Γονείς παιδιά φυλή: Ποια είναι η καλύτερη ηλικία για συζητήσεις με τα παιδιά περί φυλετικών χαρακτηριστικών;


Αναρωτιέστε ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσετε συζητήσεις σε σχέση με τη φυλή με τα παιδιά σας; Υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση ως προς αυτή την απάντηση. Πολλοί γονείς τείνουν να καθυστερούν τέτοιες συζητήσεις ή τις αγνοούν επιδεικτικά, βάζοντας το θέμα στο ντουλάπι και πετώντας μακριά το κλειδί. Εάν το παιδί σας μπορεί να συνομιλήσει μαζί σας, όμως, είναι αρκετά μεγάλο για να αρχίσει να συζητά για τη φυλή. Ήδη από την προσχολική ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να δείχνουν αυτό που ονομάζεται ευνοιοκρατία φυλετικής ομάδας. Ακριβώς επειδή δεν έχετε ακούσει το παιδί σας να λέει κάτι που θυμίζει προκατάληψη, δεν σημαίνει ότι αυτές οι στάσεις δεν διαμορφώνονται. Τα παιδιά δεν έχουν ανοσία στα καθημερινά σήματα που παρατηρούν στον κόσμο, τα οποία σήματα δείχνουν ότι ορισμένα παιδιά πρέπει να εκτιμώνται έναντι άλλων.

Ποιοι διαμορφώνουν την κοινωνικοποίηση και την ανάπτυξη ιδεοληψιών στο παιδί;

Οι γονείς (και οι συνομήλικοι) αποτελούν σημαντική πηγή των διαδικασιών κοινωνικοποίησης των παιδιών. Τα μηνύματα που στέλνουν οι γονείς στα παιδιά τους καθημερινά θα τα βοηθήσουν να καταλάβουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να εκτιμούν, ποιον πρέπει και ποιον δεν πρέπει και πώς να κατανοήσουν τον κοινωνικό τους κόσμο. Εάν τα παιδιά εκτίθενται σε προκατειλημμένες πληροφορίες μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των συνομηλίκων τους ή της τάξης, οι γονείς τους μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτήν την αφήγηση μιλώντας στα παιδιά τους για την ιστορία και την ύπαρξη του ρατσισμού σε αυτή τη χώρα, την κοινωνική κατασκευή της φυλής και τις συστημικές προκαταλήψεις που συμβάλλουν στη φυλετική ανισότητα.

Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ορισμένοι λευκοί γονείς μπορεί να αισθάνονται ότι δεν είναι προετοιμασμένοι για τέτοιου είδους συζητήσεις ή ότι θα μπερδέψουν τα πράγματα αν επιχειρήσουν να μιλήσουν στα παιδιά τους για τη φυλετική ανισότητα. Από έρευνες, ωστόσο, έχει διαπιστωθεί ότι οι λευκοί γονείς επιλέγουν να υιοθετήσουν μια παθητική προσέγγιση σε αυτές τις συζητήσεις, περιμένοντας απλώς να το αναδείξει το παιδί τους. Μερικοί έχουν επίσης εκφράσει ότι δεν πιστεύουν ότι αυτά τα θέματα είναι ιδιαίτερα σχετικά με τη ζωή τους. Άλλοι έχουν εκφράσει την επιθυμία να προστατεύσουν τα παιδιά τους από την πραγματικότητα του ρατσισμού. Δηλαδή, πιστεύουν ότι είναι πολύ νέοι για να μάθουν για τον ρατσισμό και ανησυχούν για το άγχος που μπορεί να προκαλέσει.

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ