Αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό τί τελικά θέλει να πετύχει η Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ με τις αποζημιώσεις του αναλώσιμου Υγειονομικού υλικού.Έχει δημιουργήσει ένα ισχυρότατο νομικό πλαίσιο που του έχει εξασφαλίσει την δυνατότητα να λειτουργεί σαν μονοψώνιο, να απαιτεί από τους παρόχους τις 3 χαμηλότερες τιμές της Ευρώπης, να επιβάλλει κλειστούς προϋπολογισμούς και rebate, να μπορεί να διαπραγματεύεται για την εισαγωγή νέων καινοτόμων προϊόντων.
Ταυτόχρονα το Υπουργείο Υγείας επανειλημμένα υποστηρίζει την εφαρμογή νέων μοντέλων αποζημίωσης του Υγειονομικού Υλικού, δικαιότερων, περισσότερο καινοτόμων και αποτελεσματικών, βασισμένων στην εισαγωγή καινοτόμων τεχνολογιών και την αποζημίωση βάσει αποτελεσματικότητας.
Και τελικά τί πραγματικά συμβαίνει;
Η Διοίκηση και οι υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ αποφασίζουν χωρίς κανένα σχεδιασμό την αποζημίωση προϊόντων, καταστρατηγούν το νομικό πλαίσιο, κωλυσιεργούν αποφάσεις χωρίς λόγο, αδυνατούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους ώστε να προχωρήσουν τις διαδικασίες, καταργούν ή αποδυναμώνουν όλους τους μηχανισμούς ελέγχου.
Το παράδειγμα των προϊόντων Διαβήτη είναι χαρακτηριστικό της στρέβλωσης που χαρακτηρίζει τις διαδικασίες του ΕΟΠΥΥ.Έχει δημιουργηθεί ένας κλειστός προϋπολογισμός ο οποίος δεν ανταποκρίνεται όλα αυτά τα χρόνια στις πραγματικές ανάγκες των Ατόμων με Διαβήτη, αλλά αιφνιδίως και χωρίς καμιά εξήγηση μειώθηκε κατά 1 εκατομμύριο ευρώ στον τελικό προϋπολογισμό της σχετικής κατηγορίας Λ4 για το 2021. Και αυτό εξαιρώντας σε σταθερή βάση τα φαρμακεία από το clawback και αποφεύγοντας να διαπραγματευτεί το σημαντικό περιθώριο κέρδους που τους εξασφαλίζει η αποκλειστική διάθεση ταινιών σακχάρου.
Έχει ξεκινήσει την διαπραγμάτευση προϊόντων Συνεχούς Καταγραφής Γλυκόζης CGM /FGM από τον Φεβρουάριο του 2021, είχε δηλώσει η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης ότι θα ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο 2021 και μέχρι σήμερα δεν έχει καταλήξει η διαδικασία και είναι αμφίβολο αν θα έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση στο επόμενο διάστημα. Και πότε θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση των αντλιών ινσουλίνης, που όταν καθορίστηκε με ΦΕΚ τον Αύγουστο 2020 η προσωρινή τιμή τους, αναφερόταν με σαφήνεια ότι σε 3 μήνες πρέπει να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για καθορισμό τελικής τιμής;
- Τον Ιανουάριο 2022 ο ΕΟΠΥΥ ανακοίνωσε με ΦΕΚ την αποζημίωση αντλίας χορήγησης ινσουλίνης μιας χρήσης στην κατηγορία Αντλίες Ινσουλίνης, στην τιμή των 45 ευρώ ανά pod, δημιουργώντας ένα σημαντικά υψηλότερο κόστος σε σχέση με τις ήδη αποζημιωμένες αντλίες. Έχει ελεγχθεί η τιμή της ή μήπως υπάρχουν μεγάλες χώρες της Ευρώπης που αποζημιώνεται σε σημαντικά χαμηλότερη τιμή;
To pod πρέπει να αλλάζει τουλάχιστον κάθε 3 μέρες. Είναι αντλία ή αναλώσιμο; Και αν είναι αντλία ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) αναφέρει με σαφήνεια ότι η αντλία ινσουλίνης μπορεί να αντικατασταθεί σε 5 έτη ή αν λόγω μακρόχρονης χρήσης έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Ενώ λοιπόν ανακοίνωσε την αποζημίωση, τώρα οι υπηρεσίες δεν μπορούν να βγάλουν άκρη πώς θα αποζημιώνουν τα pod και οι ασθενείς περιμένουν χωρίς να ξέρουν τί θα προκύψει. Και το clawback των αντλιών ινσουλίνης αυξάνεται συνεχώς, αυξήθηκε και πάλι στο 25% παρά την αύξηση της δαπάνης κατά ένα εκατομμύριο το 2021. Πού θα φτάσει με τα νέα προϊόντα;
Την ίδια στιγμή το Υβριδικό Κλειστό Σύστημα χορήγησης Ινσουλίνης Minimed 780G έχει κάνει αίτημα αποζημίωσης από το 2020, πολλοί ασθενείς αποφάσισαν να το αγοράσουν με δικά τους έξοδα, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, ο ΕΟΠΥΥ όμως κωλυσιεργεί χωρίς να είναι σαφείς οι λόγοι που το Σύστημα δεν έχει αποζημιωθεί.
- Τελικά πώς ακριβώς σκέφτεται η Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των ασθενών με Διαβήτη; Υπάρχει διαφάνεια; Υπάρχει στρατηγική; Υπάρχει βούληση να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών; Υπάρχει βούληση να εξοικονομήσει δαπάνες;
- Και τί συμβαίνει με το Υγειονομικό Υλικό; Έχουν όλοι οι πάροχοι την ίδια αντιμετώπιση; Έχει πετύχει ο Οργανισμός την δικαιότερη κατανομή του Προϋπολογισμού εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα αποτελεσματικότερες θεραπείες για τους ασφαλισμένους του;