Τα φρούτα περιέχουν γενικά σημαντικές ποσότητες σύνθετων υδατανθράκων ή αμύλου, μόνο όταν είναι νεαρά. Σχεδόν όλο αυτό το άμυλο μετατρέπεται σε ζάχαρη καθώς ωριμάζουν, γι’ αυτό και τα ώριμα φρούτα είναι πιο γλυκά.
- Πεπόνια
Τα πεπόνια σταματούν να ωριμάζουν μόλις μαζευτούν, πράγμα που σημαίνει ότι ένα σφιχτό και άγευστο πεπόνι πιθανότατα συγκομίστηκε πολύ νωρίς. Όπως τα περισσότερα είδη φρούτων, τα ώριμα πεπόνια δεν περιέχουν ουσιαστικά άμυλο. Μια μερίδα – 1 φλιτζάνι πεπόνι κομμένο σε κύβους – έχει περίπου 50 θερμίδες και 13 γραμμάρια εύπεπτους υδατάνθρακες. Περίπου το 96 τοις εκατό αυτών των υδατανθράκων προέρχονται από τα απλά σάκχαρα: σακχαρόζη, φρουκτόζη και γλυκόζη, σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ.
- Μούρα
Τα μούρα είναι ένα άλλο φρούτο που πρέπει να ωριμάσει πλήρως πριν τη συγκομιδή του. Αν και τα βατόμουρα περιέχουν αμελητέα ποσότητα αμύλου, περίπου το 70 τοις εκατό των υδατανθράκων -και των θερμίδων τους- προέρχονται από απλούς υδατάνθρακες. Οι φράουλες και τα σμέουρα είναι επίσης ουσιαστικά χωρίς άμυλο.
- Εσπεριδοειδή
Δεν θα πάρετε σημαντική ποσότητα αμύλου από πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρέιπφρουτ, λεμόνια ή οποιαδήποτε άλλη ποικιλία εσπεριδοειδών. Αν και τα εσπεριδοειδή παράγουν ζάχαρη καθώς ωριμάζουν στο δέντρο, ορισμένα είδη είναι εγγενώς πιο όξινα. Περίπου το 80 τοις εκατό των θερμίδων που παρέχει ένα μανταρίνι προέρχεται από απλά σάκχαρα, κυρίως με τη μορφή σακχαρόζης. Σύμφωνα με το USDA, τα μανταρίνια έχουν 0 γραμμάρια αμύλου.
- Πυρηνόκαρπα φρούτα
Τα πυρηνόκαρπα φρούτα όπως τα βερίκοκα, τα νεκταρίνια, τα ροδάκινα, τα δαμάσκηνα και τα κεράσια περιέχουν επίσης λίγο έως καθόλου άμυλο όταν είναι ώριμα. Αυτά τα φρούτα γενικά δεν αναπτύσσουν περισσότερη ζάχαρη μετά τη συγκομιδή τους, αλλά γίνονται πιο μαλακά και πιο ζουμερά όταν αφήνονται σε θερμοκρασία δωματίου. Η ζάχαρη αντιπροσωπεύει σχεδόν το 90 τοις εκατό των θερμίδων που παρέχονται από ένα ώριμο ροδάκινο και περισσότερο από το 80 τοις εκατό των θερμίδων που λαμβάνονται από τα κεράσια. Και τα δύο φρούτα είναι χωρίς άμυλο, σύμφωνα με το USDA.
Με εξαίρεση τις μπανάνες, η συντριπτική πλειοψηφία των φρούτων που καταναλώνονται συνήθως χαρακτηρίζονται ως μη αμυλούχα. Αν και οι μπανάνες εξακολουθούν να αντλούν περισσότερο από το 50 τοις εκατό των θερμίδων τους από απλά σάκχαρα, σχεδόν το 25 τοις εκατό των θερμίδων τους προέρχεται από άμυλο. Τα λαχανικά και τα δημητριακά είναι από τις πιο σημαντικές πηγές αμύλου. Ορισμένα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των μπιζελιών και των καρότων, είναι πιο γλυκά όταν είναι πιο φρέσκα. Σε αντίθεση με τα περισσότερα φρούτα, οι υδατάνθρακες σε αυτά τα τρόφιμα μετατρέπονται από ζάχαρη σε άμυλο καθώς ωριμάζουν.