Βιοϊατρική: Η βαθιά διέγερση των νεύρων μειώνει σταθερά την αρτηριακή πίεση


Ένας μηχανικός βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου του Χιούστον επεκτείνει τη μελέτη των ασύρματων ηλεκτροδίων για τη θεραπεία της υπέρτασης και αναφέρει ότι η αρτηριακή πίεση και η δραστηριότητα του νεφρικού συμπαθητικού νεύρου (RSNA) ελέγχονται με βιοηλεκτρονική θεραπεία. Το RSNA είναι συχνά αυξημένο στην υπέρταση και τη νεφρική νόσο. Χρησιμοποιώντας ένα προσαρμοσμένο ηλεκτρόδιο, ο Mario Romero-Ortega, Καθηγητής βιοϊατρικής μηχανικής στον Cullen, ανέφερε προηγουμένως ότι η διέγερση του βαθέος περονιαίου νεύρου (DPNS) προκαλεί οξεία μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η τρέχουσα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Neuroscience, προωθεί αυτή τη δουλειά, εστιάζοντας στην ανάπτυξη ενός μικρού εμφυτεύσιμου ασύρματου συστήματος νευρωνικής διέγερσης και στην εξερεύνηση διαφορετικών παραμέτρων διέγερσης για την επίτευξη μέγιστης μειωμένης απόκρισης.

Ο Romero-Ortega ενσωμάτωσε ένα κύκλωμα διέγερσης νεύρων κάτω του χιλιοστού με ένα νέο ηλεκτρόδιο μικροκαναλιού σύνδεσης νεύρων που διευκολύνει την εμφύτευση σε μικρά νεύρα και επιτρέπει τον έλεγχο εξωτερικής ισχύος και διαμόρφωσης DPNS. Χρησιμοποιώντας αυτή την εμφυτεύσιμη συσκευή, η ομάδα του έδειξε ότι η συστολική αρτηριακή πίεση μπορεί να μειωθεί κατά 10% σε μία ώρα και κατά 16% δύο ώρες μετά τη διέγερση των νεύρων. “Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι το DPNS επάγει σταθερά ένα άμεσο και αναπαραγώγιμο αρτηριακό κατασταλτικό αποτέλεσμα ως απόκριση στην ηλεκτρική διέγερση του βαθέως περονιαίου νεύρου”, αναφέρει ο Romero-Ortega.

Η υπέρταση, που συχνά αποκαλείται σιωπηλός δολοφόνος, μιλάει δυνατά στα στατιστικά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι η νούμερο ένα αιτία θανάτου. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ο υπ’ αριθμόν ένα παράγοντας κινδύνου για θάνατο, επηρεάζοντας περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους και ευθύνεται για περίπου τους μισούς θανάτους που σχετίζονται με εγκεφαλικά και καρδιακά. Οι οδηγίες του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας/Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας 2018 ταξινόμησαν τη μέση συστολική αρτηριακή πίεση μεγαλύτερη από 130 mmHg και τη διαστολική ΑΠ μεγαλύτερη από 80 mmHg, σε τουλάχιστον δύο διαφορετικές περιπτώσεις, ως υπέρταση. Ενώ οι φαρμακολογικές θεραπείες είναι αποτελεσματικές, η αρτηριακή πίεση παραμένει ανεξέλεγκτη στο 50-60% των ανθεκτικών υπερτασικών ατόμων.

Δυστυχώς, παρά τη χρήση πολλαπλών αντιυπερτασικών φαρμάκων σε συνδυασμό, η αρτηριακή πίεση παραμένει ανεπαρκώς ελεγχόμενη στο 50-60% του υπερτασικού πληθυσμού και περίπου το 12-18% από αυτούς αναπτύσσουν ανθεκτική υπέρταση, που ορίζεται ως αρτηριακή πίεση μεγαλύτερη από 140/90 mmHg παρά η χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων. “Σε αυτή τη μελέτη, το DPNS προκάλεσε μια αρχική αύξηση του RSNA κατά τα πρώτα 2-3 δευτερόλεπτα, ακολουθούμενη από μείωση της νεφρικής δραστηριότητας και της μέσης αρτηριακής πίεσης, παρά την αύξηση του καρδιακού ρυθμού”, δήλωσε ο Romero-Ortega. “Η παρατηρούμενη ενεργοποίηση του RSNA κατά τη διάρκεια του DPNS δεν ήταν αναμενόμενη, καθώς η δραστηριότητά του σχετίζεται με υπέρταση”.

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ