Ο καρκίνος αποτελεί σήμερα ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας στις αναπτυγμένες χώρες, με τις στατιστικές να δείχνουν ότι αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Βέβαια με τον όρο «καρκίνος» δεν περιγράφεται μία ασθένεια αλλά μια ομάδα νοσημάτων, που η αιτία τους βρίσκεται σε κυτταρικό επίπεδο. Ο όρος αναφέρεται στην υπερβολική, χωρίς προγραμματισμό, ανάπτυξη κυττάρων του οργανισμού, που ήταν φυσιολογικά μέχρι τη στιγμή έναρξης της διαδικασίας καρκινογένεσης. Οργανικά λοιπόν ο καρκίνος είναι μία ασθένεια των κυττάρων.
Σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα στο σώμα μας, τα οποία αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν διότι συνεχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας μάζας κυττάρων, που ονομάζεται όγκος. Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.
«Νονός» του καρκίνου ο Ιπποκράτης
Ο πρώτος που ονόμασε τη συγκεκριμένη ασθένεια «καρκίνο» ήταν ο Ιπποκράτης. Ο Πατέρας της Ιατρικής χρησιμοποίησε τους όρους «καρκίνος» και «καρκίνωμα» για να περιγράψει διάφορους όγκους που εμφάνιζαν εσωτερικά ή εξωτερικά έλκη και διογκώσεις. Τους παρομοίωσε δηλαδή με καβούρια (καρκίνοι στα αρχαία ελληνικά), καθώς οι ακτινωτές μεταστάσεις των καρκινικών κυττάρων μοιάζουν με τη μορφή που έχουν τα πόδια και οι δαγκάνες του καβουριού.
Εξ’ όσων γνωρίζω από την Ιστορία της Ιατρικής, ο “νονός” της λέξης καρκίνος στον άνθρωπο, είναι ο αλεξανδρινός γιατρός Γαληνός και όχι ο Ιπποκράτης και προέκυψε από την ψηλάφηση μαστού μίας άτυχης γυναίκας …