Η γυναίκα του αείμνηστου Κώστα Βουτσά, Αλίκη Κατσαβού, ήταν καλεσμένη εχθές στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, «Μεσάνυχτα» και μίλησε ανοιχτά για τη σχέση της με τον Κώστα Βουτσά αλλά και για τις δύσκολες ώρες που πέρασαν λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
O αξέχαστος Κώστας Βουτσάς ήταν ο δεύτερος σύζυγός της. Στα 29 της χρόνια χήρεψε από τον πρώτο της σύζυγο ο οποίος πέθανε από καρδιά και δεν πρόλαβε να εκπληρώσει τη μεγαλύτερη ευχή που έκανε πάντα, το να γίνει μητέρα:
«Δεν πρόλαβα να κάνω παιδί. Ο Τάκης ήταν αυτός που με έπλασε μετά τη δραματική σχολή. Δεν σκέφτηκα καθόλου αυτή την ανατροπή στη ζωή μου. Όταν πέθανε νόμιζα ότι δεν θα με απασχολούσε κανένας άλλος άνδρας. Όταν ερωτεύτηκα τον Κώστα σκέφτηκα ότι την πάτησα γιατί είχε τη φήμη του γυναικά. Είδε στα μάτια μου ότι θέλω να γίνω μάνα και μου είπε ‘εδώ είμαι εγώ για σένα’. Ένιωσα θεά, βασίλισσα του κόσμου».
Ερωτήθηκε για το τι την έκανε να ερωτευτεί τον Κώστα Βουτσά και η ίδια απάντησε:
«H διαφορά ηλικίας με τον Κώστα δεν με ξένισε ποτέ. Δεν φαινόταν για την ηλικία του. Άλλωστε δεν είχε και τόση διαφορά από τον πρώτο μου σύζυγο που είχαμε διαφορά 20 χρόνια. Στον έρωτα δεν μπορείς να εκλογικεύσεις τα πράγματα. Σε παίρνει σε πετάει κάτω. Το χιούμορ του ήταν καταλύτης. Ασκούσε πάνω μου μια γοητεία απίστευτη»
Εκτός των άλλων δεν διστάζει να μιλήσει και για την απόφασή τους να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, δεδομένου ότι ο Κώστα Βουτσάς ήταν αρκετά χρόνια μεγαλύτερος της.
«Ήθελα πάρα πολύ ένα παιδί. Αυτή η υποστήριξη του Κώστα μου έδωσε πολύ μεγάλη δύναμη. Απευθύνθηκα στην επιστήμη για να γίνω μητέρα γιατί είχα σοβαρή ενδομητρίωση, είχα αφαιρέσει μία από τις ωοθήκες μου. Στην πρώτη προσπάθεια λύγισα. Ο Κώστας ήταν δίπλα μου. Όταν έμεινα έγκυος είχα σχεδόν παραιτηθεί».
«Εγώ δέχομαι ότι για κάποιους φαίνεται παράλογο, γιατί κοιτάζουν τα νούμερα. Εγώ, όμως, κοίταξα τον άνθρωπο. Ο Κώστας δεν ήταν ένας ογδοντάρης. Δεν μπορούσα να τον μετρήσω με τα κοινά μέτρα των ανθρώπων. Ήταν έξω από τα μέτρα»
«Ήταν ο ορισμός της ζωής. Γιατί αν η ζωή ήταν πρόσωπο θα ήταν ο Κωστας Βουτσάς. Ξύπναγε με το ίδιο κέφι κάθε πρωί, το ίδιο χαμόγελο, διάθεση να αγαπήσει όλο τον κόσμο από την αρχή περισσότερο, να δημιουργήσει και να δουλέψει»
«Οι κόρες του Κώστα με αγκάλιασαν από την αρχή. Στην πορεία βέβαια μου είπαν ότι περνούσα από κάποια τεστ. Είναι πολύ καλά παιδιά και τα τρία».
Η απώλεια του ήταν αβάσταχτη για την ηθοποιό, δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα τον έχανε για πάντα. Η ίδια εξομολογείται:
«Την τελευταία φορά που μπήκε στο νοσοκομείο ήθελε να φύγει. Όταν μπόρεσε να κουνήσει τα χείλη του, το πρώτο πράγμα που είπε “θέλω να βγω γρήγορα έξω”. Αυτή ήταν η λαχτάρα του. Να ζήσει. Ακόμη και εκεί στην πιο δύσκολη στιγμή που οι γιατροί μας έλεγαν πως οι πιθανότητες είναι εναντίον μας, ο Κώστας ήταν παράδειγμα για όλους μας».
«Ένιωθα πως “είναι ο Κώστας και θα βγει”. Γιατί ο Κώστας δεν μπορούσε να πεθάνει. Ήταν ο Κώστας». Αυτή ήταν η δική της η λαχτάρα.
«Εκείνη την ημέρα το ήξερα. Φώλιαζε μέσα μου ένας φόβος απροσδιόριστος και έβλεπα ότι η κουρτίνα έπεφτε.»
Μέσα σε αυτό το τραγικό γεγονός όμως έπρεπε να φανεί δυνατή για τον μικρό τους γιο τον Φοίβο.
«Περίμενα να κοιμηθεί ο Φοίβος για να απελευθερώσω τον πόνο μου για τον Κώστα. Συμβουλεύτηκα ειδικούς για το πώς να εξηγήσω στον Φοίβο τον θάνατο του πατέρα του. Δεν καταλαβαίνει ότι ο θάνατος είναι κάτι τετελεσμένο».
«Όταν μένει ψύχραιμη η μητέρα και προσπαθεί να διατηρεί τη χαρά της ημέρας τότε το παιδί παραμένει χαρούμενο»
Ένα άλλο θέμα που έχει συζητηθεί αρκετά, είναι αυτό της κληρονομιάς. Η ίδια δήλωσε:
«Έχω πολύ καλές σχέσεις με όλα τα κορίτσια και έχω και ο Φοίβος ξεχωριστή σχέση μαζί τους. Έχουν και εκείνα τα παιδιά τους και ο Φοίβος “χτίζει” μια σχέση και με εκείνα τα παιδιά. Είμαι σε μια φάση που δεν θέλω να μιλάω καθόλου για τα κληρονομικά, γιατί είναι ένα κομμάτι που θα ήθελα να το λύσουμε εμείς έτσι αγαπημένα, όπως είμαι σίγουρη ότι μπορούμε. Ιδιωτικά. Να είναι ένα κομμάτι από όλα που θα κρατήσουμε ιδιωτικά. Νομίζω ότι δεν ενδιαφέρεται και ο κόσμος να μάθει αυτές τις λεπτομέρειες…»