Η πορνογραφία είναι ευρέως διαθέσιμη στο μεγαλύτερο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου και υπάρχει επίσης ευρεία ανησυχία για τους πιθανούς κινδύνους για την ψυχική και σεξουαλική υγεία
Ιδιαίτερη ανησυχία είναι η δυνατότητα ανάπτυξης εθισμού πορνογραφίας, δηλαδή, μια καταναγκαστική προσπάθεια για προβολή πορνογραφίας που το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει. Ωστόσο, η αντικειμενική διάγνωση ενός τέτοιου εθισμού είναι δύσκολη, καθώς εξαρτάται κυρίως από τη στάση του ατόμου απέναντι στη δική του χρήση πορνό.
Οι ερευνητές στρατολόγησαν περισσότερους από 1400 άνδρες και γυναίκες άνω των 18 ετών που αναγνώρισαν ότι είδαν την πορνογραφία τουλάχιστον μία φορά τον τελευταίο χρόνο. Περίπου τα 2/3 των ερωτηθέντων ήταν άνδρες και το άλλο τρίτο ήταν γυναίκες. Η μέση ηλικία τους ήταν 44 και τα δημογραφικά τους, όπως η φυλή και η οικογενειακή κατάσταση, ταιριάζουν περίπου με την εθνική κατανομή.
Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε τρία σύνολα ερευνών: Θρησκευτικότητα. Ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να αξιολογήσουν πόσο σημαντική ήταν η θρησκεία στη ζωή τους, πόσο συχνά προσεύχονταν και πόσο συχνά παρακολούθησαν εκκλησιαστικές υπηρεσίες.
Χρήση πορνογραφίας.
Οι ερωτηθέντες ανέφεραν τη συχνότητα προβολής της πορνογραφίας, που κυμαινόταν από μία ή δύο φορές τον τελευταίο χρόνο έως “μία ή περισσότερες φορές την ημέρα.” (Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η μέση συχνότητα που αναφέρθηκε ήταν περίπου δύο φορές το μήνα.)
Στην πραγματικότητα, τα δεδομένα δείχνουν το αντίθετο, καθώς η θρησκευτικότητα συσχετίστηκε αρνητικά με τη χρήση πορνογραφίας.
Με άλλα λόγια, οι θρησκευτικοί άνθρωποι τείνουν κατά μέσο όρο να βλέπουν λιγότερο πορνό από ό, τι τα μη θρησκευτικά άτομα.
Μια πιο προσεκτική ανάλυση των δεδομένων δείχνει ότι οι συμμετέχοντες που ανέφεραν ότι ήταν εθισμένοι στην πορνογραφία τείνουν να βλέπουν πολύ πορνό και επίσης είναι πολύ θρησκευτικοί.
Αντίθετα, οι μη θρησκευτικοί ερωτηθέντες συνήθως δεν έβλεπαν τη χρήση πορνό τους ως προβληματική, ακόμα και όταν η συχνότητα ήταν υψηλή.