Πόλεμος στην Ουκρανία: Ώρα μηδέν για την μεγάλη επίθεση στο Κίεβο. Σήμερα υποτίθεται ότι θα διεξαχθεί ο 2ος γύρος των συζητήσεων μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων αν και κανείς δεν πιστεύει ότι θα βγει καπνός από την πίπα της ειρήνης. Στο παρασκήνιο γίνονται προσπάθειες να τιναχθεί στον αέρα ακόμα και αυτή η υποτυπώδης διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
Είναι προφανές ότι καμία διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει και να καταλήξει κάπου όσο συνεχίζονται οι επιθέσεις και οι εχθροπραξίες. Η Ουκρανία ζητά επειγόντως την κατάπαυση του πυρός προκειμένου να ξεκινήσουν οι συνομιλίες, ενώ οι Ρώσοι δεν «καίγονται» ιδιαίτερα, αφού το ιδανικό σενάριο είναι να μπορέσουν να πολιορκούν το Κίεβο πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση.
Ιδιαίτερο προβληματισμό προκαλεί και η δήλωση που έκανε χθες ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο σχετικά με την προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης στην ουκρανική κρίση και τόνισε ότι «πανίσχυρες δυνάμεις θέλουν να διακόψουν τις διαπραγματεύσεις Μόσχας-Κιέβου-Κιέβου. Δεν εξήγησε βέβαια ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις που θέλουν να τινάξουν στον αέρα οποιαδήποτε προσπάθεια διπλωματικής λύση. Από την άλλη μεριά να σημειωθεί ότι ο Ζελένσκι επαναλαμβάνει συνεχώς ότι πρέπει να υπάρξει εκεχειρία και είναι έτοιμος να συνομιλήσει με τον Πούτιν. Οι Ουκρανοί έχουν ήδη ζητήσει από τον πρόεδρο Μπάιντεν να μεσολαβήσει προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ το ίδιο αίτημα έχει τεθεί από την ουκρανική διπλωματία και προς την πλευρά της Κίνας. Άλλωστε είναι κοινό μυστικό ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να σταματήσει τον Πούτιν εκτός από τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Επίσης διπλωματικά είναι βέβαιο ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει το δράμα στην Ουκρανία πρέπει να υπάρξει συνεννόηση σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ρώσων δείχνουν να έχουν κολλήσει αφού η διασπορά των ρωσικών δυνάμεων έχει προχωρήσει εις βάθος με αποτέλεσμα να καθίσταται δύσκολη η τροφοδοσία των στρατιωτών. Παράλληλα φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα και στις βασικές επιχειρησιακές τακτικές.
Προς το παρόν έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα οι Ρώσοι φαίνεται να έχουν απολέσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού, ενώ προβλήματα εμφανίζονται και στις τακτικές της καταστροφής των εφοδίων του εχθρού, της καταστροφής οπλοστασίων και αποθηκών του εχθρού και της καταστροφής των ραδιοεπικοινωνιών του εχθρού. Η Ουκρανία δείχνει να βαστάει ακόμα και ο ανορθόδοξος πόλεμος δεν φέρνει αποτελέσματα για τους Ρώσους.
Ταυτόχρονα σε πολιτικό επίπεδο, οι κινήσεις του Πούτιν έχουν δημιουργήσει μια ισχυρή παράσταση ενότητας στο εσωτερικό της Ευρώπης γεγονός που αλλάζει τις πολιτικές ισορροπίες του παρελθόντος. Πρακτικά ακόμη κι αν το Κίεβο πέσει, η Ρωσία θα είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει την ηρεμία στην Ουκρανία. Και το μείζον θέμα είναι ότι το Κίεβο θα αργήσει να πέσει. Δεν είναι ούτε θέμα ωρών, ούτε θέμα ημερών. Η κατάσταση θα οδηγηθεί σαφέστατα σε αδιέξοδο. Από την άλλη πλευρά, ο Πούτιν δεν θα αποχωρήσει και το ερώτημα δεν είναι ποιος θα τον σταματήσει, αλλά ποιος θα τον ηρεμήσει.