Δήμητρα Γρίβα-Ποιήτρια -Ζωγράφος
Πόσο σημαντική, πόσο απλή λέξη και την έχουμε ξεχάσει. Λένε ότι όταν αγκαλιάζουμε κάποιον πραγματικά, κερδίζουμε μια μέρα ζωής.
Για εμένα κερδίζουμε περισσότερες . Κερδίζουμε ένα μαγικό συναίσθημα μια ένωση που δεν θες να φύγεις από εκεί σαν μια γλυκιά φωλίτσα που σου δίνει χαρά προστασία αφοσίωση.
Είναι μια ανταλλαγή ενέργειας που σου δίνει τόση ευτυχία και ασφάλεια που δεν μπορείς να αντισταθείς.
Βέβαια στις μέρες μας την ξεχάσαμε και αυτή.
Η αγκαλιά ξεχάστηκε με το εφήμερο πάθος.
Ξεχάσαμε να ξαπλώνουμε και να κουλουριαζόμαστε ο ένας με τον άλλο, ξεχάσαμε ότι αγκαλιά ,η αγάπη, ο έρωτας το πάθος και το φιλί πάνε μαζί.
Θέλει ψυχή για να αγκαλιάσεις και αποθέματα αγάπης
Θέλει χειρισμό θέλει τρόπο να εισβάλλεις μέσα στα απόκρυφα του καθενός.
Άλλα ας επιμείνουμε και όλα διορθώνονται, στα δύσκολα στα εύκολα
Αρκεί μια αγκαλιά.
Κι η σφραγίδα του πάθους χρωμάτισε ανεξίτηλα κάθε εκατοστό του κορμιού μου. Κι ήσουν εσύ που με κοιτούσες στα μάτια και μου μιλούσες όπως κανένας άλλος.
Σε ένα λεπτό με καθήλωσες σε όνειρα που ήταν ξεχασμένα, σε όνειρα που πίστευα ότι θα μείνουν σκέψεις.
Κι όλο αυτό με γοήτευε μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο σαν ένεση ζωής. Έλξη και οικειότητα, αγκαλιά και σιγουριά μαζεύτηκαν όλα μαζί και γέννησαν αγάπη.
Όχι από αυτές τις τυπικές απ’ τις άλλες που τις βαπτίζεις “κάρμα” που χαίρεσαι την ομορφιά της ένωσης σε σάρκα μια.