Διεθνής επιστημονική ομάδα ανακάλυψε ότι μια αντιοξειδωτική ουσία είναι αποτελεσματική κατά της οστεοαρθρίτιδας. Η οστεοαρθρίτιδα είναι ίσως η πιο συνηθισμένη μορφή αρθρίτιδας και η οποία χαρακτηρίζεται ως εκφυλιστική πάθηση, καθώς παρατηρείται επιδείνωση της δομής ή της λειτουργίας του ιστού. Ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα βιώνουν καταστροφή του χόνδρου τους που λειτουργεί ως “μαξιλάρι” μεταξύ των αρθρώσεων. Ο χόνδρος παράγει το αρθρικό υγρό για να έχουμε κίνηση χωρίς τριβές, και δυστυχώς έχει μικρή αναγεννησιακή ικανότητα σε περίπτωση τραυματισμού.
Η οστεοαρθρίτιδα ως γνωστόν συντελεί στην απώλεια οστών και χόνδρου και αποτελεί τη συχνότερη πάθηση μεταξύ των ηλικιωμένων. Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία και οι αγωγές, φαρμακευτικές κυρίως έχουν ως στόχο τη μείωση της φλεγμονής.
Ομάδα ειδικών από το Βέλγιο και την Ολλανδία, μελέτησαν δείγματα ιστών από πάσχοντες και ανακάλυψαν μειωμένα επίπεδα της πρωτεΐνης ANP32A. Στη συνέχεια εξέτασαν τον ρόλο που παίζει η πρωτεΐνη στο σώμα και το γενετικό προφίλ της έδειξε ότι η ANP32A εμπλέκεται στην παρακολούθηση των επιπέδων του ενζύμου AMT.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα επίπεδα προσαρμόζονται ώστε να ανταποκρίνονται στο οξειδωτικό στρες στα κύτταρα του χόνδρου και τα χαμηλά επίπεδα συντελούν σε αυξημένο στρες. Αυτό σημαίνει ότι η τεχνητή ενίσχυση των επιπέδων της ANP32A μπορεί να προλάβει την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας.
Βάσει αυτών των παρατηρήσεων οι επιστήμονες χορήγησαν το αντιοξειδωτικό Ν-ακετυλ-κυστεΐνη (NAC) σε ποντίκια με οστεοαρθρίτιδα, που είχαν τροποποιηθεί γενετικά να μην παράγουν ANP32A.
Η Ν-ακετυλ-κυστεΐνη (NAC) επί του παρόντος χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας σε άτομα με εμφύσημα, κυστική ίνωση, φυματίωση, βρογχίτιδα και άλλες πνευμονικές παθήσεις. Οι ειδικοί παρατήρησαν ότι τα τρωκτικά που έλαβαν NAC μέσω του νερού που έπιναν είχαν τελικά μειωμένη οστική απώλεια και χόνδρο, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.
Σπεύδουν πάντως να σημειώσουν ότι υπάρχουν διαφορές στη φυσιολογία μεταξύ ανθρώπων και ποντικιών και είναι απίθανο η χορήγηση NAC σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα να είναι εξίσου αποτελεσματική, αλλά σκοπεύουν να συνεχίσουν την έρευνα ώστε να δουν αν μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή της ANP32A στους ασθενείς, και επομένως να εμποδίσουν την εξέλιξη της εκφυλιστικής πάθησης.
Σε τι διαφέρει η ρευματοειδής αρθρίτιδα από την οστεοαρθρίτιδα;
Με τον όρο αρθρίτιδα αναφερόμαστε στην πάθηση που προκαλεί φλεγμονές στις αρθρώσεις. Υπάρχουν δύο πολύ γνωστές περιπτώσεις αρθρίτιδας οι οποίες ταλαιπωρούν μεγάλο αριθμό ασθενών και που συχνά αλλά εσφαλμένα ταυτίζονται μεταξύ τους. Η πρώτη περίπτωση είναι η οστεοαρθρίτιδα και η δεύτερη η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα η οποία είναι αυτοάνοσο νόσημα, είναι χρόνια πάθηση η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα, βλάβη στις αρθρώσεις ενώ μπορεί να επιφέρει περιορισμένη κίνηση και λειτουργία στις πληγείσες αρθρώσεις. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση, όμως οι μικρές αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών φαίνεται πως επηρεάζονται περισσότερο. Επιπλέον, η φλεγμονή που αναπτύσσεται μπορεί να επηρεάσει ζωτικές λειτουργίες όπως η όραση, η αναπνευστική και η καρδιακή λειτουργία.
Τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας έχουν άμεση εμφάνιση και εξέλιξη σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας αναπτύσσονται αργά και επιδεινώνονται σταδιακά για πολλά χρόνια.