Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Atmospheric Research, αποκρυπτογράφησε το μυστήριο της μεταφοράς μικροοργανισμών σε ηπείρους μέσω «γιγαντιαίων» ατμοσφαιρικών σωματιδίων που ονομάζονται ιβηρουλίτες που θα μπορούσαν να εισπνευθούν από τον άνθρωπο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας (UGR) στην Ισπανία, αυτά τα αερολύματα δρουν σαν «όχημα εκτόξευσης» για βακτήρια και ενδέχεται να ενέχουν κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών σε όλες τις ηπείρους. Ενώ αυτά τα βιοαεροσώματα ανακαλύφθηκαν το 2008, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι ο μηχανισμός με τον οποίο τα βακτήρια εμπλέκονται στο σχηματισμό των ατμοσφαιρικών ιβηρουλιτών παραμένει άγνωστος. Στην τρέχουσα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν τις εναποθέσεις ατμοσφαιρικής σκόνης στην πόλη της Γρανάδας στην Ισπανία. Διαπίστωσαν ότι η σύνθεση αυτών των εναποθέσεων ήταν ετερογενής, αποτελούμενη κυρίως από άργιλο, χαλαζία και ανθρακικά ορυκτά και οξείδια σιδήρου σε μικρότερο βαθμό. Εκτός από αυτά τα μέταλλα, οι επιστήμονες είπαν ότι τα βακτήρια, τα πλούσια σε πυρίτιο φύκια, που ονομάζονται διάτομα, και άλλοι μονοκύτταροι οργανισμοί αποτελούν το βιολογικό συστατικό. Σύμφωνα με τη μελέτη, η σκόνη προήλθε από την έρημο Σαχάρα στη βορειοανατολική Αφρική και από τοπικά εδάφη με ενδείξεις ατμοσφαιρικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ αυτών των συστατικών και των νεφών.
Το σταγονίδιο νερού συγκολλά σωματίδια σκόνης διαφορετικών μεγεθών στο εσωτερικό του μαζί με βακτήρια σε εναιώρημα, σημείωσε η μελέτη. «Τα βακτήρια μπορούν να επιβιώσουν στους ιβηρουλίτες, επειδή παρέχουν θρεπτικό μέσο, έναν μικροβιότοπο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και προστατεύουν τα βακτήρια από την υπεριώδη ακτινοβολία», δήλωσε ο Alberto Molinero Garcia, συν-συγγραφέας της μελέτης από το UGR. “Αυτό αποδεικνύεται από τα βακτηριακά πολυμερή εξιδρώματα που, όπως και η βλεννώδης βλέννα, δρουν ως” κόλλα “μεταξύ των ορυκτών σωματιδίων, αποτρέποντας την αποσυναρμολόγηση τους και αυξάνοντας την αντίστασή τους στην ευθραυστότητα στα ταραχώδη φαινόμενα της ατμόσφαιρας”, πρόσθεσε ο Garcia. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ιβηρουλίτες βοηθούν τους μικροοργανισμούς να ταξιδεύουν σε μεγάλες ηπειρωτικές αποστάσεις σε ατμοσφαιρικά ρεύματα όπως το Sahara Air Layer (SAL). Πιστεύουν ότι αυτά τα αερολύματα μπορεί να υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, κυρίως σε περιοχές όπου η σκόνη μεταφέρεται από περιοχές ερήμου.