Σκλήρυνση κατά πλάκας θεραπεία: Τρεις μεγάλες ομάδες φαρμάκων


Γράφει για το www.healthweb.gr ο κ. Μιχάλης Κοσμίδης Νευρολόγος -Συνεργάτης, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.

Στην Ελλάδα υπολογίζεται οτι πάσχουν περισσότεροι από 21 χιλιάδες. Η Σκλήρυνση κατά πλάκας  ( ΣΚΠ) παρουσιάζεται σε παιδιά και ενήλικες με ορισμένους κλινικούς υποτύπους, το κλινικά απομονωμένο σύνδρομο (Clinically isolated syndrome) που συχνά αποτελεί και το πρώτο επεισόδιο.

Μιχάλης Κοσμίδης

Στην συνέχεια υπάρχουν και οι εξής υπότυποι    :

  •           ΣΚΠ με εξάρσεις και υφέσεις (Relapsing- remitting)
  •           Δευτερογενώς προϊούσα ΣΚΠ (Secondary progressive)
  •           Πρωτοπαθώς προϊούσα ΣΚΠ (Primary progressive)

H Σκλήρυνση κατά πλάκας προσβάλλει περίπου δυο φορές συχνότερα τις γυναίκες από τους άνδρες και η μέση ηλικία εμφάνισης είναι 23.5 (γυναίκες) και 30 (άνδρες) αντίστοιχα.Η πρώτη υποδόρια ενέσιμη θεραπεία  για την ΣΚΠ έλαβε έγκριση το 1993 και άλλαξε για πάντα την δραματική πορεία αυτού νοσήματος.

Σήμερα διαθέτουμε τρεις μεγάλες ομάδες φαρμάκων:

  • Μονοκλωνικά αντισώματα – Natalizumab, Ocrelizumab, Rituximab, Ofatunumab και Alemtuzumab. Τα φάρμακα αυτά είναι για τις πιο επιθετικές μορφές της νόσου με ένα ορισμένο ρίσκο εμφάνισης λοιμώξεων. Αξίζει να αναφερθεί οτι το Ocrelizumab έχει επίσημη ένδειξη για τις περισσότερες μορφές της ΣΚΠ. Το Ofatunumab έχει τον ίδιο μηχανισμό δράσης με το Ocrelizumab αλλά για πρώτη φορἀ μπορεί να γίνεται με υποδόρια ένεση από τον ίδιο τον ασθενή.
  • Θεραπείες από του στόματος – Fumaric acid, Fingolimod, Siponimod, Teriflunomide και Cladribine. Δυο σημαντικά  πλεονεκτηματα για τους ασθενείς είναι η αποφυγή των ενέσεων και των εγχύσεων των φαρμακων στο νοσοκομείο. To Fingolimod ήταν το πρώτο που εγκρίθηκε (2010) σε αυτή την κατηγορία και δρα εμποδίζοντας  την μετακίνηση των Τ-λεμφοκυττάρων σε εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό. Η Cladribine χορηγείται σε δυο ετήσιους κύκλους. Κάθε κύκλος χωρίζεται σε δυο διαστήματα των τεσσάρων με πέντε ημερών που χωρίζονται μεταξύ τους από τέσσερις εβδομάδες. Η Cladribine είναι πολύ καλά ανεκτή  και αποτελεσματική καταστέλλοντας τα B-λεμφοκύτταρα και ειδικότερα τα κύτταρα μνήμης (memory B cells) που έχουν σχέση με την φλεγμονή του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.
  • Ενέσιμα (υποδόρια και ενδομυικά) –  Iντερφερόνες β-1a και β-1β και Glatiramer acetate. Αυτά είναι τα πρώτα φάρμακα που εγκρίθηκαν για την ΣΚΠ, είναι τα πιο ασφαλή αλλά υστερούν σε αποτελεσματικότητα.

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ