Επί τρεις δεκαετίας άστεγα παιδιά γινόντουσαν θύματα στις αρρωστημένες ορέξεις διεστραμμένων μυαλών για χάρη ενός… πειράματος!
Ούτε ο πιο αρρωστημένος νους δεν θα μπορούσε να διανοηθεί τα όσα συνέβαιναν στο «πείραμα Κέντλερ», το οποίο επί 30 χρόνια έγινε συνώνυμο του τρόμου στο Δυτικό Βερολίνο.
Με αφορμή την υπόθεση της εξαφάνισης της μικρής Μαντλίν και το υπ’αριθμόν ένα ύποπτο, Κρίστιαν Μπρίκνερ, ο γερμανικός Τύπος έφερε στην δημοσιότητα μια ανατριχιαστική επιστημονική έρευνα!
Για τρεις δεκαετίες οι αρχές του Δυτικού Βερολίνου έδιναν άστεγα παιδιά σε παιδόφιλους άνδρες, υποθέτοντας ότι θα έκαναν… ιδανικούς θετούς γονείς, όπως αναφέρει η Deutsche Welle. Μια έρευνα που έγινε διαπίστωσε ότι η αρρωστημένη πρακτική συνεχίστηκε για δεκαετίες.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο καθηγητής ψυχολογίας Χέλμουτ Κέντλερ έθεσε σε εφαρμογή το «πείραμά του». Τα άστεγα παιδιά στο Δυτικό Βερολίνο δίνονταν σκόπιμα με παιδόφιλους άνδρες. «Αυτοί οι άντρες θα έκαναν ιδιαίτερα αγαπητούς τους θετούς γονείς», υποστήριζε ο Κέντλερ.
Η έρευνα που διεξήχθη από το πανεπιστήμιο του Χίλντεσχαϊμ, διαπίστωσε ότι οι αρχές του Βερολίνου είχε κάνει αποδεκτή αυτή την πρακτική για σχεδόν 30 χρόνια. Οι «ανάδοχοι» παιδοφίλοι λάμβαναν ακόμη και «τακτικό επίδομα φροντίδας»!
Ο Χέλμουτ Κέντλερ (1928-2008) κατείχε ηγετική θέση στο κέντρο εκπαιδευτικής έρευνας του Βερολίνου. Ήταν πεπεισμένος ότι η σεξουαλική επαφή μεταξύ ενηλίκων και παιδιών ήταν ακίνδυνη. Τα γραφεία παιδικής πρόνοιας του Βερολίνου και η Γερουσία «έκαναν τα στραβά μάτια» ή και ενέκριναν το «πείραμα».
Πριν από αρκετά χρόνια, δύο από τα θύματα εμφανίστηκαν και έγραψαν την ιστορία τους, και έκτοτε οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χίλντεσχαϊμ άρχισαν τις έρευνες σε αρχεία πραγματοποιώντας παράλληλα συνεντεύξεις. Αυτό που βρήκαν ήταν ένα «δίκτυο διαφόρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων», το κρατικό γραφείο πρόνοιας των νέων και η Γερουσία του Βερολίνου, στα οποία η παιδεραστία «έγινε αποδεκτή και υποστηρίχθηκε».
Ο ίδιος ο Κέντλερ ήταν σε τακτική επαφή με τα παιδιά και τους «θετούς πατέρες τους». Ποτέ δεν διώχθηκε. Όταν τα θύματά του εμφανίστηκαν, τα αδικήματα με τα οποία θα μπορούσαν να του απαγγελθούν κατηγορίες είχαν παραγραφεί. Αυτό μέχρι στιγμής έχει εμποδίσει τα θύματα να λάβουν αποζημίωση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αρκετοί από τους ανάδοχους πατέρες ήταν διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί. Μιλούν για ένα δίκτυο που περιελάμβανε υψηλόβαθμα μέλη του φημισμένου Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και της διαβόητης Σχολής Odenwald στην Έσση της Δυτικής Γερμανίας, που ήταν στο επίκεντρο ενός μεγάλου σκάνδαλου παιδεραστίας πριν από αρκετά χρόνια. Έκτοτε έκλεισε.
Η υπεύθυνη για τη νεολαία γερουσιαστής του Βερολίνου Σάντρα Σέρρες χαρακτήρισε τα ευρήματα «συγκλονιστικά και τρομακτικά».
Μια πρώτη έκθεση για το «πείραμα του Κεντλέρ» δημοσιεύθηκε το 2016 από το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Οι ερευνητές δήλωσαν τότε ότι η Γερουσία του Βερολίνου φάνηκε να μην ενδιαφέρεται να αποκαλύψει την αλήθεια. Τόσα χρόνια μετά, οι αρχές του Βερολίνου δεσμεύθηκαν να ρίξουν φως στο θέμα.