La Casa de Papel: “Ανέβηκαν” τα τελευταία επεισόδια της συναρπαστικής σειράς αναμένοντας ρεκόρ προβολών [trailer]


4 χρόνια γεμάτα μεθοδικότητα και σχεδιασμό, εκρήξεις, έρωτες, ληστείες αλλά και αντικαπιταλιστική αλληγορία τελειώνουν την Παρασκευή με την κυκλοφορία των τελευταίων πέντε επεισοδίων της ισπανικής σειράς La Casa de Papel του Netflix. Η δραματική σειρά είναι επίσης γνωστή ως Money Heist και ακολουθεί τις περιπέτειες ενός αναπόφευκτα ετερόκλητου συνεργείου ληστών που ντύνονται με κόκκινες φόρμες και μάσκες του Salvador Dalí για να λεηλατήσουν το Βασιλικό Νομισματοκοπείο και μετά την Τράπεζα της Ισπανίας. Οπλισμένοι με κότσια, παράπονα, δαιδαλώδη σχέδια και περίεργα βαριά πολυβόλα, οι ληστές ληστεύουν, ερωτεύονται, τσακώνονται, παίζουν τη γάτα με το ποντίκι με την αστυνομία και κάπως γίνονται αγαπητοί σε ένα κοινόπου έχει μπουχτίσει τη διαφθορά. Ένα παγκόσμιο φαινόμενο και η πιο δημοφιλής μη αγγλόφωνη σειρά της πλατφόρμας.

Η διεθνής αναγνώριση του La Casa de Papel

Εκτός από το διεθνές βραβείο Emmy για την καλύτερη δραματική σειρά για το 2018, το La Casa de Papel έχει διαφημιστεί ως κοινωνικοοικονομικός μύθος για την εποχή μας και έχει χρησιμεύσει ως έμπνευση σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρά την επιτυχία του, ωστόσο, ακόμη και ο δημιουργός του δυσκολεύεται να εντοπίσει την απήχησή του. “Είναι πολύ περίπλοκο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πραγματικά τι πρόκειται να συμβεί – απλά κοιτάξτε το Squid Game”, λέει ο Álex Pina. “Αλλά νομίζω ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που το εξηγούν: έχεις πολύ καθαρή ψυχαγωγία σε συνδυασμό με χαρακτήρες των οποίων οι προσωπικές και συναισθηματικές σχέσεις είναι σχεδόν εξίσου σημαντικές με την ίδια τη ληστεία. Και η ληστεία λειτουργεί σαν ποδοσφαιρικός αγώνας γιατί δύο ομάδες παίζουν και η μία πρέπει να κερδίσει και η άλλη να χάσει. Θέλετε πραγματικά να μάθετε πώς θα τελειώσει: θα βγάλουν το χρυσό από την Τράπεζα της Ισπανίας ή όχι;”.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε ένας πραγματικός σκεπτικισμός για όλα τα ιδρύματα, τις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Το κοινωνικό και πολιτικό σκηνικό της σειράς μπορεί να ήταν ελκυστικό στο κοινό που ζούσε σε δύσκολους καιρούς στην Ισπανία, τη Λατινική Αμερική και τον αραβικό κόσμο. Ωστόσο, μεγάλο μέρος της επιτυχίας της σειρά πρέπει να αποδοθεί και στον αφηγηματικό ρυθμό που ακολουθεί, καθώς και στην μετάδοση από στόμα σε στόμα αλλά και στον σχεδιασμό του. Είναι μια πολύ οπτική παράσταση με τη δική της εικονογραφία. Αναδύεται στο μενού του Netflix και αμέσως βλέπεις τις μάσκες του Νταλί και τις κόκκινες φόρμες και σε τραβούν. Το La Casa de Papel έφτασε επίσης σε μια εποχή που οι θεατές άρχισαν να ξεφεύγουν από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές σειρές φαντασίας και το μάλλινο σκανδιναβικό νουάρ.

 

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ