Μητσοτάκης – Πρόεδρος ΣΕΒ: Η στήριξη των επιχειρήσεων είναι πάνω από όλα


Αμέσως μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, ακολούθησε συζήτηση με τον Πρόεδρο του ΣΕΒ, Δημήτρη Παπαλεξόπουλο

Αναλυτικά η συνομιλία:

Δημήτρης Παπαλεξόπουλος: Κύριε Πρόεδρε, ο χρόνος δεν μας επιτρέπει να συζητήσουμε πολύ. Εξάλλου νομίζω ότι από διαφορετικές οπτικές γωνίες υπήρξε μία πολύ μεγάλη επικάλυψη των θεμάτων. Είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε και άλλες ευκαιρίες να ανταλλάξουμε απόψεις. Θα ήθελα όμως να σας δώσω μία ευκαιρία, ίσως αυτό που θα έλεγα, εάν θα θέλατε να επικεντρωθείτε λίγο περισσότερο στο θέμα των δεξιοτήτων και της καινοτομίας ή ότι άλλο κρίνετε ως προϋπόθεση για την μακροχρόνια βιώσιμη ανάπτυξη.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Κατ’ αρχάς, ευχαριστώ πολύ και για το πλαίσιο το οποίο θέσατε, το οποίο νομίζω ότι θα μας οδηγήσει στο να έχουμε μία πολύ εποικοδομητική συνεργασία, καθώς οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι κοινές. Και βέβαια οι επιχειρήσεις στη χώρα μας -και ειδικά οι μεγαλύτερες,οι πιο δυνατές, οι πιο εύρωστες- που κατά τεκμήριο εκπροσωπούνται στο Σ.Ε.Β., έχουν αντιληφθεί ότι και ο δικός τους ρόλος και η σχέση επιχειρήσεων και κοινωνίας, όπως σωστά το αναδείξατε, έχει αλλάξει.

Όταν ήμασταν στο Πανεπιστήμιο και εσείς και εγώ -δεν έχουμε τόση διαφορά ηλικίας- μαθαίναμε ότι πρώτος στόχος κάθε επιχείρησης είναι η μεγιστοποίηση της αξίας των μετόχων. Αυτό δεν ισχύει πια. Οι επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται το ρόλο τους στην κοινωνία πιο ολιστικά, πιο συνολικά, με υποστήριξη των εργαζομένων και επένδυση σε αυτούς. Με κοινωνικό αποτύπωμα κάθε επιχείρησης, πέρα από την εκπλήρωση των τυπικών της υποχρεώσεων. Με το να πληρώνει τους φόρους της και να συμμορφώνεται με τη νομοθεσία. Όλα αυτά αποκτούν μια νέα και πιο σημαντική διάσταση και βρίσκονται -πιστεύω- στον πυρήνα του τρόπου με τον οποίο θα σπάσουν και τα τελευταία απομεινάρια αμφισβήτησης της σημασίας που έχει η υγιής επιχειρηματικότητα για την ανάπτυξη του τόπου.

Και βέβαια πολύ μεγάλη σημασία αποδίδω -και αποδίδετε και εσείς- στον περιορισμό εκείνων των φαινομένων που αδίκησαν στο παρελθόν την έννοια της επιχειρηματικότητας, τη σπίλωσαν, την αδίκησαν. Έχω μιλήσει και από αυτό το βήμα για το κακό πρότυπο επιχειρηματικότητας το οποίο πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Όταν βρέθηκα στη θέση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θυμάμαι καλά την πρώτη ομιλία που είχα κάνει, ότι αντιμετωπίστηκε με λίγο έκπληξη ενδεχομένως από τα μέλη σας όταν μίλησα γι’ αυτή τη Συμφωνία Αλήθειας.

Εμείς θα κάνουμε αυτά τα οποία ήδη κάνουμε. Πρέπει να κάνουμε πολλά περισσότερα. Θα μειώσουμε φόρους, θα βελτιώσουμε το ρυθμιστικό περιβάλλον, θα βοηθήσουμε τη ρευστότητα και οι επιχειρήσεις θα επενδύσουν πάνω απ’ όλα στους εργαζόμενους τους. Και αυτό με φέρνει στο ερώτημά σας. Το ζήτημα των δεξιοτήτων είναι απολύτως κρίσιμο και χαίρομαι που το βάζετε στο ίδιο επίπεδο με τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής και της τεχνολογικής επανάστασης, για τον απλούστατο λόγο ότι ξέρουμε ότι στην Ελλάδα υπάρχει χάσμα δεξιοτήτων αυτή τη στιγμή.

Μπορεί το ζητούμενο για τη χώρα μας να μην είναι μόνο η προσέλκυση κεφαλαίων, με την οικονομική έννοια του όρου, αλλά για να υποστηρίξουμε την ανάπτυξή μας χρειαζόμαστε ανθρώπινο κεφάλαιο. Εξίσου σημαντικό με το οικονομικό κεφάλαιο. Και εκεί έχουμε ζητήματα αυτή τη στιγμή. Άρα, επένδυση στη διαρκή μάθηση, στην κατάρτιση, στην επαγγελματική εκπαίδευση. Αυτό το οποίο ανέφερα που είναι πάρα πολύ μεγάλης σημασίας στο νομοσχέδιο το οποίο θα φέρουμε μέσα στους επόμενους δύο μήνες. Ειδικό νομοσχέδιο για την επαγγελματική κατάρτιση.

Δεν ήθελα να το ενσωματώσω στο νομοσχέδιο για τα σχολεία γιατί αποδίδω εξαιρετικά μεγάλη σημασία στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αναδιατάξουμε όλη την έννοια της επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Η διαρκής κατάρτιση. Η δυνατότητα που μας δίνει σήμερα η τεχνολογία και το απέδειξε πολύ καλά η κρίση του κορονοϊού από την καλή και από την κακή πλευρά μερικές φορές. Κι εμείς πήραμε κάποια μαθήματα για το τι σημαίνει ουσιαστική κατάρτιση σήμερα εξ αποστάσεως. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι θα υπάρχουν σημαντικότατοι ευρωπαϊκοί πόροι διαθέσιμοι. Αλλά η κατάρτιση πρέπει να γίνει με σωστούς όρους με τη συμμετοχή της ιδιωτικής οικονομίας, με τις επιχειρήσεις να μας υποδεικνύουν πού είναι οι ανάγκες τους, με την πιστοποίηση να είναι απλή και να παρέχεται εύκολα από πιστοποιημένους με τη σειρά τους φορείς. Άρα εκεί έχουμε να κάνουμε πάρα πολλά.

Και βέβαια τα Πανεπιστήμια και το πώς θα ανοίξουν στον κόσμο της παραγωγής. Η δική μας πρόθεση είναι να απελευθερώσουμε τα δημόσια Πανεπιστήμια, τα οποία έχουν πολλές εστίες δημιουργικότητας, να συνεργαστούν περισσότερο με τον ιδιωτικό τομέα. Να σας ενθαρρύνουμε να επενδύσετε και εσείς στα Πανεπιστήμια με περισσότερα προγράμματα συνεργασίας, με περισσότερες δωρεές ίσως για τη δημιουργία ειδικών εδρών σε αντικείμενα που μπορεί να σας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, τα οποία θα είναι προς όφελος όμως και του δημόσιου πανεπιστημίου και βέβαια για να καταλήξουμε και στα πιο μικρά παιδιά.

Έχουμε μιλήσει για την ανάγκη να μπει -το θεσμοθετήσαμε ήδη με το νομοσχέδιο αυτό στα πλαίσια της επέκτασης του προγράμματος- το μάθημα της επιχειρηματικότητας στα σχολεία. Κι έχει γίνει καταπληκτική δουλειά από φορείς με τους οποίους συνεργαζόμαστε και εμείς, συνεργάζεστε και εσείς, για το τι σημαίνει να διδάσκουμε επιχειρηματικότητα στα παιδιά. Όποτε κάνουμε τέτοια προγράμματα virtual επιχειρηματικότητας, τα παιδιά και από πιο μικρές ηλικίες ανταποκρίνονται με πρωτοφανή ενθουσιασμό. Και είναι αμαρτία να μην επενδύσουμε σε αυτό.

Και βέβαια το πολύ μεγάλο κεφάλαιο του επαναπατρισμού, για να κλείσω με αυτό, του brain drain, που μπορεί να γίνει brain gain, και ίσως εκεί ο κορονοϊός μας βοήθησε. Για πρώτη φορά άλλαξε αυτή η εικόνα της χώρας ως μια χώρα η οποία είναι αναξιοκρατική, αδύναμη να αντιμετωπίσει βασικές προκλήσεις. Νομίζω ότι μέσα από αυτό που πετύχαμε -και το πετύχαμε όλοι μαζί- πρέπει να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Δημιουργήσαμε μια ευκαιρία και σε παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό να γυρίσουν στην Ελλάδα γιατί βλέπουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία, όχι το μέλλον το άμεσο τον επόμενο χρόνο, αλλά το μακροπρόθεσμο μέλλον.Και την ίδια αισιοδοξία πρέπει να έχετε και εσείς. Ναι, θα είναι δύσκολο το ΄20 αλλά πιστεύω ότι έχουμε τις προϋποθέσεις να μην είναι τελικά τόσο άσχημο όσο κάποιοι πίστευαν και η ανάκαμψη στο ’21 να είναι πολύ δυναμική.

Αλλά αυτό προϋποθέτει και εσείς να πιστέψετε στις μακροπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες προοπτικές και να επενδύσετε στις εταιρίες σας. Και αν αυτό σημαίνει ότι για να ξεπεραστεί η κρίση στη λογική του burden sharing να πρέπει να επενδυθούν κάποια χρήματα από τους μετόχους της εταιρείας μέσω αυξήσεων κεφαλαίου, αυτό πρέπει να γίνει.

Εμείς κάνουμε το δικό μας κομμάτι και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε γιατί το να στηρίξουμε τις επιχειρήσεις είναι πάνω από όλα να στηρίξουμε τον κόσμο της εργασίας. Και πιστεύω ότι και η υγιής ελληνική επιχειρηματικότητα μέσα από αυτή τη ματιά θα αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση και όταν με το καλό κάνουμε το συνολικό απολογισμό του τι έγινε αυτό το χρόνο να διαπιστώσουμε ότι κάναμε πράξη αυτό το οποίο λέμε αλλά σχεδόν ποτέ δεν κάνουμε, οπότε η κάθε κρίση είναι και μια ευκαιρία. Στο χέρι μας είναι να αποδείξουμε ότι αυτό.

Δημήτρης Παπαλεξόπουλος: Ευχαριστώ για την τοποθέτηση. Λέξεις κοινές, εμπιστοσύνη, χτίσιμο εμπιστοσύνης μεταξύ επιχειρήσεων και κοινωνίας, αύξηση της συμμετοχής στη βιομηχανία, κυκλική οικονομία, πράσινη ανάπτυξη, ψηφιακή επανάσταση, δεξιότητες και μια αισιοδοξία ότι μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα χειρότερα το κορονοϊού. Εδώ θα είμαστε του χρόνου να τα ξαναπούμε.

Πηγή


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ