


Συμπληρώνονται στις 21 Απρίλη, 53 χρόνια από το πραξικόπημα και την επιβολή της φασιστικής χούντας των συνταγματαρχών. Μια εξέλιξη για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης στις συνθήκες που είχαν προκύψει στο πλαίσιο της αναιμικής μετεμφυλιακής δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που είχε το λαό είτε στη γωνία με τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων είτε μετανάστες στο ‘‘δυτικό κόσμο’’ και βασιλιάδες και στρατό να διασφαλίζουν το δικό τους ξεχωριστό ρόλο ως εξουσιαστικές δυνάμεις. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι ένοπλες δυνάμεις από τον εμφύλιο είχαν αναλάβει το ρόλο του θεματοφύλακα του αστικού κράτους και του υπερασπιστή των αξιών του Δυτικού κόσμου έναντι στο σοσιαλισμό –κομμουνισμό, με την υποστήριξη και του ΝΑΤΟϊκού παράγοντα.

Η  Κίνηση Αποστράτων Αστυνομικών τιμά  τη μνήμη των θυμάτων της δικτατορίας. Εκφράζουμε το σεβασμό μας σε όσους βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και διώχτηκαν αντιστεκόμενοι στη φασιστική χούντα των συνταγματαρχών. Ο αγώνας τους συνέβαλλε αποφασιστικά στη λαϊκή αφύπνιση και πάλη για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την κοινωνική πρόοδο. Ιδιαίτερα, η μνήμη και σκέψη μας στέκεται στους λίγους αλλά εκλεκτούς ένστολους που ανέβασαν τον άνθρωπο πάνω από το μπόι του. Είναι τιμή μας να τους έχουμε οδηγητές-συνοδοιπόρους και στους σημερινούς αγώνες.

Είναι γεγονός ότι το πραξικόπημα των στρατιωτικών αιφνιδίασε το λαό και βρήκε απροετοίμαστο για αντίσταση το λαϊκό κίνημα. Όμως η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν αποδέχτηκε το καθεστώς της χούντας. Με πρωτοπόρα την εργατιά, τη νεολαία και τη διανόηση, άρχισε να αντιδρά και να κινητοποιείται δυναμικά. Αυτή η κινητοποίηση οδήγησε σε μεγάλες εξάρσεις ηρωισμού και αυτοθυσίας για τη λευτεριά και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, που κορυφώθηκε με την κατάληψη της Νομικής και τη μαζική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά, ότι η λαϊκή δράση αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη, ικανή να ανατρέψει κάθε τυραννία.

Η στρατιωτική δικτατορία υπήρξε καθεστώς βίας και τυραννίας του λαού. Από την επιβολή της στηρίχτηκε στις δολοφονίες, στα βασανιστήρια, στις φυλακίσεις, στις εξορίες. Απαγόρευσε την πολιτική και την ελεύθερη συνδικαλιστική δραστηριότητα και πραγματοποίησε μαζικές εκκαθαρίσεις στον κρατικό μηχανισμό, ακόμη και στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας. Δεν ξεχνούμε ότι το καθεστώς αυτό  στηρίχτηκε από τον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό, προκειμένου να υπηρετηθούν τα σχέδιά του κατά της Ε.Σ.Σ.Δ και των άλλων σοσιαλιστικών χώρων στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας.

Η χούντα των συνταγματαρχών υπήρξε καθεστώς που διεύρυνε τις κοινωνικές ανισότητες, έδωσε πακτωλό χρημάτων και προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο και τους εφοπλιστές, μεγάλωσε το δημόσιο χρέος, βούλιαξε τα δημόσια οικονομικά και οι χουντικοί αξιωματικοί «διέπρεψαν» στα οικονομικά σκάνδαλα.

Το χειρότερο όμως έργο των συνειδητών προδοτών αξιωματικών της χούντας υπήρξε η προδοσία της  Κύπρου. Τα τραγικά αποτελέσματα αυτού του μέγιστου και ατιμώρητου εγκλήματος της χούντας εξακολουθεί να τα βιώνει ο ελληνισμός και σήμερα.

Έχουν περάσει 53 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα και ο λαός βιώνει την εποχή του κορονοϊού.

  • Η κατοχή του 37% της Κύπρου από την εισβολή που προκάλεσε η στρατιωτική δικτατορία συνεχίζεται.
  • Η χώρα μας έχει εμπλακεί ακόμη βαθύτερα στα σχέδια των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών και έχει γίνει μια απέραντη βάση-ορμητήριο ενάντια σε άλλους λαούς της περιοχής.
  • Η συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. δεν εξασφαλίζει τα σύνορά της έναντι στην Τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, την Κύπρο, την ΑΟΖ.
  • Οι κυβερνήσεις φόρτωσαν το βάρος της κρίσης και της ανάπτυξης του κεφαλαίου στο λαό και τον προετοίμασαν για νέα βάρη στη μετά κορονοϊό εποχή.
  • Οι λαϊκές ελευθερίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων βρίσκονται κάτω από τη μέγγενη της έκτακτης ανάγκης και η κυβέρνηση ζητά συναίνεση να φτάσει ο λαός στον πάτο.

Η μαύρη επέτειος της 21ης Απριλίου μας δίνει την ευκαιρία να προβληματιστούμε ως αστυνομικοί.

  • Να αντλήσουμε διδάγματα από τη στάση της αστυνομίας στη χούντα, όταν οι πολλοί αστυνομικοί συμβιβάστηκαν ή δεν αντέδρασαν και άφησαν τους ένστολους βασανιστές να σπάζουν τα κορμιά αλλά όχι το φρόνημα των αγωνιστών στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας.
  • Να παραδειγματιστούμε από όσους αντιστάθηκαν και αγωνίστηκαν κατά της χούντας, έστω και αν το πλήρωσαν με τη ζωή τους ή άλλες θυσίες.
  • Να απομονώσουμε τις φασιστικές φωνές που δυστυχώς υπάρχουν ακόμη στο χώρο μας και εκθειάζουν τη χούντα της βαρβαρότητας, ως δήθεν περίοδο ευημερίας για το λαό.
  • Να διδάξουμε, ιδιαίτερα στους νεότερους αστυνομικούς που δεν έχουν τις εμπειρίες  για το απάνθρωπο καθεστώς της χούντας, ώστε να μην βρίσκει ο φασισμός χώρο ανάπτυξης πάνω στην ιστορική τους άγνοια.
  • Να διαφυλάξουμε τις λαϊκές ελευθερίες μαζί με το λαό και να μην ανεχτούμε να μπούνε στο γύψο με οποιοδήποτε κίνδυνο πλασάρει το αστικό πολιτικό σύστημα, πριν 53 χρόνια του κομμουνισμού, σήμερα του κορονοϊού.
  • Να συνεχίσουμε τους αγώνες με το λαϊκό κίνημα, για την αποδέσμευση της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ