Αντιδράσεις προκαλεί στη Γερμανία η υπόθεση ενός 16χρονου από τη Σενεγάλη, τον οποίο αστυνομικοί πυροβόλησαν και σκότωσαν στο Ντόρτμουντ με οπλοπολυβόλο.
Το περιστατικό σημειώθηκε την περασμένη Δευτέρα (08/08/2022), στο Ντόρτμουντ της Βεστφαλίας. Την αστυνομία είχε ειδοποιήσει συνεργάτης των υπηρεσιών πρόνοιας, μιλώντας για έναν νεαρό, ασυνόδευτο πρόσφυγα, με ψυχολογικά ασταθή συμπεριφορά, ο οποίος κρατούσε μαχαίρι και υπήρχε κίνδυνος να αυτοκτονήσει, αναφέρει η Deutsche Welle.
Στο σημείο έσπευσαν έντεκα αστυνομικοί, οι οποίοι αρχικά έκαναν χρήση σπρέι πιπεριού και τέιζερ, χωρίς αποτέλεσμα. Η ένταση κλιμακώθηκε, ο 16χρονος φέρεται να απείλησε τους αστυνομικούς με το μαχαίρι και ακολούθησαν έξι πυροβολισμοί από οπλοπολυβόλο τύπου MP 5. Πέντε σφαίρες τραυμάτισαν θανάσιμα τον νεαρό, ο οποίος υπέκυψε στα τραύματά του.
Ο 29χρονος αστυνομικός που πυροβόλησε αντιμετωπίζει κατηγορίες για ανθρωποκτονία, αλλά η έρευνα συνεχίζεται. Είχαν μάλιστα προηγηθεί, μέσα σε λίγες μέρες, τρία παρόμοια περιστατικά στη Φρανκφούρτη, την Κολωνία και την πόλη Όερ-Έρκενσβικ, στην κοιλάδα του Ρουρ. Η συμπλοκή στο Ντόρτμουντ ήταν «η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» για πολλούς διαδηλωτές. Ο εγκληματολόγος Τόμας Φέλτες, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπόχουμ, διατυπώνει σοβαρές αμφιβολίες για τη συμπεριφορά της αστυνομίας. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει στην Deutsche Welle, «η αστυνομία στα βόρεια προάστια του Ντόρτμουντ δεν φημίζεται για την τάση της να απέχει από φυλετικά κριτήρια. Κάθε τόσο διενεργούνται έλεγχοι με ρατσιστικά κίνητρα».
Πάντως, στο συγκεκριμένο περιστατικό του Ντόρτμουντ, ο υπουργός Εσωτερικών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Χέρμπερτ Ρόιλ, δηλώνει ότι δεν βλέπει κάτι επιλήψιμο στη συμπεριφορά των αστυνομικών και αποδέχεται τον ισχυρισμό ότι βρέθηκαν σε νόμιμη αυτοάμυνα απέναντι στον 16χρονο. «Έτρεχε συνεχώς προς την κατεύθυνση των αστυνομικών, οι οποίοι είχαν υποχωρήσει» λέει. «Η κατάσταση φαινόταν απειλητική. Και τότε ο αρμόδιος αστυνομικός άνοιξε πυρ, από κάποια απόσταση, προκειμένου να μην υποστούν βλάβη οι ίδιοι οι αστυνομικοί».
Σε πολιτικό επίπεδο, η αντιπρόεδρος της Κ.Ο. του Κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) Νικόλ Γκόλκε, αναφέρει μέσω Twitter ότι «είναι ανεξήγητο να μην μπορούν έντεκα αστυνομικοί να συλλάβουν ζωντανό έναν 16χρονο». Ο Μίχαελ Μάατς, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, υποστηρίζει ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. «Αυτές οι επιθέσεις είναι πολύ επικίνδυνες, αλλά πολλοί τις υποτιμούν, ιδιαίτερα πολλοί νέοι άνθρωποι», λέει στην Deutsche Welle. «Αν το μαχαίρι χτυπήσει μία αρτηρία, προκαλεί άμεσο θάνατο λόγω ακατάσχετης αιμορραγίας. Έτσι κι αλλιώς είναι μία δύσκολη κατάσταση, διότι οι συνάδελφοι πρέπει να πάρουν αποφάσεις σε δευτερόλεπτα: Πώς θα σταματήσουν την επίθεση με μαχαίρι; Πώς θα θέσουν την κατάσταση υπό έλεγχο; Όταν κάποιος επιτίθεται με μαχαίρι σε συνάδελφό μου και δεν υπάρχει άλλο μέσο άμυνας ή υπάρχει αλλά δεν έχει αποτέλεσμα, τότε ναι, το έσχατο μέσο είναι η χρήση όπλου».
Δεν συμφωνούν όλοι με αυτή την εκδοχή. Ο εγκληματολόγος Ράφαελ Μπερ, ο οποίος διδάσκει στην Αστυνομική Ακαδημία του Αμβούργου, χαρακτηρίζει «ασυνήθιστη» τη χρήση του οπλοπολυβόλου, το οποίο, όπως επισημαίνει, περιλαμβάνεται μεν στο σύνηθες οπλοστάσιο για όλα τα περιπολικά στη Γερμανία, αλλά χρησιμοποιείται μόνο σε «περιπτώσεις που αποτελούν την απόλυτη εξαίρεση». Επικριτικός απέναντι στην αστυνομία του Ντόρτμουντ είναι και ο καθηγητής Τόμας Φέλτες. «Κατά τη γνώμη μου δεν υπήρχε λόγος να χρησιμοποιηθεί όπλο», επισημαίνει. «Πράγματι, ο νεαρός κρατούσε μαχαίρι, αλλά με ένα μαχαίρι δεν μπορείς να πυροβολείς αδιακρίτως στο πλήθος. Άλλωστε στο σημείο του εγκλήματος, ανάμεσα στην εκκλησία και στην υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας, δεν υπήρχε κίνηση, ουσιαστικά οι έντεκα αστυνομικοί ήταν μόνοι τους με τον νεαρό».
Την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης ζητεί ο Γερμανικός Δικηγορικός Σύλλογος. Στην προκειμένη περίπτωση τη διενέργεια της εσωτερικής έρευνας για το περιστατικό του Ντόρτμουντ ανέλαβε η αστυνομία της πόλης Ρεκλινγκχάουζεν. Μόνο που, λίγες μέρες πριν, η αστυνομία του Ντόρτμουντ ανέλαβε τη διενέργεια έρευνας για προηγούμενο, παρόμοιο περιστατικό που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Ρεκλινγκχάουζεν. Για τον εγκληματολόγο Ράφαελ Μπερ, η καλύτερη λύση θα ήταν να θεσπιστεί μία ανεξάρτητη Αρχή για τον έλεγχο της αστυνομίας, η οποία δεν θα εντάσσεται στην ιεραρχία της.