Εν μέσω πανδημίας η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να έχει πολύ χαμηλότερες επενδύσεις, ασθενή συμμετοχή στην αγορά εργασίας και υψηλή ανεργία, όπως και χαμηλή παραγωγικότητα.
Διεθνείς οργανισμοί, οίκοι αξιολόγησης, αλλά και δεξαμενές σκέψεις όπως το ΙΟΒΕ , διαρκώς επισημαίνουν πως οι κρίσιμες περιοχές ενδιαφέροντος είναι πολλές, αλλά οι πλέον σημαντικές κυρίως τρεις.
Πρώτον, ο σταδιακός μετασχηματισμός της οικονομίας με στροφή προς εξαγώγιμα προϊόντα και υπηρεσίες και η ενίσχυση των παραγωγικών επενδύσεων και της καινοτομίας. Στη διαδικασία αυτή, σημαντική είναι η προσέλευση ξένων επενδύσεων, η μεγέθυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η ποιοτική αναβάθμιση του προϊόντος τους, και η διασύνδεση της έρευνας με την παραγωγή.
Δεύτερον, η ενίσχυση της εργασίας και των εισοδήματών από αυτή. Προϋπόθεση είναι η μείωση του φορολογικού και ασφαλιστικού βάρους, η σταδιακή αλλά αποφασιστική μεταφορά πόρων από την άτυπη στην επίσημη οικονομία και ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Τρίτον, η ενίσχυση της εγχώριας κεφαλαιαγοράς, όπως και του πλαισίου εταιρικής διακυβέρνησης και επίλυσης νομικών διαφορών για θέματα που αφορούν τις επιχειρήσεις, καθώς και η ταχύτερη διευθέτηση προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ώστε να ενισχυθεί η παραγωγική βάση.
Κατά τους αναλυτές η πρόοδος στις παραπάνω πτυχές της οικονομίας, είναι προϋπόθεση ώστε να εκμεταλλευθεί το κύμα ανάκαμψης που αναμένεται να ακολουθήσει την πανδημία και να μην κυριαρχήσουν, ή ακόμη και να ενισχυθούν, τα υπόγεια ρεύματα της οικονομίας, που εκφράζονται από εσωστρεφή παραγωγή, αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση και χαμηλή ανταγωνιστικότητα.
Μάλιστα, πρέπει να λάβει χώρα σε συνθήκες που θα αντιστρέφουν τα τρέχοντα δημοσιονομικά ελλείματα, ώστε να υπάρχει αξιόπιστη πορεία της οικονομίας, που είναι προϋπόθεση και για την ανάπτυξή της.