Ερώτηση 43 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ: «Καθυστερήσεις στις απαραίτητες ιατροδικαστικές εξετάσεις και ανακριτικές διαδικασίες για τα θύματα βιασμών».
Eρώτηση προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Υγείας κατέθεσαν 43 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία με πρωτοβουλία της βουλευτή Νοτίου Τομέα Αθηνών Ραλλίας Χρηστίδου και θέμα: «Καθυστερήσεις στις απαραίτητες ιατροδικαστικές εξετάσεις και ανακριτικές διαδικασίες για τα θύματα βιασμών».
Οι βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επισημαίνουν:
- τα περιστατικά βίας κατά γυναικών όχι μόνο πληθαίνουν αλλά δεν τυγχάνουν σωστής και έγκαιρης αντιμετώπισης από την Πολιτεία.
- Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κοπέλας που κατήγγειλε τον ομαδικό βιασμό της στη Θεσσαλονίκη. Όπως αναφέρει σε συνέντευξή της, χρειάστηκε να περιμένει 3 ολόκληρες ημέρες μετά την καταγγελία της για να εξεταστεί από ιατροδικαστή και να ακολουθηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία.
- Ο λόγος ήταν ότι μεσολάβησε σαββατοκύριακο, και, καθώς οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες δεν εργάζονται κανονικά σαββατοκύριακα και απογεύματα, δεν εκλήθη επειγόντως ιατροδικαστής προκειμένου να την εξετάσει.
- Η καθυστέρηση είχε όπως ήταν επόμενο σημαντική επιβάρυνση στην ψυχολογία της καθώς σε αναμονή της ιατροδικαστικής εξέτασης δεν επιτρεπόταν ούτε να πλυθεί, ενώ με την πάροδο του χρόνου τα στοιχεία που μπορεί να λάβει ένας ιατροδικαστής για μια τέτοια περίπτωση ενδέχεται να αλλοιωθούν
- Απορίες δημιουργεί και το γεγονός ότι οι τοξικολογικές εξετάσεις της 24χρονης στάλθηκαν στην Ελβετία και δεν έγιναν σε κάποιο εργαστήριο στην Ελλάδα.
- Η δε κατάθεσή της για το βιασμό ελήφθη 14 ολόκληρες ημέρες μετά την καταγγελία στην οποία προέβη.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Τι προτίθεστε να κάνετε για να υπάρχει εφημερεύων ιατροδικαστής όποτε υπάρχει επείγουσα ανάγκη για τις υπηρεσίες του; Τι γίνεται ή τι πρέπει να γίνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα και στην επαρχία, όπου δεν υπάρχουν Ιατροδικαστικές υπηρεσίες;
2. Πώς συντονίζονται οι τρεις φορείς που παρέχουν ιατροδικαστικό έργο στη χώρα (Πανεπιστήμια, Ιατροδικαστικές Υπηρεσίες και Ιατροδικαστές του ΕΣΥ);
3. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν εφαρμόστηκαν όσα προβλέπει ο κανονισμός του Ν. 3772/2009 , ΦΕΚ Α΄112/10.07.2009, αρ.9, σύμφωνα με τον οποίο: «oι ιατροδικαστές … υποχρεούνται, εφόσον επιβάλλεται από τις συνθήκες, να εκτελούν ιατροδικαστικές πράξεις και πέραν του ισχύοντος ωραρίου λειτουργίας των υπηρεσιών, καθώς και σε μη εργάσιμες ημέρες»;
4. Για ποιο λόγο οι τοξικολογικές εξετάσεις της 24χρονης στάλθηκαν στην Ελβετία και μάλιστα με σημαντική καθυστέρηση; Δεν υπάρχει αντίστοιχο εργαστήριο που να μπορεί να κάνει αυτές τις εξετάσεις στην Ελλάδα;
5. Η καθυστέρηση στην διενέργεια των ιατροδικαστικών και των τοξικολογικών εξετάσεων τι συνέπειες ενδέχεται να έχει στην υπόθεση; Υπάρχει κίνδυνος αλλοίωσης ή και απώλειας σημαντικών στοιχείων;
6. Τι προτίθεστε να κάνετε ώστε οι διαδικασίες σε περιπτώσεις κακοποίησης να προχωρούν χωρίς καθυστερήσεις και να μην επαναθυματοποιούνται τα θύματα και να αποθαρρύνονται όσες/όσοι σκέπτονται να βγουν και να μιλήσουν, λόγω της γραφειοκρατίας και των αδυναμιών του συστήματος;
7. Τι προτίθεστε να κάνετε ώστε να ενισχυθεί με το ανάλογο προσωπικό η ιατροδικαστική υπηρεσία του ΕΣΥ;»