Δίκη Λούνα Παρκ: Το σκεπτικό της απόφασης για τους δύο κατηγορουμένους
Σε ποινή φυλάκισης 5 ετών και τεσσάρων μηνών, μετατρέψιμη προς πέντε ευρώ ημερησίως, καταδικάστηκαν από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι για την υπόθεση του θανάτου ενός 13χρονου αγοριού και τον τραυματισμό της αδελφή του σε υπαίθριο λούνα παρκ στο Ελληνικό τον Απρίλιο του 2014.
Το δικαστήριο αναγνώρισε στον Ιταλό συντηρητής των παιχνιδιών και τον Έλληνα διαχειριστή του λούνα παρκ, το ελαφρυντικό του σύννομου πρότερου βίου. Οι δύο κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι όπως και πρωτοδίκως για ανθρωποκτονία από αμελεια (ενσυνείδητη) και σωματική βλάβη εξ αμελείας από υπόχρεο.
Οι καταθέσεις των γονιών
«Εκείνη την ημέρα γυρίζαμε σπίτι και μας είπαν τα παιδιά περνώντας από το λούνα παρκ «να μπούμε να παίξουμε και εμείς». Πήραμε εισιτήρια, μας πήρε ένας Πακιστανός, ο οποίος τους είπε να βγάλουν τα παπούτσια, πήρε ένα σχοινάκι, τράβηξε τον κύλινδρο και μπήκαν μέσα τα παιδιά. Ήταν διαφανές, τα βλέπαμε. Ξεκίνησε το παιχνίδι, το άφησε να πάει πιο μέσα στην πισίνα. Εκείνη την ώρα, εγώ έβγαζα φωτογραφία, όταν πήγα να το αλλάξω σε βίντεο, ακούω τη γυναίκα μου να μου φωνάζει «Μιχάλη αέρας τα παιδιά. Όπως τα φύσηξε αέρας, τα σήκωσε και έκανε ένα γαμα, σηκώθηκε ο κύλινδρος στα οκτώ με δέκα μέτρα, δεν υπήρχε περιστροφή, δεν υπήρχε κάτι αναπάντεχο, άκουσα τον Βασίλη να λέει στην αδελφή του «κρατήσου», την κράτησε ο Βασίλης να μην πέσει (κλαίγοντας)» περιέγραψε ο πατριός του 13χρονου αγοριού.
Και συμπλήρωσε: «ήταν μία ριπή στην ουσία, δεν ήταν ανεμοστρόβιλος, ούτε κάτι φοβερό.Χτυπάει η μπάλα στο δίπλα παιχνίδι, το καρουζέλ, βγάζω την κόρη μου, την βλέπω με κλειστά μάτια, εκεί τα είδα όλα, νόμιζα ότι πέθανε και η σύζυγος μου, τον γιο μου.Είμασταν μόνοι μας και μετά μαζεύτηκε κόσμος, λέω σε ένα γείτονα, κράτα την πάω να δω τι έγινε με γιο μου. Πάω στο Βασίλη κοιτάω, εκεί μηδένισαν όλα, πήρα τηλέφωνο 166, ήρθαν στα 15 με 20 λεπτά».
Συγκλονιστική ήταν και η κατάθεση της μητέρας του 13χρονου αγοριού, που περιέγραψε στο δικαστήριο όσα συνέβησαν: «Ξαφνικά φωνάζω στο σύζυγο Μιχάλη ένας αέρας και βλέπω την μπάλα να σηκώνεται ψηλά. Έφυγε κάθετα λοξά και μετά έκανε πορεία ευθεία. Δεν στριφογύρισε καθόλου.Εκεί ήταν θανάσιμος τραυματισμός του παιδιού. όταν τον βγάλανε δεν είχε καν αισθήσεις, είχε γυρίσει η γλώσσα του. Η κόρη μου είναι καλά σήμερα. Άκουσα τον μικρό που είπε στηνκόρη μου «πρόσεξε, κρατήσου, μην πέσεις». Είμαι κάθετη ότι πρέπει να είχαν ληφθεί μέτρα. Παρόμοια παιχνίδια έχουν δίκτυ ασφαλείας. Δε θα το σήκωνε σε τέτοιο ύψος. Δεν είχε καθόλου αέρα. Είχε ήλιο αρχικά».
Πρόταση εισαγγελέα: «Είχε ευθύνη ο Δήμος»
Την ενοχή των κατηγορουμένων οπως και πρωτόδικα ζήτησε η εισαγγελέας, επισημαίνοντας όμως τις τεράστιες ευθύνες του οικείου Δήμου, αναφέροντας «προέκυψε ότι για το παρόν ατύχημα τεράστιες προκύπτουν οι ευθύνες του Δήμου, ο οποίος με πλήρης ασυνειδησία κας αδιαφορία παραχωρησε την έκταση προς μίσθωμα και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να εισπράττει το μίσθωμα».
Τεράστιες χαρακτήρισε η εισαγγελέας ωστόσο και τις ευθύνες των δύο κατηγορουμένων, αναφέροντας ότι επαφίονταν μόνο στην στην «τύχη». «Ειπώθηκε πως εαν δεν ήταν καλές οι καιρικές συνθήκες, δεν θα το λειτουργούσαν, προέκυψαν οι ελλειψεις, ήταν ατελείς ακόμα και οι ηλεκτρολογικές καταστάσεις. Ανάλογα παιχνίδια πρέπει να δένονται και εξάλλου τι σημαίνει να λειτουργεί ένα παιχνίδι εάν δεν είναι ασφαλές; Εκτός από τις συνέπειες στα παιδιά έχει και στους ίδιους. Και από λόγους συμφέροντος θα έπρεπε να φροντίζουν να υπάρχουν μέτρα ασφαλειας. Προκύπτουν ευθύνες των δύο κατηγορουμένων για ανθρωποκτονία από αμελεια εν συνειδήση καθώς όφειλαν και εδύναντο να λάβουν τα μέτρα ασφαλείας που έπρεπε και το άφηναν εντελώς στην τύχη και σωματική βλάβη εξ αμελείας από υπόχρεο».