Ο μύθος της Δάφνης: Σεξουαλική φοβία. Ο μύθος της Δάφνης είναι μια αποτυχημένη ιστορία αγάπης μεταξύ αυτής και του θεού Απόλλωνα. Πέρα από την ίδια την ιστορία, ανάμεσα στις γραμμές περιγράφει αυτό που είναι γνωστό ως «άγχος διείσδυσης» ή φόβος για σεξ στις γυναίκες.
Κάθε φορά που συζητείται ο μύθος της Δάφνης, είναι απαραίτητο επίσης να μιλάμε για τον Απόλλωνα. Η ιστορία αυτών των δύο χαρακτήρων είναι αδιαχώριστη. Μια τέτοια ιστορία έχει επίσης χρησιμεύσει για να καθορίσει μια ψυχολογική δυσκολία: το σύμπλεγμα Daphne, που ονομάζεται επίσης άγχος διείσδυσης ή σεξουαλική φοβία.
Η Δάφνη ήταν μια νύμφη δέντρων, απόλυτα αφοσιωμένη στη φύση και το κυνήγι. Ήταν η κόρη του θεού του ποταμού και μιας νύμφης των νερών. Ήταν ένα πολύ όμορφο πλάσμα. Ο μύθος της Δάφνης λέει ότι είχε πολλούς μνηστήρες, αλλά τους απέρριψε όλους . Σκέφτηκε μόνο να περπατά ελεύθερα στη φύση. Ο πατέρας του τον ζήτησε να παντρευτεί, καθώς λαχταρούσε να έχει εγγόνια. Ωστόσο, η νύμφη δεν μοιράστηκε την ψευδαίσθηση του. Ως εκ τούτου, τον παρακάλεσε να της επιτρέψει να είναι μόνη για πάντα, όπως η θεά Άρτεμις . Ο πατέρας δέχτηκε, αλλά την προειδοποίησε ότι δεν θα ήταν εύκολο να κρατήσει τους διαφορετικούς μνηστήρες που τη συνόδευαν πάντα μακριά της.
Ο μύθος της Δάφνης έχει ερμηνευτεί ως μια ιστορία που μιλά για το φόβο κάποιων γυναικών να κάνουν σεξουαλικές σχέσεις. Δεν θέλουν να αγγίξουν κανέναν άντρα και γι ‘αυτό πολλοί αρνούνται να έχουν τη δυνατότητα να έχουν σύντροφο. Το σύμπλεγμα Daphne αναφέρεται όταν υπάρχει ένα τέτοιο πρότυπο συμπεριφοράς. Αυτό οφείλεται γενικά στην ακατάλληλη σεξουαλική εκπαίδευση που γίνεται πολύ περιοριστική . Είναι επίσης πιθανό ότι υπάρχουν εμπειρίες κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία ή λανθασμένες πεποιθήσεις σχετικά με τη σεξουαλικότητα. Όπως στον μύθο της Δάφνης, θέλουν να είναι ενιαίοι για πάντα.