Με το κλείσιμο των σχολείων, η διαχείριση των παιδιών στο σπίτι είναι μια πρόκληση. Ο Δρ Sandeep Grover, συγγραφέας της μελέτης που πραγματοποιήθηκε στο τμήμα ψυχιατρικής του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Ιατρικής Εκπαίδευσης και Έρευνας (PGIMER) δήλωσε: «Αξιολογήσαμε τα παιδιά όταν ήταν μαζί μας, αλλά, μετά την έξοδο, υπήρχε ελάχιστη επαφή. Δεν έχουμε καμία πηγή για να επικοινωνήσουμε μαζί τους, καθώς τα σχολεία δε λειτουργούν κανονικά. Μόλις αρχίσει το σχολείο, μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να τα παρακολουθήσουμε».
Οι ψυχίατροι βλέπουν την ανάγκη να συμπεριληφθούν δραστηριότητες φιλικές προς τα παιδιά στη θεραπεία. Συμβουλεύουν τη χρήση βιντεοκλήσεων για να εμπλέξουν τα παιδιά στο σχέδιο και τα παιχνίδια αυτά με τους γονείς τους. Υπάρχει το παράδειγμα ενός 8χρονου κοριτσιού, που εισήχθη στο νοσοκομείο Covid μαζί με τον πατέρα και τη γιαγιά της. Όταν έπρεπε να χωριστεί από τη μητέρα του, άρχισε να κλαίει. Ζήτησε να δει τον πατέρα της και έμαθε ότι ήταν στο ICU. Αισθανόταν τόσο πληγωμένη και την ενοχλούσε τόσο πολύ αυτό που τα δάκρυά της δεν μπορούσαν να σταματήσουν να τρέχουν.
Μέσα από καθημερινές βιντεοκλήσεις, οι γιατροί την κράτησαν απασχολημένη σε δραστηριότητες. Της έδωσαν βιβλία ζωγραφικής, μαρκαδόρους και βιβλία ιστορίας, εκτός από τα βιβλία μαθηματικών και αγγλικών που ήρθαν γι’ αυτήν. Το κορίτσι χαλάρωσε τόσο πολύ που άρχισε να ανυπομονεί για τις βιντεοκλήσεις με τον ψυχίατρο. Οι γιατροί τώρα θέλουν ψυχίατροι σε όλες τις βασικές ομάδες Covid-19, να εντάξουν αυτές τις μεθόδους ώστε να αποτρέψουν την εμφάνιση μετατραυματικής διαταραχής στρες.
Στη φαρέτρα της μάχης με τον κορωνοϊό και συγκεκριμένα όσον αφορά στην πρόληψη μετατραυματικών διαταραχών στρες σε παιδιά που εισάγονται σε θαλάμους Covid-19, οι γιατροί έχουν ακόμα ένα όπλο.